Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014

Οι έξι στόχοι της δύσης για την Ουκρανία....

Gideon Rachman
Η ΕΕ θα επιχειρήσει να δώσει λύση στην ουκρανική κρίση, αλλά το πρόβλημα είναι πως η Δύση έχει ποικίλους, και συχνά αντιφατικούς, στόχους για την χώρα. Πρέπει να διευκρινίσει ποιους θεωρεί σημαντικούς και –κυρίως- επιτεύξιμους.
Rachman: Οι έξι στόχοι της δύσης για την Ουκρανία

Την Πέμπτη η Ε.Ε. θα πραγματοποιήσει έκτακτη συνεδρίαση για να συζητήσειτις ακρότητες που λαμβάνουν χώρα στην Ουκρανία. 

Είναι, όπως φαίνεται, αναπόφευκτο, να αποφασίσει την επιβολή στοχευμένων κυρώσεων εναντίον της ουκρανικής ηγεσίας, ώστε να δηλώσει την αποτροπή της για τις επιχειρήσεις βίαιης καταστολής διαδηλωτών.

Μέχρι τώρα, η ΕΕ έχει αντισταθεί στην επιβολή κυρώσεων γιατί ήλπιζε να πετύχει μια διαπραγματευτική λύση με τον πρόεδρο Viktor Yanukovich. Φαίνεται όμως πλέον ότι ο Ουκρανός πρόεδρος θα καταδικαστεί στο πολιτικό περιθώριο.

Είναι κατανοητή η ανάγκη για επείγουσα δράση. Όμως πέρα από αυτό, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η κρίση στην Ουκρανία θα αποσαφηνίσει τους στρατηγικούς στόχους της ΕΕ και των ΗΠΑ στην Ουκρανία. 

Μέχρι να γίνει αυτό, η επιβαλλόμενη ...
...στρατηγική πιθανότατα θα είναι εκ των προτέρων δεδομένη και όχι προκαταβολική. Η δυσκολία έγκειται στο ότι οι δυτικοί ηγέτες έχουν ποικίλους στόχους, ορισμένοι των οποίων μάλιστα είναι αντιφατικοί. Πρέπει να αποφασίσουν ποιοι είναι οι πιο σημαντικοί κι επίσης ποιοι είναι επιτεύξιμοι.

Ο κατάλογος με τους πιθανούς στόχους για την Ουκρανία θα πρέπει να περιέχει τα κατωθι:

1. Καταδίκη της βίας: Η ΕΕ θα δείξει ότι θεωρεί απαράδεκτα τα γεγονότα στο Κίεβο
2. Λήξη της βίαιης καταστολής
3. Εύρεση μιας πολιτικής λύσης με διάρκεια
4. Προώθηση της πιθανότητας ένταξης της Ουκρανίας στην ΕΕ
5. Διατήρηση μιας λειτουργικής σχέσης με την Ρωσία
6. Ανατροπή της ρωσικής προσπάθειας υπονόμευσης της δημοκρατίας στην Ουκρανία και της προώθησης μιας Ευρασιατικής Ένωσης υπό την κυριαρχία της Μόσχας

Ολοι αυτοί οι στόχοι είναι απολύτως αξιέπαινοι. Ισως όμως αποδειχθούν και ασύμβατοι. Είναι προφανές, για παράδειγμα, ότι οι στόχοι 5 και 6 αντικρούονται μεταξύ τους. Τα γεγονότα της Ουκρανίας θα ωθήσουν την ΕΕ σε μια πιο μαχητική στάση έναντι της Ρωσίας. Αλλά τόσο οι Αμερικανοί, όσο και οι Ευρωπαίοι θα θελήσουν να βάλουν ένα όριο σε αυτή την διαδικασία, αν μπορούν.

Υπάρχει επίσης πιθανή σύγκρουση ανάμεσα στους στόχους 1 και 2. 

Αν η ανάγκη καταδίκης των κινήσεων της ουκρανικής κυβέρνησης σημαίνει την απομόνωσή της, τότε αυτή η απομόνωση θα πρέπει να καταφέρει να εκτοπίσει τον Yanukovich και τον κύκλο του από την εξουσία

Αν όχι, θα συνεχίσει να υπάρχει μια κυβερνητική ελίτ η οποία δεν έχει πλέον κίνητρα να αποφύγει την επιβολή βίας, αφού η διεθνής απομόνωση που φοβόταν θα έχει ήδη συμβεί.
Τέλος έχουμε τον στόχο 3, την «πολιτική λύση διαρκείας». 

Η Δύση ενστικτωδώς κλίνει σε τέτοιες περιπτώσειςστην διενέργεια νέων εκλογών και αυτό σίγουρα είναι ένα αίτημα που μπορεί να προωθηθεί τώρα. Θεωρητικά, θα κατέληγε στην ανάδειξη μιας κυβέρνησης νομιμότητας και θα έληγε τον κύκλο βίας. 

Τι θα γίνει όμως αν οι εκλογές στην Ουκρανία εντέλει επιβεβαιώσουν ότι πρόκειται για μια χώρα βαθιά διχοτομημένη ανάμεσα σε μια -όλο και πιο ασύμβατη- δύση και ανατολή; Είναι σίγουρα ένα αποτέλεσμα που θα μπορούσε να βγάλει η κάλπη.

Σε αυτό το σημείο, για μια πολιτική λύση με διάρκεια, ίσως χρειαστούν πιο δραστικά και δύσκολα μέτρα από την διενέργεια νέων εκλογών.
ΠΗΓΗ: FT.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου