Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016

Τα συμπεράσματα για το μέλλον της πατρίδας μας θα τα βγάλετε εσείς.

Στις 25 Γενάρη του 2015 είχαμε φτάσει ως χώρα στο σημείο μηδέν της κατρακύλας. 

Ήταν η κορυφή του παγόβουνου για τους Έλληνες αφού η πολιτική τους ταυτότητα είχε καταβαραθρωθεί. 

Ένιωθες ότι ήταν ντροπή να μιλά κανείς υπέρ της πατρίδας του, για τα εθνικά ζητήματα, ήταν ντροπή να μιλάς για τη θρησκεία και την εκκλησία, όλα αυτά χαρακτηρίζονταν σαν φασισμός. 

Όλα αυτά ήταν ένα συνεχές παιχνίδι το οποίο κατέτασσε τους πολίτες αυτομάτως στη μερίδα των ...
.....φασιστών αυτής της χώρας ή στη μερίδα των “επαναστατών”, αριστερο-“προοδευτικών”. Μας πέρασαν εύκολα το μήνυμα ότι ήταν μοντέρνο να είσαι αριστερός ή με τον ποτάμι. Κι ο λαός το έπαιξε τέλεια αυτό το παιχνιδι. 

Η δε ΝΔ κατάφερε να συγκρατήσει τα ποσοστά της λόγω των δικογραφιών της ΧΑ αλλά και εξαιτίας της τάσης συγκυβέρνησης του Καμμένου με τον ΣΥΡΙΖΑ. 

Μα πως είναι όμως δυνατόν ένα έθνος δημοκρατικό και φιλειρηνικό, ένα έθνος εξ ορισμού θρησκευόμενο και βασισμένο στο θεσμό της οικογένειας και της ομοψυχίας, ένα έθνος που πολέμησε με πάθος το φασισμό, ξαφνικά να μετατραπεί σε έθνος δήθεν ακροδεξιών και φασιστικών στοιχείων ; 

Είναι προφανές πως εδώ υπάρχει ένα σχέδιο ισοπέδωσης και απομόνωσης όλων των συμβόλων ή ακόμα και προσώπων που διατηρούσαν καθαρή την πατριωτική συνείδηση, είτε πολιτικών, είτε κληρικών είτε πνευματικών προσώπων. 

Χτυπήθηκε αλύπητα η παιδεία και η ιστορία του έθνους, απομυθοποιήθηκε η ριζοσπαστική αριστερά με τις πολιτικές της και τρομοκρατήθηκε η πατριωτική δεξιά, όπου είχε φωλιάσει η πλειοψηφία της μεσαίας τάξης αυτού του τόπου. 

Θα επιμείνουμε, όχι τυχαία, σε δύο πρόσωπα. Το πρώτο είναι ο Κώστας Καραμανλής, που ως πρωθυπουργός το 2008, έβαλε τρικλοποδιά στην Ευρωπαϊκή Ένωση στο Βουκουρέστι ασκώντας το δικαίωμα του βέτο και στερώντας το δικαίωμα από τα Σκόπια να εισέλθουν στην ευρωπαϊκή οικογένεια πριν λύσουν το θέμα της ονομασίας ενώ συγχρόνως ετοίμαζε τον αγωγό με τους Ρώσους και τις εμπορικές συμμαχίες με τους Κινέζους. 

Τότε λοιπόν άρχισαν όλα τα δεινά της πρωθυπουργίας του, βάσει των μετέπειτα δικογραφιών και στοιχείων, παρακολουθείται η ζωή του, απειλείται η οικογένειά του καθώς και η δική του σωματική ακεραιότητα, ενω συγχρόνως στήνονται στη χώρα σκάνδαλα αποδόμησης της λαϊκής αποδοχής του και άλλα παρόμοια γεγονότα. 

Αρκεί να θυμηθούμε το Βατοπαίδι, τον Ζαχόπουλο, τις πυρκαγιές στην Ηλεία και άλλα πολλά που τράβηξαν χειρόφρενο στην επιτυχημένη διακυβέρνηση και ανέτρεψαν την αποδοχή του από το λαό. 

Το τι ακολούθησε γι' αυτήν τη κυβέρνηση είναι σε όλους γνωστό, ήρθε ο “φυτευτός” ΓΑΠ, ο οποίος έταξε χρήματα και ρευστότητα που δεν υπήρχε, έταξε μεταρρυθμίσεις που δεν έγιναν ποτέ και το μόνο που κατάφερε ήταν να μπει η Ελλάδα στο αυλάκι που λέγεται μνημόνιο και τρόικα του ΔΝΤ συμπεριλαμβανομένου. Και τότε ακριβώς άρχισαν τα δεινά για τη χώρα. 

Το δεύτερο πρόσωπο είναι ο Μακαριστός Χριστόδουλος, ο οποίος έδρασε την ίδια εποχή με τον Κώστα Καραμανλή, άνθρωπος με πολύ δυνατή προσωπικότητα, εύστροφος, μεγάλωσε το ποίμνιό του, άνοιξε τις πόρτες τις εκκλησίας σε πιο δύσπιστους πολίτες, είχε την αποδοχή του 90% της κοινωνίας και όσο το γνώριζε αυτό, τόσο και πιο δυνατούς αγώνες πραγματοποιούσε. 

Συχνά, χωρίς περιστροφές, επενέβαινε στα θέματα οικονομικής κρίσης που ταλαιπωρούσαν το λαό, παρενέβαινε στα εθνικά ζητήματα με μέγα πάθος και δεν φοβήθηκε ποτέ να τα βάλει με τα συμφέροντα, με δυνατούς πολιτικούς. Καυτηρίαζε κάθε Κυριακή όσους επιβουλεύονταν την εθνική ασφάλεια καθώς και την ομοιογένεια της ελληνικής κοινωνίας, γνώριζε σε βάθος τη σημασία ενδυνάμωσης του θεσμού της ελληνικής οικογένειας. 

Όλοι θυμόμαστε τα καυστικά κηρύγματα του κάθε Κυριακή, όταν τολμούσε να τα βάλει με όλους ανεξαιρέτως. Τι συνέβη όμως τελικά ; 

Ο Αρχιεπίσκοπος πέθανε χτυπημένος από βαριά ασθένεια -λέγονται διάφορα για τον τρόπο που αρρώστησε και πέθανε τόσο ξαφνικά- ενώ ο Καραμανλής έχασε εύκολα τις εκλογές και μπήκε στο περιθώριο. 

Τι έχουμε αντ” αυτών σήμερα ; 

Έχουμε στο τιμόνι της κυβέρνησης έναν άνθρωπο που θεωρεί τον πατριωτισμό, φασισμό -κι αυτό φάνηκε πολύ πρόσφατα από την επίσκεψή του στην Τουρκία αλλά και από την κάλυψη του υπουργού του Ν. Φίλη- αλλά έχουμε κι έναν Αρχιεπίσκοπο που δεν μιλά, δεν τολμά.  

Τι κάνει τώρα που βλέπει το ποίμνιό του απροστάτευτο; Το τι έχει συμβεί στη χώρα, το ζήσαμε και το ζούμε. Το ποιοι και με πόση ευκολία παραδόθηκαν στα ξένα συμφέροντα το ζήσαμε επίσης. 

Τα συμπεράσματα για το μέλλον της πατρίδας μας θα τα βγάλετε εσείς. 

ithesis -

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου