Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014

“Αμαρτωλές” μετοχές της Τράπεζας Ανατολής στα χέρια της Εθνικής Τράπεζας – Μέρος Α

Του Ελευθέριου Ρήνου

Κατά την ακροαματική διαδικασία της αγωγής για την Τράπεζας Ανατολής, που εκδικάστηκε στις 7 Νοεμβρίου στη Ρόδο, η πλευρά της Εθνικής Τράπεζας προσπάθησε να υποβαθμίσει το όλο θέμα. 


Για το λόγο αυτό επέμενε να ρωτάει για τις τιμές των μετοχών της Τράπεζας Ανατολής στο ebay και τα παζάρια, λες και οι τιμές των τίτλων είναι δείγμα ότι δεν πραγματοποιήθηκε απάτη. 

Αντίθετα, οι σκόρπια χαμηλές τιμές γνήσιων, αντιγράφων και πλαστών μετοχών της Τράπεζας Ανατολής στις μη χρηματιστηριακές αγορές όλου του κόσμου είναι απόδειξη πως η Εθνική Τράπεζα έχει κατορθώσει να παραπλανήσει το μεγαλύτερο μέρος των κατόχων νόμιμων τίτλων τις τελευταίες δεκαετίες, κάτι που προσπαθεί να συνεχίσει και σήμερα με σπασμωδικές κινήσεις.

Ο μάρτυρας της Εθνικής Τράπεζας στο Δικαστήριο...

.... κ. Νικόλαος Παντελάκης, προϊστάμενος του Ιστορικού Αρχείου της τράπεζας, κατέθεσε ότι κατά τη δική του αντίληψη έχει δει μετοχές να πωλούνται σε δημοπρασίες σπάνιων βιβλίων αρκετά χαμηλά. 

Ακολούθησε μια ξαφνική, σχεδόν ενστικτώδης, ερώτηση του Προέδρου του Δικαστηρίου, γιατί αν είναι τόσο φθηνές οι μετοχές δεν αγοράζει κάποιες η Εθνική Τράπεζα για να τις επιδεικνύει.

Ύστερα από δισταγμό μερικών δευτερολέπτων, ο μάρτυρας ομολόγησε ότι το Ιστορικό Αρχείο της Εθνικής Τράπεζας διαθέτει περίπου 250 τίτλους μετοχών της Τράπεζας Ανατολής.

Το περίεργο είναι ότι η Εθνική Τράπεζα μέσω του νομικού της τμήματος είχε φτιάξει έναν κατάλογο με 8500 σελίδες, τον οποίο πρόσφερε έναντι 4250 ευρώ (για … κόστος φωτοτυπιών) σε όποιον ζητούσε πληροφορίες για την Τράπεζα Ανατολής. 


Ακόμη και μετά από εισαγγελική παραγγελία, μέσω της οποίας ζητούσαμε ένα μοναδικό έγγραφο, τον επίσημο, υπογεγραμμένο Ισολογισμό Εκκαθάρισης, από τη στιγμή που η τράπεζα επιμένει ότι η εκκαθάριση ολοκληρώθηκε στο παρελθόν, η απάντηση ήταν να πάρουμε τις 8500 σελίδες, μέσα στις οποίες φυσικά δεν υπάρχει τέτοιος ισολογισμός.

Παράλληλα, μέσα στις 8500 αυτές σελίδες δεν υπήρχαν μετοχές της Τράπεζας Ανατολής, ούτε μια. Και όχι μόνο δεν υπήρχαν μετοχές εκεί, δεν υπήρχαν ούτε στο υπόλοιπο αρχείο της Τράπεζας Ανατολής, όπως το διατηρεί το Ιστορικό Αρχείο της Εθνικής Τράπεζας (3ης Σεπτεμβρίου 146, Αθήνα), το οποίο με δυσκολίες, εμπόδια και προϋποθέσεις επιτρέπει την πρόσβαση. 

Όταν προσωπικά ζήτησα τον αρχειακό φάκελο που ο τίτλος του παρέπεμπε σε τίτλους μετοχών, εντυπωσιάστηκα από την καθαρότητα του, αλλά κυρίως από το γεγονός ότι ήταν απολύτως άδειος. Δεν είχε καν σκόνη!

Κι αν τώρα η Εθνική Τράπεζα, υπό το βάρος των πολλαπλών δικαστικών κινήσεων εναντίον της, προσπαθεί να δείξει κάποια έγγραφα, παλαιότερα η επιβεβαίωση της αίτησης κάποιου για να λάβει τον τίτλο του “ερευνητή” και να δει όσα στοιχεία του επέτρεπε η τράπεζα, έπαιρνε μήνες, μέσα στους οποίους φυσικά “αναλύθηκε” το υλικό. 


Για παράδειγμα, εξαφανίστηκε το Μητρώο Μετόχων της Τράπεζας Ανατολής, τα πρακτικά των Διοικητικών Συμβουλίων μετά το 1918, οι περισσότεροι Ισολογισμοί της τράπεζας και φυσικά τα περισσότερα πρακτικά στα οποία σημειωνόταν η πληρωμή προκαταβολών των 200 δραχμών ενόψει της ειδικής εκκαθάρισης. 

Μάλιστα, επειδή δεν μπορεί κάποιος εύκολα να εξαφανίσει υλικό από μικροφίλμ, τα μικροφίλμ που αφορούν την Τράπεζας Ανατολής έχουν χαρακτηριστεί ως μη γενόμενα.

ΟΙ ΜΕΤΟΧΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ


Την επομένη του δικαστηρίου στη Ρόδο και μετά τη δήλωση του μάρτυρα της Εθνικής Τράπεζας, ο δικηγόρος Αθηνών Ευάγγελος Δαούτης, μαζί με τον κ. Αντώνη Τσεσμετζόγλου επισκέφθηκαν το Ιστορικό Αρχείο της Εθνικής Τράπεζας, το οποίο όπως επέμενε η νομική ομάδα της τράπεζας είναι ανοικτό σε όλους και τα πάντα είναι άμεσα διαθέσιμα. 


Ζήτησαν λοιπόν από τον προϊστάμενο κ. Παντελάκη να δουν τις μετοχές στις οποίες αναφέρθηκε και οι οποίες δεν υπήρχαν ούτε στο αρχείο της Τράπεζας Ανατολής, αλλά ούτε στη λίστα εγγράφων που αφορούσαν την Εκκαθάριση της Τράπεζας Ανατολής. 

Βέβαια, στην τελευταία λίστα υπήρχαν ακόμη και σημειωματάρια, χαρτοπετσέτες που χρησιμοποίησαν οι εκκαθαριστές και σημειώσεις σε πρόχειρα. Ενυπόγραφοι ισολογισμοί και μετοχές δεν υπήρχαν…


Αντί λοιπόν να επιδειχθούν οι σχετικοί τίτλοι, ζητήθηκε να γίνει έγγραφη αίτηση και σε δεύτερο χρόνο θα τους ενημέρωναν πότε θα ήταν έτοιμοι, πράγμα που έγινε μετά από μερικές ημέρες στις οποίες η πλευρά της Εθνικής Τράπεζας ετοίμασε το σχετικό υλικό. 


Μετά από λίγο καιρό μπόρεσα να δω τις ίδιες μετοχές προσωπικά και να αντιγράψω τα νούμερα τους, απλά για να αποδείξω ότι δεν αποτελούν μετοχές που ήταν στην κατοχή τράπεζας ή οποιουδήποτε είχε μεγάλο αριθμό μετοχών, αλλά τίτλοι με σκόρπια νούμερα που ελάχιστα ήταν συνεχόμενα. 

Σύμφωνα με την άποψη μου, οι μετοχές αυτές προέρχονται από διάφορους κατόχους, κυρίως στο εξωτερικό και για αυτό τα νούμερα ήταν διάσπαρτα και δεν προέρχονται από τις μετοχές που ανήκαν στην ίδια την Εθνική Τράπεζα και οι οποίες προφανώς δεν είναι παρατημένες σε ένα μουσειακού χαρακτήρα ίδρυμα.

Ανάμεσα στις διάσπαρτες αυτές μετοχές, βρέθηκαν 64 τίτλοι μετοχών της Τράπεζας Ανατολής οι οποίοι ήταν σφραγισμένοι από τον Γενικό Επόπτη του Χρηματιστηρίου Αθηνών το 1951. Η Εθνική Τράπεζα δηλαδή έχει στην κατοχή της τίτλους μετοχών, που 15 χρόνια μετά την υποτιθέμενη λήξη της εκκαθάρισης και παρά τα όσα υποστηρίζουν οι δικηγόροι της τράπεζας για τη χρεοκοπία του 1944, σφραγίστηκαν από την επίσημη αρχή του Χρηματιστηρίου Αθηνών.

Βέβαια, μπορούμε να πούμε ότι το Χρηματιστήριο Αθηνών, η αρχή που θα έπρεπε να είχε ενημερωθεί από τις πρώτες για την έναρξη και τη λήξη της εκκαθάρισης, ώστε με τη σειρά της να ενημερώσει το επενδυτικό κοινό, έκανε ένα μικρό λάθος 64 φορές. 


Όμως το λάθος αυτό δεν αφορούσε κάποιον ιδιώτη, αφού οι μετοχές αυτές δεν ανήκαν σε κάποιον μικρό επενδυτή, αλλά σε μια από τις μεγαλύτερες τράπεζες της Γαλλίας, την Banque Nationale Pour le Commerce et l’Industrie, δηλαδή την τράπεζα για το εμπόριο και τη βιομηχανία.

Η Banque Nationale Pour le Commerce et l’Industrie (BNCI) αντικατέστησε τον Απρίλιο του 1932 την Banque nationale de crédit. Μόλις το 1945 κρατικοποιήθηκε από τη Γαλλική Κυβέρνηση, ενώ στη συνέχεια ήταν μια από τις τέσσερις τράπεζες που δημιούργησαν την BNP Paribas, μια από τις μεγαλύτερες τράπεζες στον κόσμο. 


Κατά συνέπεια το 1951, οπότε και σφραγίστηκαν οι μετοχές αυτές από τον Επόπτη του Χρηματιστηρίου Αθηνών, ιδιοκτήτρια των μετοχών αυτών ήταν η γαλλική πρόγονος της BNP Paribas και όχι η Εθνική Τράπεζα

Ο ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΟΧΩΝ


Οι συγκεκριμένες μετοχές που το 1951 ανήκαν στη γαλλική τράπεζα, ονομαστικοποιήθηκαν από το Γενικό Επόπτη του Χρηματιστηρίου Αθηνών με βάση το νόμο 1644/1951.

Ο νόμος 1644/1951 δημοσιεύθηκε στο Φ.Ε.Κ. με αριθμό 11 της 9-1-1951, περί κυρώσεως, τροποποιήσεως και συμπληρώσεως του αναγκαστικού νόμου με αριθμό 1527/1950 «περί μετατροπής των ανωνύμων μετοχών των ημεδαπών ανωνύμων εταιριών εις ονομαστικάς» και προβλέπει στα άρθρα 1 και 5 ότι «Από της ισχύος του παρόντος Νόμου το άρθρον 35 του Εμπορικού νόμου καθώς και πάσα άλλη σχετική διάταξις καταργείται απαγορευομένης της εκδόσεως μετοχών εις τον κομιστήν. 


Το κεφάλαιο εκάστης Ανωνύμου Εταιρίας θα διαιρείται εφεξής εις ίσας μετοχάς υποχρεωτικώς ονομαστικάς (άρθρο 1)».

«Οι κάτοχοι των ανωνύμων μετοχών ημεδαπών Ανωνύμων Εταιριών υποχρεούνται όπως εντός τριών μηνών από της ισχύος του παρόντος προσαγάγωσιν εις τα οικεία αυτής βιβλία και μετατροπήν των εις ονομαστικούς. Δια τους διαμένοντας εις το εξωτερικόν η προθεσμία αύτη ορίζεται εξάμηνος. Πάσα μεταβίβασις ανωνύμου μετοχής μετά την εκπνοήν των ανωτέρω προθεσμιών είναι άκυρος.

Προκειμένου περί ανωνύμων εταιριών αγνώστου διευθύνσεως δύνανται οι κάτοχοι των τίτλων αυτών να προσκομίσωσιν τούτους εις τον Γενικόν Κυβερνητικόν Επόπτην του Χρηματιστηρίου προς σφράγισιν και καταχώρισιν. 


Η μετατροπή ενεργείται κατόπιν υπευθύνου δηλώσεως του κομίζοντος τον τίτλον προς την Εταιρίαν περί της κυριότητός του. Η Εταιρία υποχρεούται να ελέγξη την ταυτότητα του κομιστού, να αναγραφή επί του τίτλου το ονοματεπώνυμον του κυρίου και να αναγραφή επί του τίτλου το ονοματεπώνυμον του κυρίου και να καταχωρήση τούτο εις τα οικεία αυτής βιβλία.

Προκειμένου περί τίτλων ευρισκομένων εν τη αλλοδαπή αρμόδιαι δια την παραλαβήν της κατά τα ανωτέρω δηλώσεως και της αναγραφής του ονόματος του κυρίου επί τίτλου είναι αι κατά τόπους Προξενικαί Αρχαί, αίτινες υποχρεούνται να αποστείλωσι κατάστασιν περί των γενομένων μετατροπών μετά των σχετικών ως άνω δηλώσεων εις την οικείαν εταιρίαν δια την κατά τον παρόντα νόμον καταχώρησιν. 


Οι κατέχοντες εξ οιασδήποτε αιτίας ανωνύμους μετοχάς ανηκούσας εις τρίτον υποχρεούνται να ζητήσωσιν εντός των αυτών προθεσμιών την μετατροπήν αυτών επ’ ονόματι του κυρίου των».

Η ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΤΩΝ ΜΕΤΟΧΩΝ


Είναι σίγουρο ότι οι ιθύνοντες της Εθνικής Τράπεζας δεν ήταν χαρούμενοι με την εύρεση αυτών των μετοχών, ειδικά σε μία περίοδο που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν δικαστικά, αφού υπήρχε ακόμη ελάχιστος χρόνος. 


Για αυτό και προσπάθησαν με κάθε τρόπο να καθυστερήσουν την παροχή αντιγράφων, σε σημείο που αν δεν είχαν εμπλακεί οι δικηγόροι της υπόθεσης από τη Ρόδο και την Αθήνα, θεωρώ πως θα λαμβάναμε τα αντίγραφα μετά το πέρας των ημερομηνιών που όριζε το Δικαστήριο για την υποβολή στοιχείων. Και αν τα παίρναμε…

Ανάμεσα στις παραπάνω μετοχές βρέθηκε και μια μικρή σειρά μετοχών που είχαν κληρονομηθεί το 1956 από ένα γιατρό, στη γυναίκα του και τα 3 παιδιά του, μετά το θάνατο του. Σε αυτές τις μετοχές, στο κληρονομητήριο και τη φορολόγηση τους από το γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών θα αναφερθούμε στο Μέρος Β της έρευνας αυτής.

Ελπίζουμε μάλιστα, στο Μέρος Β να φιλοξενήσουμε και την άποψη της Εθνικής Τράπεζας, αφού έχουμε υποβάλει αίτημα για να μας γνωστοποιήσει η τράπεζα με ποιο ακριβώς τρόπο βρέθηκαν στα χέρια της αυτές οι μετοχές. 


Αν η Εθνική Τράπεζα επιμένει ότι η εκκαθάριση ολοκληρώθηκε το 1936, για ποιο λόγο ο Γενικός Επόπτης του Χρηματιστηρίου Αθηνών ονομαστικοποίησε αυτές τις μετοχές δεκαπέντε χρόνια αργότερα; 

Και αν τις ονομαστικοποίησε υπέρ της γαλλικής τράπεζας, προγόνου της BNP Paribas, το 1951 πως αυτές κατέληξαν σήμερα να βρίσκονται στους φακέλους του Ιστορικού Αρχείου της Εθνικής Τράπεζας; 

Έγινε κάποια δωρεά, κάποια αγοραπωλησία; Υπάρχουν παραστατικά ή βρέθηκαν στα σκουπίδια του Παρισίου;

Στα παραπάνω ερωτήματα η Εθνική Τράπεζα δεν έχει απαντήσει εδώ και περισσότερο από τρεις μήνες. 


Σύμφωνα με πληροφορίες η απάντηση έχει προωθηθεί από το Ιστορικό Αρχείο προς το Νομικό Τμήμα της τράπεζας, όπου ακόμη την επεξεργάζονται. 

Ελπίζουμε να μην χρειαστούν άλλα 80 χρόνια…

banquedorient

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου