Υπάρχουν μόνο δύο ενδεχόμενα που μπορούν να εξηγήσουν την κατάσταση που υφιστάμεθα:
1. Με δεδομένο τον κατακερματισμό της κοινωνίας μας, το ποσοστό των βολεμένων ευκατάστατων πολιτών εξακολουθεί να είναι μεγάλο, οπότε και δικαιολογείται η κοινωνική ραστώνη που επιτρέπει στους ταγούς μας να πράττουν κατά βούλησιν (των εντολοδοτών τους βέβαια αφού οι ίδιοι δεν διαθέτουν από αυτήν).
2. Με την επί 30ετίας και πλέον εκφυλιστική πορεία της παιδείας και των τεχνών, και σε συνδυασμό με τον βομβαρδισμό εκ μέρους των ΜΜΕ, έγινε επιτεύξιμη η γενική κοινωνική μαλάκυνσις ώστε να έχουμε την σημερινή ολική σχεδόν ανοχή στα πεπραγμένα και στην κατάσταση που ζούμε, λειτουργώντας ως μαστουρωμένα ανθρωποειδή, αυτόχειρες και παιδοκτόνοι, ιστορικά αναλφάβητοι, ταξικά ανύπαρκτοι, και τέλος οικονομικά εξαθλιωμένοι χωρίς υγεία, παιδεία, ελευθερία και τελικά διάνοια.
Την στιγμή που ο κόσμος αρχίζει ....
...να βράζει σε κράτη και κοινωνίες που πλησιάζουν το σημείο έκρηξης απέναντι στον καπιταλιστικό εκτραχηλισμό, η Ελληνική πραγματικότητα περιορίζεται σε παραπλανητικές παραθυρίστικες τηλεοπτικές εκπομπές, σε μικροεπαναστασούλες του τύπου "Δεν Πληρώνω" (αλλά μου στέλνουν προσαυξημένο το λογαριασμό στο σπίτι), και στα καφενοπαρεϊστικα ξεσπάσματα πατριωτισμού και ξεσηκώματος που λήγουν με το άνοιγμα ενός νέου πακέτου τσιγάρων και την σύγκριση των οικονομικών βαρών αναμεταξύ τους.
...να βράζει σε κράτη και κοινωνίες που πλησιάζουν το σημείο έκρηξης απέναντι στον καπιταλιστικό εκτραχηλισμό, η Ελληνική πραγματικότητα περιορίζεται σε παραπλανητικές παραθυρίστικες τηλεοπτικές εκπομπές, σε μικροεπαναστασούλες του τύπου "Δεν Πληρώνω" (αλλά μου στέλνουν προσαυξημένο το λογαριασμό στο σπίτι), και στα καφενοπαρεϊστικα ξεσπάσματα πατριωτισμού και ξεσηκώματος που λήγουν με το άνοιγμα ενός νέου πακέτου τσιγάρων και την σύγκριση των οικονομικών βαρών αναμεταξύ τους.
Την ίδια στιγμή ο δοσίλογος πολιτικός κόσμος γελά εις βάρος μας, λαμβάνοντας τα μπόνους του, και ψηφίζοντας εν μέσω εικονικών αντιδράσεων τα πάντα, όσα μας επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο με σκοπό την τελική μας εξόντωση που δεν αργεί, αν σκεφτεί κανείς πως ουσιαστικά από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας δεν μαθαίνουμε πάνω από το 10% και αυτό εντέχνως χρωματισμένο.
Ισλανδία, τώρα Ιταλία, Τουρκική διπλωματία, Αμερικανο-Ευρωπαϊκός σχεδιασμός, Εβραϊκό λόμπι, Μπόμπολας, Σόρος, Μπίλντερμπεργκ,....(μη συνεχίσω, άσκοπο είναι)... όλα ανύπαρκτα ειδησεογραφικά, γιατί αλίμονο!!!
Το κυριότερο: Η ιστορική πραγματικότητα που χάνεται στο χρόνο και στη λήθη.
Και μαζί της χάνεται και η Ελλάδα, και δεν μιλώ για το χώμα, μα για το πνεύμα, το φύλο, το χαμόγελο, τον ήλιο της, το κέφι της, το τραγούδι της που ούτε καν ο πόνος δεν είναι πια αρκετός για να το ξαναγεννήσει.
Τα τραγούδια του '50 μιλούσαν για μισεμό, μετανάστευση, αγάπη.
Σήμερα δεν υπάρχει τραγούδι να μιλά για προδοσία, πόνο, ανάγκη για ξύπνημα και ζωή.
Οι πολίτες του κόσμου μας σήμερα σφυρίζουν στο ρυθμό του τάμπλετ που αδυνατούν να αποκτήσουν. Βγαίνουν στον δρόμο που πρέπει να πληρώσουν για να περπατήσουν.
Κοιτούν τον ήλιο που πρέπει να εξαγοράσουν για να ζεσταθούν.
Ανασαίνουν τον αέρα που σε λίγο θα κληθούν να πληρώσουν για να σωθούν από την νέα φοροεισπρακτική μέθοδο με το όνομα "αιθαλομίχλη".
Ο σώζων εαυτόν -πιθανώς- σωθήτω....
RAMNOUSIA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου