Μέρκελ και Σόϊμπλε διαλύουν την Ευρώπη…..

Κάθε μέρα που περνάει, όλο και περισσότερο πείθομαι ότι Μέρκελ και Σόϊμπλε θέλουν να μετατρέψουν την Ευρωζώνη σ’ ένα κλειστό κλαμπ των Βορείων.

Οι Νότιοι θεωρούνται μάλλον…τ εμπέληδες, σπάταλοι, ανοργάνωτοι, απείθαρχοι.

Εκτός από τις…παραλίες δεν έχουν και τίποτα σοβαρό να επιδείξουν.

Από την άλλη, προφανώς και θέλουν να στείλουν ένα μήνυμα προς υποψήφια μέλη, να το ξεχάσουν προς στιγμή.

Γιατί ποιος αλήθεια θα ζηλέψει αυτό το αποκρουστικό πρόσωπο της Ευρώπης που ασκεί πολιτική με απειλές, τελεσίγραφα και εκβιασμούς;

Ποια χώρα θα δεχθεί να αποφασίζει ο κάθε Σόϊμπλε για το… μέγεθος του τραπεζικού της συστήματος ή το μοντέλο της οικονομικής ανάπτυξης που επιθυμεί;

Ποια χώρα, με στοιχειώδη αξιοπρέπεια, θα ανέχεται να προσβάλουν τους πολίτες της, τόσο βάναυσα;

Όχι, δεν κάνουν λάθη, ούτε είναι αδαείς ή επιπόλαιοι.

Ξέρουν πολύ καλά τι επιδιώκουν.

Θα ήμουν έτοιμος να αποδεχτώ την πρόταση του κ. Σόϊμπλε να τεθούν κάποιοι φραγμοί στο τραπεζικό σύστημα της Κύπρου, το οποίο στ’ αλήθεια είναι διογκωμένο.

Όμως, ο Γερμανός Υπουργός δεν είναι ειλικρινής.

Δεν θέλει να ….μεταρρυθμίσει την Κύπρο.

Θέλει να την εκτελέσει.

Γιατί αν ήθελε μεταρρυθμίσεις, τότε η πρότασή του θα αφορούσε στο σύνολον των κρατών της Ευρωζώνης, αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ας μας πει ο κ. Σόϊμπλε ποια είναι η αναλογία τραπεζικού συστήματος προς ΑΕΠ στο Λουξεμβούργο, για παράδειγμα ή το ….μέγεθος της DB σε σχέση με το γερμανικό ΑΕΠ;

Προφανώς και δεν το τολμάει, γιατί ξέρει την απάντηση.

Και ξέρει, επίσης, ότι αυτή η ηθικολογία που τσαμπουνάει διεθνώς είναι για γέλια.

Για τους μη γνωρίζοντες ή όσους δεν τολμούν να αρθρώσουν δυο λόγια διαμαρτυρίας.

Γιατί η χώρα που εκπροσωπεί, είναι η τελευταία που δικαιούται να ομιλεί για ηθική στην Ευρώπη.

Γνωρίζει ο δήθεν τοποτηρητής της… διαφάνειας ότι τα μεγαλύτερα σκάνδαλα που ταλανίζουν την Ελλάδα, σε εμπλοκή εταιρειών γερμανικών συμφερόντων οφείλονται.

Ξέρει και κάτι άλλο ακόμα. Ότι αν μετά τον πόλεμο οι σύμμαχοι αντιμετώπιζαν τη Γερμανία όπως η Γερμανία αντιμετωπίζει σήμερα την Κύπρο, δεν θα είχε ποτέ συντελεστεί το «γερμανικό θαύμα».

Και για να τελειώνουμε:

Μπορεί, επιτέλους, να μας πει ο λαλίστατος κ. Σόϊμπλε πόσο έχει κοστίσει, σε πραγματικά ποσά, στη χώρα του η κρίση των τελευταίων ετών. Δηλαδή, πόσο ξοδεύτηκαν οι γερμανοί φορολογούμενοι;

Και να μας απαντήσει, επίσης, ποια ήταν τα οφέλη της Γερμανίας, στο ίδιο διάστημα;

Κάνουν λάθος, όσοι επαναπαύονται επειδή θεωρούν ότι η πολιτική της Γερμανίας δεν τους αφορά…

Αυτή η πολιτική έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, στηρίζεται σε γνωστές παραδοχές και έχει προκαθορισμένη στόχευση.

Αν υποτιμηθεί είναι επικίνδυνη, αν «καλοπιαστεί» ύπουλη και αν αγνοηθεί θανάσιμη.

Για αυτό και χρειάζεται μια ευρωπαϊκή απάντηση.