Δηλαδή, την...
κοινή καταγωγή και γλώσσα, την ίδια θρησκεία, και τα κοινά ήθη και έθιμα (πολιτιστική κληρονομιά).
Τι είναι όμως ....
....έθνος; Αντλώντας στοιχεία από Ελληνικά και ξένα λεξικά, συμπεραίνουμε ότι όλα σχεδόν συμφωνούν πως, έθνος είναι ένα σύνολο ανθρώπων που έχουν κοινή καταγωγή και ιστορία, κοινό πολιτισμό, κοινή γλώσσα και θρησκεία, κοινά ιδεώδη και κοινή εθνική συνείδηση.
Το Έθνος αποτελεί μια αντικειμενική πραγματικότητα και είναι το πιο ισχυρό στοιχείο ύπαρξης και παραγωγής πολιτισμού εκ μέρους των λαών.
Έτσι, νομοτελειακά, στο διάβα της ιστορίας, όταν αυτή η αντικειμενικότητα αγνοήθηκε και δημιουργήθηκαν τα πολυεθνικά κράτη και οι πολυεθνικές αυτοκρατορίες, αργά ή γρήγορα κατέρρευσαν.
Θεμέλιο του έθνους θεωρείται η εθνική συνείδηση, η οποία εάν αλλοιωθεί σκοπίμως ή αφανισθεί, τότε...
.... το έθνος πεθαίνει.
Οι κυριότεροι συστατικοί παράγοντες της Ελληνικής, εν προκειμένου, εθνικής συνείδησης, είναι η θρησκεία (η ορθόδοξη χριστιανική πίστη), η Ελληνική γλώσσα, η πολιτιστική μας κληρονομιά (τα Ελληνικά ήθη και έθιμα και οι παραδόσεις), η ιστορική μνήμη και τα εθνικά χρώματα.
Τι είναι το Ελληνικό έθνος και τι έδωσε στον κόσμο, νομίζω ότι είναι σε όλους γνωστό.
Παντού στον πλανήτη γη θεωρούν την Ελλάδα ως χώρα ορόσημο, κοιτίδα του σύγχρονου πολιτισμού, λίκνο της δημοκρατίας.
Οι Έλληνες διαχρονικά έδωσαν στον κόσμο το φως του πνεύματος, τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας και όλες σχεδόν τις επιστήμες (φιλοσοφία, ιατρική, μαθηματικά, φυσική, χημεία, αστρονομία κλπ), δόμησαν την πολιτική και την στρατηγική, εφεύραν το θέατρο, και γενικά δίδαξαν τον ανθρώπινο τρόπο ζωής.
”Του κόσμου δασκάλα, καπετάνισσα, αφρό, θάμα, του πουλιού το γάλα”, αποκαλεί την Ελλάδα με συναρπαστικό τρόπο ο εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς.
Εάν επιχειρούσαμε δε να γράψουμε τους ξένους φιλοσόφους, επιστήμονες, λογοτέχνες, ποιητές, πολιτικούς κλπ, οι οποίοι κατά καιρούς εξύμνησαν την Ελλάδα για την φωτοδότηση του κόσμου, θα θέλαμε φύλλα πολλά.
Και βέβαια δεν λείπουν και δηλώσεις ηγετών των μεγαλύτερων κρατών του κόσμου του τύπου ”είμαστε όλοι Έλληνες”!
Τι επιχειρείται όμως σήμερα διεθνώς και ιδιαίτερα στην πατρίδα μας;
Σήμερα, δυστυχώς, στον βωμό της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης, επιχειρείται μια απεθνικοποίηση των κρατών, όπως θα αποδειχθεί παρακάτω.
Μετά την κατάρρευση της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, ήρθε στο φως ένα νέο Παγκόσμιο Σύστημα, με ηγέτιδα δύναμη τις ΗΠΑ, που επιχειρεί να εγκαθιδρύσει μια Νέα Παγκόσμια Τάξη (ΝΠΤ).
Ο τελικός σκοπός αυτού του Συστήματος είναι η υλοποίηση ενός τολμηρού γεωστρατηγικού οράματος για εξασφάλιση της αμερικανικής υπεροχής και στον 21ο αιώνα και την μετεξέλιξη της Αμερικανικής ηγεμονίας σε μια παγκόσμια συλλογική ηγεσία.
Η Νέα Παγκόσμια Τάξη έχει ως βασικά χαρακτηριστικά, ένα συλλογικό σύστημα ασφαλείας (με πυρήνα το ΝΑΤΟ), μια παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση (με εργαλεία την παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), την Παγκόσμια Οργάνωση Εμπορίου κλπ), μια παγκόσμια δικαστική δομή (Διεθνές Δικαστήριο), Δημοκρατίες δυτικού τύπου, Οργανισμούς με διαδικασίες λήψεως αποφάσεων όπου κυριαρχεί η επιδιαιτησία των ΗΠΑ και τον 24ωρο κύκλο επικοινωνίας παγκοσμίως (με τα χειραγωγημένα ΜΜΕ, διεθνή και εθνικά).
Γενική απειλή στην εφαρμογή του Παγκόσμιου Συστήματος είναι η εμφάνιση μιας δύναμης που θα αμφισβητήσει τις ΗΠΑ στον ρόλο τους αυτό.
Ως κύρια όμως γραμμή αντίστασης διακρίνονται τα θεσμικά τείχη των εθνικών κρατών, πίσω από τα οποία οχυρώνονται τα εθνικά συμφέροντα, οι εθνικοί πολιτισμοί και όλοι εκείνοι οι παράμετροι που στοιχειοθετούν την εθνικότητα των λαών.
Έτσι οι παγκοσμιοποιητές χρησιμοποιούν, όπως φαίνεται καθαρά σήμερα, τρεις μεθόδους για να πετύχουν τους σκοπούς τους.
Πρώτον, την οικονομική εξαθλίωση των λαών κυρίως με τεχνητές οικονομικές κρίσεις, οι οποίες συνεπικουρούνται με την αθρόα και άνευ κανόνων λαθραία μετανάστευση, με αποτέλεσμα τον δανεισμό των εθνικών κρατών και την απώλεια μέρους της εθνικής των κυριαρχίας.
Δεύτερον, την πολυδιάσπαση των κρατών, με την αναζωπύρωση μειονοτικών ζητημάτων, με σκοπό τη δημιουργία αδύναμων κρατικών οντοτήτων που θα υποκύπτουν σε εκβιασμούς και πιέσεις των παγκόσμιων εντολέων.
Τρίτον, με την καθ’ εαυτή απεθνικοποίηση των κρατών, με σκοπό την άμβλυνση της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και κατά επέκταση του εθνικού φρονήματος.
Εδώ χρησιμοποιείται η μαζική είσοδος στα εθνικά κράτη μεταναστών με τελείως διαφορετικά εθνικά, θρησκευτικά και πολιτιστικά στοιχεία, αλλά και ο ανηλεής βομβαρδισμός των παραμέτρων της κάθε εθνικής συνείδησης.
Τα έθνη που αντιδρούν δέχονται έναν ανηλεή πόλεμο.
Όσο πιο περήφανο είναι ένα έθνος, όσο πιο μεγάλη ιστορία και πολιτισμό έχει, τόσο πιο δύσκολος στόχος είναι και τόσο πιο λυσσαλέα πολεμείται.
Στον πόλεμο αυτό επιστρατεύονται κάθε λογής ”οπλικά συστήματα”, όπως ΜΜΕ και κάθε λογής φερέφωνα της ΝΠΤ.
Υπάρχουν δε περιπτώσεις, ενδεικτικές των μεθόδων αποδόμησης της εθνικής ταυτότητας, κατά τις οποίες συναντούμε μέχρι και ιδεολογική τρομοκρατία από κάποιους δήθεν προοδευτικούς που δαιμονοποιούν τον πατριωτισμό, θέτοντας ψευδεπίγραφα διλήμματα και χαρακτηρίζοντας την αγάπη για την πατρίδα και το έθνος, ως σωβινιστικό εθνικισμό και ρατσισμό.
Εδώ αξίζει να αποδώσουμε και μερικές σχετικές έννοιες και όρους, έτσι ώστε η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων που σκέφτεται εθνικά, να μη γίνεται αδίκως στόχος τέτοιων επιθέσεων, ούτε να νοιώθει ενοχές.
Εθνικισμός είναι μια ιδεολογία που έχει ως θεμέλιο την αντικειμενική πραγματικότητα που λέγεται έθνος, την οποία και θεωρεί ως φυσική βάση της κοινωνικής ζωής.
Υπάρχουν δυο μορφές εθνικισμού, ο ισότιμος εθνικισμός ή εθνισμός και ο σωβινιστικός εθνικισμός.
Εθνισμός ή ισότιμος εθνικισμός είναι αυτός που βασίζεται στην πίστη και αφοσίωση στα εθνικά ιδεώδη και παράλληλα πιστεύει στην πλήρη ισοτιμία όλων των εθνών του πλανήτη.
Σωβινιστικός είναι αυτός, ο οποίος πιστεύει ότι το έθνος στο οποίο ανήκει είναι ανώτερο όλων, και έτσι διακατέχεται από άκρατο φυλετισμό και ξενοφοβία.
Έτσι λοιπόν διαμορφώνεται σήμερα το τοπίο στον παγκόσμιο στίβο και στην πατρίδα μας, η οποία αποτελεί ένα από τα πιο μεγάλα θύματα της δόμησης της ΝΠΤ, αφού επελέγη σκοπίμως (ή εξελίχθηκε στην πορεία) ως ”πειραματόζωο”, αφενός της οικονομικής εξάρτησης ενός κράτους με τεράστιο πλούτο και αφετέρου της απεθνικοποίησης ενός συμπαγούς κράτους-έθνους.
Οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζει η χώρα είναι πολλοί και μεγάλοι.
Από την πλήρη οικονομική εξαθλίωση του λαού και την υποθήκευση του τεράστιου μας πλούτου στους δανειστές, μέχρι και την τραγωδία (απευχόμαστε) στα εθνικά μας θέματα.
Η σημερινή Ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται δυστυχώς σε διεθνή λήθαργο, δεμένη χειροπόδαρα από τους δανειστές, αναπνέοντας ίσα για να επιζεί, βυθιζόμενη μέσα στην κατάθλιψη της οικονομικής και πολιτικής χρεωκοπίας.
Έτσι δεν βλέπουμε κάποια αντίδραση εκ μέρους της.
Τα ίδια και χειρότερα όμως εισπράττουμε από κάποιους άλλους επώνυμους, οι οποίοι εκτοξεύουν καθημερινά αντεθνικές κορόνες!
Μέσα από τους ασφαλείς χώρους των πολιτικών γραφείων ή των πανεπιστημιακών κομματικών χώρων της δήθεν διανόησης, είτε ενεργούντες ως εντεταλμένα όργανα είτε παρασυρόμενοι από τις νεανικές αναρχικές και αντεθνικές καταβολές τους, δεν χάνουν ευκαιρία να αποδομούν κάθε τι το εθνικό (παιδεία, ιστορία, καταγωγή, γλώσσα, παραδόσεις) και να επιτίθενται κατά των θεσμών που εκπροσωπούν τις παραμέτρους της εθνικής συνειδήσεως (εκκλησία, ένοπλες δυνάμεις, σώματα ασφαλείας κλπ).
Τα δε ΜΜΕ, στη μεγάλη πλειοψηφία τους, αλυσοδεμένα κι αυτά από ξένα και ντόπια συμφέροντα, και ενεργώντας δήθεν στο όνομα της ελευθεροτυπίας, της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών και της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συντελούν εκούσια ή ακούσια τα μέγιστα στη αποδόμηση όποιας πατριωτικής φωνής.
Παρουσιάζουν την αθρόα εισαγωγή δύστυχων μεταναστών στη χώρα μας (η οποία έχει προ πολλού ξεπεράσει τα όρια και τις δυνατότητες φιλοξενίας) ως κάτι το φυσιολογικό.
Εκμεταλλευόμενα τις ελληνορθόδοξες ανθρωπιστικές ευαισθησίες, με κροκοδείλια δάκρυα στα τηλεοπτικά παράθυρα, καλλιεργούν καθημερινά ένα κλίμα συμπάθειας προς τους πάσης φύσεως αλλοεθνείς, προς ρατσιστική στοχοποίηση και απομόνωση των φωνών για εθνικό συναγερμό στην επιχειρούμενη απεθνικοποίηση.
Έτσι γυαλίζουν γονυπετώς, από τη μια πλευρά τα σκαρπίνια των γραβατωμένων δανειστών της Δύσης, και από την άλλη τις μπότες των στρατοκρατών πασάδων της Ανατολής.
Έλληνες γρηγορείτε! προσκαλεί η συνήθης κραυγή εθνικής αγωνίας.
Το Έθνος κινδυνεύει! Πρέπει άμεσα να αποφασίσουμε.
Θα θυσιάσουμε την εθνική μας υπόσταση και ανεξαρτησία στο βωμό της οικονομίας των δανειστών και στο όνομα του ψευδεπίγραφου ευρωπαϊκού ουμανισμού;
Όχι!
Τί πρέπει να κάνουμε;
Η Ελλάδα πρέπει άμεσα να αφυπνισθεί, να αλλάξει πορεία και να ορθώσει ανάστημα, βασιζόμενη στην τεράστια δυναμική της εθνικής μας υπόστασης, στην σημαντική γεωπολιτική μας θέση και αξία, καθώς και στον μεγάλο πλούτο που έχουν τα εδάφη και οι θάλασσές μας.
Να απαιτήσει τα δίκαιά της δυναμικά από τους ”συμμάχους” μας.
Καλές και απαραίτητες είναι οι συμμαχίες και οι οργανισμοί στους οποίους ανήκουμε, αλλά η συμμετοχή μας θα πρέπει να διασφαλίζει και το μέγιστο δυνατό εθνικό όφελος.
Ο κάθε δε Έλληνας πολίτης, πρέπει να αφυπνισθεί και να αγωνισθεί.
Να ενστερνιστεί ότι η Ελληνορθόδοξη ταυτότητα είναι η δύναμη και η ελπίδα μας και να πιστέψει πως αυτός πρέπει να σώσει το Έθνος.
Να πει στον εαυτό του: «Από μένα μόνον εξαρτάται η σωτηρία του Έθνους!
Δεν κοιτάζω τι κάνουν οι άλλοι, πιστεύω πως εγώ έχω το μεγάλο χρέος».
Γιατί, όλοι μας χρωστάμε, χρωστάμε σ’ όσους ήρθαν, πέρασαν, θα’ ρθούνε, θα περάσουν …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου