Δεν επιβιώνει μία Οικονομία δίχως επενδύσεις.
Κι αυτή είναι η συνταγή για την αντιμετώπιση και της ελληνικής κρίσης.
Η Ελλάδα χρειάζεται ένα γενναίο πακέτο της τάξης των 60 δισεκατομμυρίων ευρώ για να μπορέσουν να πάρουν μπρος οι μηχανές της Οικονομίας.
Το μυστικό βρίσκεται στη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος. Διότι τράπεζες σήμερα δεν υπάρχουν...
Επανερχόμαστε στο χτεσινό θέμα των κόκκινων δανείων από έναν διαφορετικό δρόμο.
Εξήντα δισεκατομμύρια είναι τα καθυστερούμενα δάνεια.
Επειδή ακριβώς τα δάνεια αυτά δεν εξυπηρετούνται, οι τράπεζες...
... αδυνατούν να δώσουν νέα δάνεια, στραγγαλίζοντας την επιχειρηματικότητα.
Αυτά τα 60 δισεκατομμύρια είναι που λείπουν από την αγορά.
Αν βρεθούν αυτά τα χρήματα και διατεθούν με διαφανή τρόπο για την χρηματοδότηση νέων αναπτυξιακών προσπαθειών, τότε η Ελλάδα θα μπορέσει πράγματι να βγει από τον σημερινό βούρκο.
Κατ΄ αρχάς, πρέπει να σημειώσουμε ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεθεί ένα τόσο μεγάλο ποσό.
Πόσο μάλλον όταν δεν έχουμε πείσει τις διεθνείς αγορές για την ειλικρινή μας διάθεση να αλλάξουμε τις δομές της Οικονομίας μας.
Δεύτερον, δεν υπάρχουν ισχυροί πολιτικοί λόγοι που να επιβάλλουν ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ.
Όσοι λοιπόν διαδίδουν ότι πρόκειται για ένα θέμα που θα λυθεί μέσα από μία διαπραγμάτευση με τον διεθνή παράγοντα, απλά μεταφέρουν τις ονειρώξεις τους στο κοινό...
Το πιο δύσκολο πράγμα στις μέρες μας είναι να προσελκύσει κανείς επενδύσεις. Κάθε Οικονομία παλεύει προς αυτή την κατεύθυνση και στις περισσότερες των περιπτώσεων οι άλλοι ξεκινούν από καλύτερη αφετηρία σε σχέση με μας.
Το να συγκεντρώσουμε, λοιπόν, επενδύσεις 60 δισεκατομμυρίων ευρώ είναι ένα γιγαντιαίο έργο που δεν μπορεί να γίνει με ευχολόγια.
Θα ρωτούσε κάποιος για ποιόν λόγο τα χρήματα αυτά, αν με έναν μαγικό τρόπο μας τα δάνειζε η Ευρώπη, δεν θα ήταν καλύτερο να χρησιμοποιηθούν για την διαγραφή των κόκκινων δανείων.
Θεωρούμε ότι είναι πολύ δύσκολο να μας δανείσει η Ευρώπη.
Αντίθετα, είναι πιο ρεαλιστικό να αναζητήσει κανείς αυτά τα χρήματα από τον ιδιωτικό τομέα. Το τελικό αποτέλεσμα, πάντως, είναι το ίδιο: Η ρευστότητα στην αγορά.
Γιατί εξήντα δισεκατομμύρια και όχι σαράντα ή ογδόντα; Μακάρι να ήταν και εκατό. Αλλά τα εξήντα έχουν σχέση με τα κόκκινα δάνεια, με το μεγάλο καρκίνωμα της Οικονομίας.
Υπό αυτή την έννοια το βάζουμε το νούμερο αυτό ως στόχο. Αυτό δεν σημαίνει ότι πενήντα ή σαράντα δισεκατομμύρια δεν θα ήταν ευεργετικά.
Όσο πάντως δεν βλέπουμε νέες επενδύσεις, τόσο γινόμαστε απαισιόδοξοι για το μέλλον...
Μία έκρηξη στον τομέα των επενδύσεων απαιτεί ισχυρή πολιτική βούληση, μεγάλη και πλατιά συναίνεση στην κοινωνία, κατάλληλες συνθήκες στο διεθνές επενδυτικό περιβάλλον και την εύνοια της τύχης.
Τα δύο πρώτα, δυστυχώς, λείπουν. Αυτό το γεγονός από μόνο του είναι ικανό να μας ρίξει στον τοίχο.
Οι τράπεζες δεν θα υπάρξουν επειδή κάποιος θα κτυπήσει παλαμάκια και θα ζητήσει από το τζίνι να δημιουργηθεί ένα νέο τραπεζικό σύστημα.
Η οικονομία δεν θα πάρει μπροστά με ιδεοληψίες.
Ζούμε στην εποχή των αγορών και τα νούμερα έχουν μεγάλη σημασία.
Όποιος δεν το αντιλαμβάνεται, βρίσκεται αργά ή γρήγορα παγιδευμένος στα αδιέξοδά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου