Δίχως μέτρο, χωρίς αιδώ...

Ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο, το ΤΑΙΠΕΔ ετοιμάζεται να βάλει πωλητήριο στη λιμνοθάλασσα Καλοχωρίου, που μάλιστα αποτελεί προστατευόμενο υδροβιότοπο. Θυμηδία, δε, προκαλεί ότι στο όνομα της αξιοποίησης επέλεξαν να αναφέρουν ως προτεινόμενη χρήση την εγκατάσταση «logistics».

Πρόκειται για τμήμα μιας ευρύτερης προστατευόμενης περιοχής, που είναι χαρακτηρισμένη Εθνικό Πάρκο...

εδώ και μια πενταετία, έπειτα από ΚΥΑ πέντε προβεβλημένων υπουργών τής τότε κυβέρνησης Καραμανλή. Εντάσσεται και στο δίκτυο NATURA 2000 ως ζώνη εδικής προστασίας για πουλιά και απειλούμενα προς εξαφάνιση είδη.

Τι κι αν αυτή η περιοχή έχει τεθεί υπό την προστασία της ελληνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας... 

Η ανέγερση κτηρίων και εγκαταστάσεων, όπως αυτές που προϋποθέτει η προτεινόμενη από το ΤΑΙΠΕΔ χρήση, απαγορεύονται διά ροπάλου... Αυτή, όμως, διάλεξαν για να πουλήσουν! 

Ο τραγέλαφος της υπόθεσης έχει κι άλλες πτυχές:

Η Διεύθυνση Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έχει επιδείξει ξεχωριστό ενδιαφέρον: Εμφανίζεται να έχει αποστείλει ερώτημα στο ΥΠΕΚΑ, ζητώντας να μάθει κατά πόσο ένας οικοδομικός συνεταιρισμός, που εδώ και μια τριετία επιχειρεί να χτίσει, έχει προχωρήσει στην κατάληψη τμήματος του Εθνικού Πάρκου και της περιοχής NATURA 2000. Και αυτό, γιατί η ίδια η ελληνική κυβέρνηση ήταν που είχε ζητήσει από την Ε.Ε. να εντάξει την περιοχή στις προστατευόμενες.

Την ίδια ώρα, όμως, το κράτος βρήκε πού θα επιβάλει το νόμο. Εβαλε πρόστιμο σε ιδιοκτήτη καντίνας, που την «έστησε» παρανόμως στη λιμνοθάλασσα. 

Δικαίως, εφ' όσον επρόκειτο για παράνομη πράξη σε προστατευόμενη περιοχή -η νομοθεσία θα πρέπει να εφαρμόζεται. Αλλά πώς μπορεί το ΤΑΙΠΕΔ, που επέλεξε να βάλει ολόκληρο πωλητήριο στην έκταση, να δρα ανεξέλεγκτα; Ποιος το ελέγχει; Δεν ήξεραν - δεν ρώτησαν;

Στο όνομα της αξιοποίησης της εθνικής περιουσίας η κυβέρνηση ξεπερνά κάθε όριο. 

Εχει χάσει κάθε αίσθηση του μέτρου και μοιάζει σαν να μην έχει πλέον ούτε ιερό ούτε όσιο. 

Δεν απειλούνται μόνο σπάνια είδη πουλιών και θηλαστικών στην περιοχή. Εχουν χάσει την επαφή με την κοινωνία, αλλά και με κάθε έννοια κοινής λογικής.

Αν σήμερα φτάνουν στο σημείο να βγάζουν στο σφυρί υδροβιότοπους, δάση και παραλίες, αύριο τι;