Πέμπτη 2 Ιανουαρίου 2014

Η ΥΠΕΡΑΞΙΑ ΕΝΟΣ ΠΡΟΙΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΜΗΔΕΝ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ.

Χατζηαναγνώστου Γιώργος
Ακούμε καθημερινά για την μεθοδολογία που προτείνουν οι κυβερνώντες απέναντι στους πολίτες σε ότι αφορά την ανάπτυξη της χώρας και την υπεραξία την οποία τα καινοτόμα προϊόντα οφείλουν να αποδώσουν για να βγη η χώρα έξω από την κρίση .

Το ερωτηματικό που προκύπτει είναι εν μπορείς να έχεις καινοτόμο παραγωγή σε όποιο επίπεδο πρωτογενές ή δευτερογενές χωρίς να έχεις πρωτίστως καλύψει τις ανάγκες σου σε βασικά προιόντα παραγωγής.


Δηλαδή μπορεί να έχεις πυρηνικά προϊόντα χωρίς να έχεις λύσει το πρόβλημα σίτισης στο βασικό αγαθό όπως το ψωμί :;

Μπορείς να ασχολείσαι με έρευνα για την μεγιστοποίηση της απόδοσης υδρογονανθράκων χωρίς να έχεις στέγη ;;


Μπορείς να έχεις βιομηχανία αυτοκινήτων χωρίς πρωτίστως να έχεις τμήμα συναρμολόγησης ;;

Αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα ότι ....

....αορίστως όταν μιλάμε για προσδιδώμενη υπεραξία που μπορεί να έχει ένα προϊόν αυτό είναι ένα μήνυμα με λανθάνουσα στόχευση .
Με απλά λόγια δεν μπορεί να ξεκινήσει κανείς να φτιάχνει ένα σπίτι από τα κεραμίδια. 

Η σημερινή συγκυρία στην Ελληνική αγορά έχει ρίξει στο καναβάτσο όλους τους επιχειρηματίες με την υπερφορολόγηση και την επαίσχυντη ποινικοποίηση της επιχειρηματικότητας.


Η ταυτόχρονη εκποίηση των πρωτογενών πόρων όπως η ΔΕΗ ,ΕΥΔΑΠ ,Μεταλλεία και άλλα όπως Τουριστικά σημεία βυθίζουν περαιτέρω το σημείο εκκίνησης της οικονομίας .


Η ασύστολη χρηματοδότηση Τραπεζών στο όνομα της στήριξης της οικονομίας και οι οποίες δεν χρηματοδοτούν εδώ και καιρό τις επιχειρήσεις επιδεινώνει περαιτέρω την πιθανότητα ανάπτυξης με αποτέλεσμα την μεταφορά υγιών επιχειρήσεων εκτός Ελλάδας στο όνομα της ύπαρξης τους πλέον .

Αρα το σημείο εκκίνησης της πραγματικής οικονομίας καθημερινά μεταβάλεται προς το χείρον και οι όποιες προβλέψεις μπορούσαν να γίνουν το 2011 σήμερα έχουν οδηγηθεί άρδην προς τα πίσω και πολύ πιθανόν με ολέθρια αποτελέσματα .


Το dead point της επιχέιρησης Ελλάδα βυθίζεται στα τάρταρα με πραγματικά τραγικά μικρές τις πιθανότητες ανάκαμψης. 

Για να αντιληφθούμε το αποτέλεσμα της βιομηχανικής ή της βιοτεχνικής καταστροφής που έχει επέλθει υπάρχουν πολλοί πίνακες  και στην ΕΛΣΤΑΤ και στην ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ .


Το ζητούμενο  πλέον δεν είναι το θεωρητικό υπερπροιόν που θα μπορεί να δώσει υπεραξία στην προσδοκώμενη κερδοφορία της επιχείρησης .

 Δηλαδή πολύ απλά αν σήμερα πήγαινε κανείς να παράγει στο Σουδάν και να μεταφέρει την καλύτερη και πλέον σύγχρονη τεχνολογία στην παραγωγή  Ηλεκτρονικών υπολογιστών ,το εγχείρημα θα ήταν ιδιαιτέρως επικίνδυνο είτε γιατί το Σουδάν έχει ιδιαίτερο πρόβλημα και ανθρώπινες ζωές χάνονται για ένα ποτήρι νερό πλέον της κοινωνικής αστάθειας από την ανέχεια.


Οι πυλώνες της οικονομίας (Οκτώ) που σύμφωνα με την κυβέρνηση έχουν εξαγγελθεί δια στόματος Στουρνάρα παραμένουν στα χαρτιά και το μόνο σταθερό σε ανάπτυξη είναι η ανεργία και η ανέχεια που βυθίζεται όλος ο Ελληνικός Λαός .

Εναλλακτικές λύσεις ως μια τεράστια πηγή εσόδων για το κράτος όπως οι αυτοκινητόδρομοι  και πάλι με την συνενοχή της κυβέρνηση περιέπεσε στα χέρια των γνωστών μεγαλοεργολάβων. 

Το ίδιο βέβαια φαίνεται να γίνεται και σε ένα τομέα όπου επικρατεί σιωπή και είναι η βιομηχανία των σκουπιδιών μα τζίρο 95δις σε ετήσια βάση ....... .Χαρακτηριστικό  παράδειγμα η Βιονεργειακή Λακωνική όπου δίνει τον άνισο αγώνα με τους μεγαλοκαρχαρίες .

Παραδείγματα αυτοδιαχείρισης όπως η ΒΙΟΜΕ δείχνουν τον δρόμο ακόμα και εάν τα βήματα είναι μικρά .

Στην πράξη λοιπόν είναι προφανές ότι δεν είναι δυνατόν κανείς να εμπιστευτείένα κράτος χωρίς μακροπρόθεσμο προγραμματισμό για να επενδύσει παρά μόνο αν είναι διαπλεκόμενος με το αδηφάγο Ελληνικό δημόσιο κράτος.

Οι αλλαγές που χρειάζονται είναι τεράστιες για να μπορέσει η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της Ελλάδας να φτάσει σε ένα ικανοποιητικό σημείο ανταγωνιστικό των κρατών τα οποία με τα επιτόκια "δανεισμού" και τα μνημόνια παραδόξως "επιχορηγούμε" και με την σημερινή στοχευμένη δημοσιονομική προσαρμογή μεσω της οποίας δεν είναι δυνατόν να υπάρχει ηθικό και διάθεση από τους εναπομείναντες εργαζόμενους Έλληνες και επιχειρηματίες .

Δεν είναι δυνατόν ναεισάγουμε λεμόνια από την Τουρκία καιυπερκατεψυγμένο ψωμί από την Ινδία . 

Τα βασικά αγαθά τα αγροτικής παραγωγής άλλα και κτηνοτροφίας πρέπει να παράγονται από τον τόπο μας μακριά απο τις νόρμες της Ε.Ε που έχουμε δει στην πράξη ότι η στρατηγική της ευνοεί τον βιομηχανικό Βορρά  αφαιρώντας όλα τα προ ιόντα που μπορούν να προσδώσουν υπεραξία από τις χώρες παραγωγής τους .

Για να μπορέσεις να φτάσει στο επίπεδο υποστήριξης βιομηχανικής ανάπτυξης είτε βαριάς είτε ελαφριάς όπως ο ανεπτυγμένος Βορράς πρέπει πρώτα να περάσουμε από το στάδιο του έλεγχου της πρωτογενούς παραγωγής . 

 Η εκβιομηχάνιση της χώρας επί δεκαετίες ήταν το ζητούμενο για τις ανταγωνίστριες - (συμμαχικές) χώρες.

 Σήμερα που έχουμε περάσει στο στάδιο εκχώρησης των τίτλων γης σε 
τρίτους έτσι ώστε στο μέλλον τα παιδιά των παιδιών μας να έχουν δικαιώματα ιθαγενούς στην πρώην πλέον πατρίδα τους ....

 Η επιστροφή σε χειρονακτικές εργασίες δεν είναι πανάκεια αλλα πολύ πιθανόν να είναι σοβαρός μέρος της λύσης σε συνδιασμό με την στοχευμένη ταυτόχρονη αναπτυξη της μεταποίησης και των σημείων όπου η Ελληνική επικράτεια μπορέι να έχει στρατηγικό πλεονέκτημα. 
 
Στο σύνολο Η ανατροπή όλης αυτής της πολιτικής και των φαύλων οικογενοικρατούμενων αστικών  πολιτικών κομμάτων είναι η μόνη επιλογή που έχουν οι Έλληνες. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου