MASS MEDIA ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

Ο κάθε εχέφρων άνθρωπος θα πρέπει να αφήνει λίγο χρόνο διαθέσιμο από τις επαγγελματικές και  οικογενειακές του ασχολίες καθώς και από την διασκέδασή 

του και σε αυτόν τον χρόνο  να ασχολείται καθημερινά με την ενημέρωσή του.

Όχι βεβαίως από την τηλεόραση και το ραδιόφωνο, (τους μεγάλους σταθμούς 

και πολλούς μικρότερους), τα οποία πρέπει να καταργήσει εντελώς ως πηγή ενημέρωσης, αλλά πρωτίστως, μέσω διαδικτύου και blogs, διότι είναι ένα μέσον 

όπου η αναλογία τίμιας ενημέρωσης έναντι προπαγάνδας, είναι πολύ καλύτερη 

από τα υπόλοιπα ΜΜΕ.
(Όσον αφορά τα ΜΜΕ, ο σκοπός της ύπαρξής τους 

δεν είναι καθόλου τιμητικός για την νοημοσύνη των  αποδεκτών τους,  καθ’ 

ότι αυτός, είναι αποκλειστικά οι διαφημίσεις και η προπαγάνδα). 

Ψάχνοντας στο διαδίκτυο θα βρεί κανείς πολύτιμη ενημέρωση υψηλής αξίας, 

αλλά και πολλά σκουπίδια σε πολυτελή συσκευασία.

  Η ικανότητα κρίσης του καθενός θα τον οδηγήσει να βρεί τίς σωστές πηγές και 

αυτήν οφείλει να ακονίσει. Ας γίνει αντιληπτή αυτή η μεγάλη αλήθεια: η 

ικανότητα σκέψης, κρίσης και διάκρισης, σε συνδυασμό με την ενημέρωση, 

είναι το όπλο της επιβίωσης μας στον σημερινό κόσμο.

  

Στην ανθρωπότητα, πάντοτε υπήρχε εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον 

άνθρωπο. Σήμερα όμως, η τεχνολογία και η επιστήμη έχουν οπλίσει τα 

εγκληματικά χέρια των εκμεταλλευτών με τρομακτική δύναμη επιβολής:

προπαγάνδα και παραπλάνηση, ύπνωση και ζωώδης φόβος, καταστολή της 
ανεξάρτητης σκέψης, ειδικοί πού μιλάνε ατέλειωτα λέγοντας εσκεμμένα 

ασυναρτησίες.

Πολιτειακά και πολιτικά συστήματα πού βαφτίζονται δημοκρατίες ενώ με 

έμμεσους τεχνικούς τρόπους αποκλείουν την δημοκρατία, χάριν βέβαια τής 

απάθειας των υπνωτισμένων πολιτών.

 Οι πολιτικοί είναι εμφανώς, όργανα κινούμενα από μυστικές εταιρίες καί 

προωθούν τα σχέδια αυτών των εταιριών, τα οποία έχουν μία  παγκόσμια 

εκπόρευση και συντονισμό.

  Το παγκόσμιο οικονομικό, τραπεζικό- χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι 

επιπέδου παπατζή, φορτωμένο με βαρύγδουπους οικονομίστικους όρους πού συγκαλύπτουν τον παραλογισμό του. Δεν πρόκειται περί διαφοράς μαρξισμού 

με καπιταλισμό και άλλων τέτοιων αναγωγών πού παραπέμπουν σε ατέλειωτες γενικεύσεις. 

Κρύβονται πίσω από τις ύπουλαπαραπλανητικές γενικεύσεις, ενώ στην 

πραγματικότητα το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, με τούς 

θεσμοθετημένους από το ίδιο νόμους, πού ρυθμίζουν την έκδοση εκ του 

μηδενός του χρήματος και την διακίνησή του, καθώς επίσης και με τις 

σκανδαλώδεις γιγάντιες επιδοτήσεις του συστήματος αυτού από τα κράτη, με  
αποφάσεις πού λαμβάνονται από τους πολιτικούς- πιόνια τους σε βάρος των φορολογούμενων, κλέβει νομότυπα κάτω από την μύτη των ανυποψίαστων, 

σαν κοινός χαρτοκλέφτης.

   Προετοιμάζει αυτή η αφανής εξουσία, μεθοδικά, μέσω των οργάνων της, των
 πολιτικών, απελπιστικά αδιέξοδα και κρίσεις, οικονομικές, πολιτικές, 

τρομοκρατικές, στρατιωτικές και επισιτιστικές- όλο το κακό συναπάντημα.

   Όταν οι κρίσεις συντονισμένα θα κορυφωθούν, οι περισσότεροι πολιτικοί, 

(πού σε περίπτωση πού απλώς εκβιάζονται, δεν έχουν ούτε το στοιχειώδες 

θάρρος να το καταγγείλουν και να παραιτηθούν - αν πάλι πούν ότι κινδυνεύει 

η ζωή τους αν δεν υποκύψουν, τι άθλια δικαιολογία, τότε πώς δέχονται ότι ο 

απλός στρατιώτης οφείλει να πεθάνει γιά την πατρίδα του και μάλιστα μαζικά;), 

αυτές λοιπόν οι θλιβερές μαριονέτες, αφού στην αρχή κάνουν λίγο τούς 

δύσκολους- ή και χωρίς καν αυτό, θα συμφωνήσουν εν χορώ, ισχυριζόμενοι 

ότι “δεν υπάρχει άλλη λύση”.