Να μην συναινέσουν στην εφαρμογή του νόμου για τη δωρεά οργάνων μέχρι να αποφανθεί η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος καλεί τους ενορίτες της Μητρόπολής του ο Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος.
Εν τω μεταξύ, με ανακοίνωσή του ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων έχει ανακοινώσει ότι η δωρεά οργάνων από αποβιώσαντες δότες γίνεται και θα γίνεται πάντοτε συναινετικά.
Ο νόμος τίθεται σε ισχύ από την 1η Ιουνίου.
Με την ίδια ανακοίνωση ο ΕΟΜ καθησυχάζει τους πολίτες και διευκρινίζει ότι σε καμία περίπτωση δεν λαμβάνονται μοσχεύματα από αποβιώσαντα δότη, χωρίς τη συναίνεση της οικογένειάς του ή ενάντια στην αρνητική του δήλωση.
Την ίδια ώρα ο Σεβασμιώτατος δημοσιοποίησε στο blog του προτροπή προς τους πιστούς να δηλώσουν στα αρμόδια Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών ότι δεν συναινούν στην εφαρμογή του νόμου.
Ο κ. Αμβρόσιος αναφέρει: «Στη χώρα μας για πρώτη φορά από την 1η Ιουνίου 2013 ενεργοποιείται η περίφημη εικαζόμενη συναίνεση του δότη, αλλά και η συναίνεση των οικείων του, για την δωρεά οργάνων, με την εφαρμογή σε αυτό των σχετικών νόμων ήτοι του Ν. 3984/2011 και Ν.4075/2012.
Η νομοθεσία αυτή έφερε διάφορες σοβαρές αντιδράσεις α) από διάφορους φορείς και από Ιερές Μητροπόλεις, όπως Πειραιώς και Γλυφάδας, οι οποίες με εγκυκλίους, τον κατά τόπους Μητροπολιτών, χαρακτήρισαν την δωρεά οργάνων ως «δολοφονία» και προτρέπουν το πλήρωμα της τοπικής Εκκλησίας στην μη συναίνεση για την εφαρμογή σε αυτών των σχετικών νόμων.
Ο λόγος της μη συναίνεσης στηρίζεται στο εάν και πότε είναι νεκρός ο άνθρωπος, και γεννάται το ερώτημα, είναι σωματικός θάνατος ο εγκεφαλικός θάνατος;
Και η απάντηση δίδεται ότι δεν μπορεί να ταυτιστεί ο σωματικός θάνατος με τον εγκεφαλικό θάνατο και το δικαιολογούν με το ερώτημα: Γιατί όταν κάποιος είναι εγκεφαλικά νεκρός όταν επιχειρείται αφαίρεση οργάνων χρειάζεται αναισθησιολόγος στο χειρουργείο;
Επίσης δεν υπάρχει απόλυτη ομοφωνία των ιατρών, διεθνώς, για τον "εγκεφαλικό θάνατο".
Πολλοί ιατροί, έχουν αναπτύξει έγκυρη και συγκροτημένη επιχειρηματολογία περί του ότι "ο εγκεφαλικός θάνατος" δεν συνιστά τον βιολογικό θάνατο.
Και β) η συναίνεση είναι κάτι που εκφράζεται με το «μου το παίρνουν, αυτό που μου ανήκει» και όχι με το «δίνω κάτι δικό μου, κάτι που μου ανήκει». Ετσι ηθικά δεν στέκεται η νομοθεσία αυτή.
Αναφορικά λοιπόν με την ηθική των μεταμοσχεύσεων γεννάται ένα βασικό ερώτημα. Πότε ακριβώς επισυμβαίνει ο θάνατος και πότε πρέπει να αφαιρέσουν τα όργανα προς δωρεά;».
Είναι η άποψη του Σεβσμιώτατου, η οποία έχει βάση ως προς τον εγκεφαλικό θάνατο, καθότι δεν έχει προσδιοριστεί με σαφείς ορισμούς οπότε δεν μπορεί να "κοπεί" το νήμα της ζωής ενός ανθρώπου τόσο αψήφιστα. Τίθεται επίσης το ερώτημα, ποιός θα προστατέψει τους πολίτες από τυχόν "ατυχήματα" στα νοσοκομεία, αφού γνωρίζουμε ότι το εμπόριο είναι επικερδές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου