Ενώ στην Ελλάδα οι νέοι αναρωτιόμαστε ποιο θα είναι το αύριο, όλοι αγωνιζόμαστε υπό τον φόβο κατάσχεσης σπιτιών και
καταθέσεων, με μερικούς να έχουν ήδη χάσει ήδη τα πάντα, το παγκόσμιο κατεστημένο διοργανώνει εκδηλώσεις εκτόνωσης των περιβαλλοντικών και σεξουαλικών «ευαισθησιών» ορισμένων.
Στην εποχή μας ότι έχει μπροστά τον όρο παγκόσμιο φανερώνει την πρόθεση των παγκοσμιοποιητών να παρασύρουν τους πολίτες, εκμεταλλευόμενοι τα όποια πάθη και ανησυχίες τους, σε σκοτεινές ατραπούς που καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα.
Το σύστημα το απασχολεί ένα και μόνο πράγμα: ο αποπροσανατολισμός από την αλήθεια και η δημιουργία μιας κοινωνίας-βαβέλ, με τον καθένα να διαμαρτύρεται για δευτερεύοντα έως τριτεύοντα θέματα πίνοντας στο τέλος μια κρύα μπυρίτσα, αφού, όπως και να έχει το πράγμα, με τις πολλές φωνές κολλάει το στόμα.
Το μυαλό μου οδηγείται κατευθείαν στην παραβολή του Σωκράτη σε σχέση με τους αφυπνισμένους ανθρώπους του σπηλαίου που προσπαθούν να αφυπνίσουν και τους υπόλοιπους. Τα μεγαλύτερα προβλήματα γι’ αυτούς δεν θα προκύψουν στην πορεία από το σύστημα, αλλά από αυτούς που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να ξυπνήσουν και να αντικρύσουν την πραγματικότητα. Έχουν βολευτεί ως δούλοι σ’ έναν κόσμο ψεύτικο, γεμάτο υποκρισία αλλά «πλήρη», μιας και καλύπτει τις βασικές τους φοβίες, τις οποίες σκαρφίστηκαν οι δεσμοφύλακες για να τους ελέγχουν.
Πράγματι πώς να πει κάποιος δύο-τρεις κουβέντες λογικής, όταν κάθε φορά θα πετάγονται οι «αλυσοδεμένοι δούλοι» του συστήματος να υπερασπίζουν τον παρόντα παραλογισμό, με επιχειρήματα που υπό κανονικές συνθήκες μόνο γέλωτα θα προκαλούσαν. Σε τι βοηθάει επί παραδείγματι η γυμνή ποδηλασία; Στο να βλέπει ο άλλος τα «κάλλη» μας; Έτσι θα προοδεύσουμε; Θα εξαλειφθεί η απανθρωπιά και η αδικία ή απλά, μεταξύ άλλων, θα καταλυθεί κάθε έννοια αισθητικής και το μάτι θα βλέπει μόνο στρεβλά, επηρεάζοντας άμεσα το μυαλό.
Απλά ερωτήματα με απλές απαντήσεις. Ωστόσο στην χώρα μας σπάνια έως ποτέ γίνεται συζήτηση επί ίσοις όροις. Ελευθερία λόγου δύναται να έχει κάποιος μόνο στο εδώλιο του κατηγορουμένου, έτσι όπως είχε ο Σωκράτης κατά την απολογία του. Εκεί θέλουν να στείλουν όλους τους ελεύθερους στον νου ανθρώπους. Αυτούς που έχουν μάθει να σκέφτονται από μόνοι τους και όχι κατόπιν «παγκόσμιων παραινέσεων».
Είμαστε ότι σκεφτόμαστε. Η δημοκρατία δεν έχει καμία αξία, εφόσον δεν είναι πάνω απ όλα αξιοκρατία. Έτσι όπως πρέπει να κυβερνούν οι άξιοι, πρέπει να εισακούγονται και πρώτοι, διότι αυτοί είναι σε θέση να προειδοποιούν τους συνανθρώπους τους για τις παγίδες της εποχής, προκειμένου να τους προετοιμάσουν στο να αντιμετωπίσουν την μπόρα, όντες όσο το δυνατόν καλύτερα θωρακισμένοι, και όχι σαν πολύχρωμα φτερά στον άνεμο με γυμνό το σώμα αλλά και το μυαλό…
Κίμων Γεωργακάκης, Πολιτικός Επιστήμων
ΠΥΓΜΗ.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου