Το "δόγμα του σοκ" στις Ένοπλες Δυνάμεις - Από τις περικοπές σε "παροχή φιλοδώρημα" και η αδυναμία εκτέλεσης τα εκ του όρκου απορρέοντα για την προάσπιση της Πατρίδος και του Ελληνικού λαού...

Το δόγμα του σοκ δεν είναι ένα επιτυχημένο βιβλίο . Έγινε μπεστ σέλλερ γιατί η συγγραφέας του Ναόμι Κάμπελ ,περιέγραψε με λεπτομερή τρόπο την μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε ξανά και ξανά σε πάρα πολλές χώρες του πλανήτη ,μικρές και μεγάλες , για να “περάσουν” σκληρά οικονομικά μέτρα. 

Μέτρα που προκαλούσαν εξαθλίωση μεγάλων κοινωνικών ομάδων αλλά σπάνια ή τέλος πάντων αργά έβρισκαν αντίσταση και προκαλούσαν αντιδράσεις.

Οι Έλληνες στρατιωτικοί δεν χρειάστηκε και δεν χρειάζεται να μελετήσουν το εξαιρετικί βιβλίο της δημοσιογράφου από το Καναδά. Αρκεί να κοιτάξουν λίγο πίσω, στο 2009 και να φέρουν στη μνήμη τους όλα όσα έχουν υποστεί. Θα διαπιστώσουν ότι έζησαν και ζουν “δόγμα του σοκ” στην “στρατιωτική του εκδοχή” .

Πως λειτουργεί;

2009: Η επιχείρηση να εμφανιστούν οι στρατιωτικοί ως “προνομιούχοι δημόσιοι υπάλληλοι” ξεκινά με συστηματικό τρόπο. Στην κοινή γνώμη παρουσιάζεται η εικόνα “καραβανάδων” που έπαιρναν… πακτωλό χρημάτων και κυκλοφορούσαν με πολυτελή υπηρεσιακά αυτοκίνητα με οδηγό. Όλοι στο ίδιο τσουβάλι. Οι όποιες παθογένειες των Ενόπλων Δυνάμεων μεγεθύνονται σε υπερβολικό βαθμό μόνο και μόνο για να γίνουν όσο το δυνατόν πιο ευάλωτοι . Δεν ήταν δύσκολο. Οι στρατιωτικοί δεν είχαν τρόπο να αντιδράσουν . Η ηγεσία τους σφυράει αδιάφορα.....
....Οι πρώτες περικοπές έρχονται.

Μέχρι το 2012 οι κυβερνήσεις που πέρασαν κατάφεραν να εξαθλιώσουν τους στρατιωτικούς. Ο Α/ΓΕΕΘΑ έφθασε να έχει μισθό 1873 ευρώ, ωστόσο στις συσκέψεις με τον Σταϊκούρα δεν σκέφθηκε ποτέ να πει ένα όχι. Το προσπωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων άρχισε να δυσανασχετεί και να αντιδρά με τρόπο κόσμιο. Για πρώτη φορά είδαμε στρατιωτικούς να αρθρογραφούν και να θέτουν ερωτήματα για τα εργασιακά τους ζητήματα. Οργάνωσαν συγκεντρώσεις στις οποίες επιβεβαίωσαν ότι διέθεταν την αμέριστη συμπάθεια της κοινωνίας. Η πρσοπάθεια κάποιων στρατιωτικών να ενημερώσουν την κοινή γνώμη για την αληθινή τους οικονομική κατάσταση και ΠΡΙΝ αλλά και μετά τη κρίση είχε πιάσει τόπο.

Το “κυνηγητό” της ηγεσίας δεν είχε αποτέλεσμα κι έτσι χρειάστηκαν οι “εφεδρείες των θεσμικών ενώσεων αποστράτων”. Η εμπλοκή τους στην προσπάθεια “αναχαίτισης” των σκληρότατων μέτρων αποδείχτηκε καταστροφική. Μετά από τις πρώτες μεγάλες συγκεντρώσεις έγινε σαφές ότι η παρουσία τους στο “μέτωπο” είχε στόχο μια “αξιοπρεπή ανακωχή”. Την υπέγραψαν στο Μέγαρο Μαξίμου, μετά από έναν μονόλογο του πρωθυπουργού ,αντάλλαξαν αριθμούς κινητών τηλεφώνων ,έβγαλαν φωτογραφία και αυτό ήταν. Για να μην τους “αδικούμε” κατάφεραν να …κερδίσουν δυο πράγματα: την αναγνώριση του λάθους ότι οι περικοπές που υπέστησαν οι στρατιωτικοί ήταν πολύ περισσότερες και μεγαλύτερες απ΄ όσο έπρεπε και την διαβεβαίωση ότι δεν θα υποστούν νέες μειώσεις μέσα στο 2013!!!

Οι περικοπές “κατά ριπάς” , το χάσμα που ένοιωσαν ότι τους χωρίζει από την φυσική τους ηγεσία και οι συνεχείς υπαινισγμοί για … “πραξικοπηματίες” προκάλεσαν στην πλειοψηφία των στρατιωτικών ένα αίσθημα απόλυτης μοναξιάς και απαξίωσης του ρόλου τους. Η απόγνωση ήρθε πολύ εύκολα με τις ανάγκες των οικογενειών τους να μην μπορούν να καλυφθούν , τα χρέη να μεγαλώνουν και τον μισθό να τελειώνει κάθε μήνα όλο και νωρίτερα. 

Και τώρα έρχεται η απόφαση του ΣτΕ. Οι στρατιωτικοί δεν ζουν σε άλλο κόσμο. Ξέρουν ότι δεν έχουν να περιμένουν πολλά απ΄ αυτή την απόφαση η οποία σε περίπου τρεις μήνες θα μας πει πόσο αντισυνταγματικές είναι οι περικοπές στους μισθούς τους. Ξέρουν ότι το καλύτερο που μπορούν να περιμένουν είναι να αυξήσουν το ποσό του μισθού τους από 30 έως 50 ευρώ το μήνα. Ποσό που με την οικονομική ανέχεια στην οποία πολλοί βρίσκονται είναι άκρως απαραίτητο. Είναι κι αυτή…η παροχή μέρος του δόγματος του σοκ . Παροχή ενός “φιλοδωρήματος” το οποίο άλλες κοινωνικές ομάδες δεν θα πάρουν. Στόχος να εξευμενιστεί ο θυμός και η πίκρα που δικαιολογημένα νοιώθουν οι στρατιωτικοί. 

Νομίζουμε ότι η επόμενη φάση του “δόγματος του σοκ” δεν θα αφορά πια στους στρατιωτικούς. Αλλά σ΄ όσους θα προσπαθήσουν -ίσως και σύντομα- να ζητήσουν την ψήφο τους. 

ΠΗΓΗ