Η μοίρα των προβάτων είναι η σφαγή.

Η ακολουθούμενη από την τρικομματική κυβέρνηση οικονομική πολιτική, εφόσον την απομονώσουμε από την ωραιοποίηση που της παρέχει ο προπαγανδιστικός μηχανισμός και τα συστεμικά ΜΜΕ, είναι εμφανές ότι κινείται στους άξονες αφενός της υπεφορολόγησης (χαράτσια,
έκτακτες εισφορές κ.λ.π.) και αφετέρου της περιστολής των δημοσίων δαπανών (μείωση μισθών-συντάξεων, περικοπή επιδομάτων, κ.λ.π).
Βέβαια η ακολουθούμενη οικονομική πολιτική, από τον προπαγανδιστικό μηχανισμό της κυβέρνησης (δεν πιστεύω πως υπάρχει έστω και ένας πολίτης που να θεωρεί ότι η «Ομάδα Αλήθειας» δεν είναι τέτοιος) και τους Παπαγάλους των ΜΜΕ (η ύπαρξή τους δεν αμφισβητείται ούτε από τους ίδιους τους δημοσιογράφους πλέον) διανθίζεται και από ολίγον ανάπτυξη όπως:

Η εκποίηση του ΟΠΑΠ που θα στείλει τα κέρδη του οργανισμού στις τσέπες κάποιων ιδιωτών και δεν θα δημιουργήσει ούτε μία νέα θέση εργασίας, το αντίθετο μάλιστα αφού ο οργανισμός είναι υπερστελεχωμένος.

Η πώληση του μεριδίου της Hochtief Airports στο fund PSP, που δεν έχει καμία σχέση με την Ελληνική οικονομία για να μην πω ότι το Ελληνικό Δημόσιο έχει ήδη «γράψει στο χιόνι» τα χρέη των Γερμανών.

Την ίδια στιγμή, που στην Ελλάδα φόροι και περιστολή δαπανών έχουν περιορίσει στο ελάχιστο το χρήμα που κυκλοφορεί και έχουν ρίξει στα τάρταρα το ΑΕΠ της χώρας, πληθαίνουν οι φωνές από το ευρωπαϊκό ιερατείο (ακόμα και από πάλαι ποτέ υπέρμαχους αυτής της πολιτικής) ότι το μοντέλο δεν βγαίνει και η κρίση δεν καταπολεμάται με αυτό τον τρόπο.

Από την άλλη πλευρά, χώρες με παράδοση και γνώση στον καπιταλισμό, όπως η Αμερική και η Ιαπωνία, επιλέγουν ένα εντελώς διαφορετικό μοντέλο εξόδου από την κρίση, που συνδυάζει την ενίσχυση της ρευστότητας στην αγορά και την τόνωση της ζήτησης. 

Το μοντέλο αυτό φαίνεται πως λειτουργεί, σύμφωνα με τις τελευταίες ειδήσεις, για την Αμερικανική οικονομία. Πραγματικά δεν θεωρώ ότι η μεγαλωμένη στην Ανατολική Γερμανία του Χόνεκερ, Μέρκελ , ξέρει τον καπιταλισμό καλύτερα από τον τελευταίο έμπορο της Νέας Υόρκης.

Και σαν να μην μας φτάνουν όλα αυτά, ο Πρωθυπουργός κάνει ταξίδι στην Κίνα και αλλού για να φέρει επενδύσεις, αποδεχόμενος ότι υπάρχουν και εκτός Ευρώπης «πορτοκαλιές που βγάζουν πορτοκάλια», πράγμα που μέχρι πριν λίγο καιρό το αρνιόταν και μάλιστα λοιδορούσε την Αντιπολίτευση όταν αυτή το πρότεινε.

Να μην κοροϊδευόμαστε! Η ανάπτυξη δεν είναι κάτι που έρχεται από έξω. Από έξω έρχεται καμία επένδυση και μάλιστα θα πρέπει να διασφαλίσουμε ότι δεν θα είναι «ξεπούλημα». 

Ανάπτυξη έρχεται από μέσα, είναι εσωτερική διαδικασία, που προϋποθέτει την απελευθέρωση και την ενθάρρυνση των παραγωγικών και δημιουργικών δυνάμενων του τόπου. 

Η ανάπτυξη είναι στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση από αυτή της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Θέλει χαμηλή φορολόγηση και ρευστότητα στην αγορά.

Αυτό το ξέρει ο Πρωθυπουργός, το έχει σπουδάσει άλλωστε, εκείνο που προκαλεί όμως εντύπωση είναι ότι κάνει ακριβώς τα αντίθετα, όπως τα επιβάλλει η Μέρκελ, ενώ την ίδια στιγμή ο Υπουργό των οικονομικών δηλώνει ότι «οι Έλληνες είναι υπομονετικοί», «έχουν γίνει σιωπηλοί, γιατί βλέπουν φως στην άκρη του τούνελ» και «Οι προβλέψεις ότι θα καιγόταν η Αθήνα στις διαδηλώσεις δεν επιβεβαιώθηκαν».

Και εμείς οι πολίτες όλα αυτά τα παρακολουθούμε με απάθεια από τον καναπέ μας….

Βλάσης Μ.
kostasxan