Τους μισώ και ΟΥΔΟΛΩΣ τους σέβομαι.

Οδυσσέας Τηλιγάδας
Μάνα Ελλάδα, κανείς πιά δεν προσεύχεται για σένα!!! Πληθύνανε οι υπηρέτες του Εωσφόρου και ο Θεός απόκαμε κι’ απέστρεψε πλέον το πρόσωπό του από το Έθνος του ωραίου, του μεγάλου και του αληθινού αφού ο Έλληνας άνθρωπος έχει εκτραπεί προς την οδό της απωλείας της εθνικής του συνείδησης συναινώντας δουλικά στον εθνικό του ακρωτηριασμό αποδεχόμενος δίκην αιχμαλώτου του Άουσβιτς να βλέπει γιά τελευταία φορά τους δικούς του να τους παίρνουν έναν έναν για τους φούρνους και να έρχεται ο «ομαδάρχης» του στρατοπέδου να του λέει «εντάξει, σωθήκατε μέχρι τώρα, συνεχίστε να πειθαρχείτε στο πρόγραμμα».

Προσπαθώντας να ταυτίσω τις σκέψεις μου με ό,τι απόμεινε ακόμα όρθιο αγωνιζόμενο για τα δίκαια του ανθρώπου, του λαού και της πατρίδας μου και με...
.... το απόσταγμα της ιδιοτέλειας, της πολιτικής αλητείας, της απάτης και της προδοσίας που εισέπραξα ειδικά από την συμμετοχή μας στις εκλογές της 20ηςΣεπτεμβρίου 2015, ως ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ-«ΕΛ.ΛΑ.Σ», εξ όσων είπαν πως είναι συμπαραστάτες μας, για να μας προδώσουν άλλη μιά φορά δολερά, γράφω τούτο το σημείωμα με αυστηρότητα κρίσεως γιατί δεν δικαιούμαι να επιτρέψω να με καταβάλει η απογοήτευση που θα φέρει την αποστρατεία και την αποχή από την σκέψη, τον λόγο και την δράση.

Οι αγώνες για την πατρίδα μου ήταν πάντα πάνω από τη ζωή μου και πέρα από τα εφήμερα. Και οι αγώνες αυτοί, κακά τα ψέματα, θέλουν αντοχές και θυσίες. Δεν θα δώσω όμως ποτέ τη δυνατότητα σε κάποιους να με ποδοπατούν, να με περιφρονούν, να μου κλείνουν το στόμα, να με φτύνουν και να με φτάνουν στα όρια της απελπισίας. ΟΧΙ!!! ΟΧΙ!!! ΟΧΙ!!! Δεν θα σταματήσω ποτέ να φωνάζω, να μιλάω για το απόλυτο χάος, για τον ύπατο εξευτελισμό του μιαρού δημοκρατικού τυχοδιωκτισμού κάποιων κολυβογραμματισμένων τυχάρπαστων ανθρωποειδών που πασχίζουν να κανιβαλίσουν την πατρίδα μου.

Ζητάω ταπεινά συγνώμη από τα εκατομμύρια των από αιώνων ηρωικών ψυχών του ελληνισμού που δώσανε τα πάντα για το Έθνος των Ελλήνων και σιωπώντας, δηλώνω γονυπετής ντροπή για όλους αυτούς τους δήθεν επώνυμους και σκάρτους περιώνυμους απάτριδες λήσταρχους που με τα «χέρια λερωμένα»παρέλαυναν και παρελαύνουν παριστάνοντας τους Θεούς και τους πλανητάρχες επιβάλλοντας τον κοινοβουλευτικό φασισμό. Αυτός όμως ο ιδιότυπος φασισμός έχει όνομα, επώνυμο και μορφή. Έχει τα ονοματεπώνυμα των Καραμανλήδων, των Παπανδρέϊδων, του Ράλλη, του Τζανετάκη, του Γρίβα, του Ζολώτα, του Μητσοτάκη, του Σημίτη, του Παπαδήμου, του Πικραμένου, του Σαμαρά, του Τσίπρα και φωλιάζει στο άντρο της Βουλής που, ως εκτροφείο διαφθοράς, στεγάζει τις εγκληματικές οργανώσεις της παραγωγής και αναπαραγωγής σκανδάλων. 

Ο φασισμός είναι η εξουσία των νεογενήτσαρων πολιτικών απατεώνων που με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους, πεσμένοι στα τέσσερα, έδωσαν γη και ύδωρ στους επιβήτορές τους, είναι οι ορδές των βαρβάρων του κοινοβουλευτισμού που ασελγούν στο σεπτό σώμα της Ελλάδος, είναι οι αριβίστες μισθοφόροι της Νέας Τάξης Πραγμάτων, είναι οι ληστές ελπίδων, οραμάτων, εισοδημάτων και ζωών πάνω δε απ’ όλα είναι τα εγκληματικά μυαλά, οι σκέψεις και οι αποφάσεις, μόνο και μόνο για να συνεχίζει να υπάρχει η εξουσία γιά να αρμέγει τα οφέλη γιά να επιβιώσει ο φασισμός με τρομονόμους αντίθετους στη συνοχή της κοινωνίας, νόμους που τερματίζουν την ελευθεροπρεπή σκέψη, την μόρφωση, το ίδιο το δικαίωμα στη ζωή και την ύπαρξη του ελληνισμού.

Η μάχη βέβαια της εξουσίας δεν έχει όρια και φραγμούς ειδικά για κάποιους που αναπαύονται σε δάφνες δόξας για ένα-δυό φυλλάδια που σκόρπισαν, για ένα αστυνομικό αυτοκίνητο που έκαψαν, για μια κροτίδα που τοποθέτησαν, για ένα κατάστημα που κατέστρεψαν, για κάποια τράπεζα που πυρπόλησαν, για μερικές άναρθρες κραυγές που ξεστόμισαν, για μερικούς τοίχους που λέρωσαν, αναμένοντας να εισπράξουν σε καρέκλες και χρήμα τα επινίκια και κατάφεραν να γονατίσουν την Ελλάδα. 

Μια χώρα που είχε πλήθος από μικρομεσαίες επιχειρήσεις και μια πολύ καλή βάση για ανάπτυξη βαρύτερης παραγωγής. Θυμόσαστε τα μπακάλικα στις γειτονιές; Τα ψιλικατζίδικα; Τα εμπορικά καταστήματα με κάθε είδους προϊόντα; Θυμόσαστε τα πολυκαταστήματα της εποχής; Κάπα Μαρούσης, Μινιόν, Κατράντζος Σπόρ, Ατενέ [Αφοί Τσιτσόπουλοι], Κλαουδάτος, Δραγώνας, Αφοί Λαμπρόπουλοι; Θυμόσαστε τις «τυχαίες» φωτιές στις οποίες κάηκαν αδέρφια μας; Θυμόσαστε πότε άρχισαν να χάνονται τα μπακάλικα και τα απλά μαγαζιά και τη θέση τους να καταλαμβάνουν πολυεθνικές, μούλτι στόρς, σούπερ-μάρκετ με χαμηλής ποιότητας προϊόντα;

Όταν το Αμερικάνικο Όνειρο δικαιωνόταν στη ταπεινή Ελλάδα των Βαλκανίων, δεν ήταν εύκολο να ξεχωρίσει κανείς τους πεινασμένους λύκους που περιφέρονταν με την προβιά του προβάτου σκορπώντας κάλπικες ιδέες και πουλώντας πατριωτισμό έμπηχναν το μαχαίρι πισώπλατα στο κορμί της πατρίδας μας.Για τη δολοφονία σου μάννα Ελλάδα δεν έγιναν ακόμα συλλήψεις. Δεν στήθηκαν κρεμάλες. Δεν πλήρωσε κανείς. Οι φονιάδες σου είναι εκεί έξω και κυκλοφορούν ελεύθεροι… ενώ ο Λαός σου καθημερινά χλευάζεται από τα σκύβαλα που παριστάνουν τους «θεσμούς». 

Αυτούς τους «θεσμούς», τους οποιουσδήποτε «θεσμούς» τους φτύνω κατάμουτρα γιατί αυτό τους αξίζει. Φτύνω στον βόθρο του συστήματός τους γιατί αυτό λειτουργεί ως εγκληματική οργάνωση που κάθε μερικά χρόνια περνά τη χώρα από τα ναρκοπέδια της καταστροφής. Φτύνω το σάπιο τους κουφάρι που αποπνέει μπόχα από την μέχρι μυελού οστέων σαπίλα τους και την αποφορά τους. 

Οι διεφθαρμένοι κένταυροι, οι Ρηγάδες, οι Κνίτες, οι ρέιντζερς, τα γεννήματα της Εταιρίας της Θούλης και όλος αυτός ο συρφετός των ανίκανων και εθελόδουλων καιροσκόπων έγιναν πρόεδροι «Δημοκρατίας», πρωθυπουργοί, πρόεδροι της Βουλής, υπουργοί, βο(υ)λευτές, πλιατσικολόγοι διοικητές, καθηγητάδες, υψηλόβαθμοι τσιλιαδόροι και βάλε που επέβαλαν την ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΩΝ!!!

Εδώ και αρκετό καιρό έχει κυριαρχήσει μέσα μου η περίσκεψη, η αβεβαιότητα, η απογοήτευση και η σιχαμάρα για την αθλιότητα των παντός είδους δήθεν «θεσμών». Οι «θεσμοί»; Ποιοί «θεσμοί»; Οι άχρηστοι εκάστοτε κομματάνθρωποι που εθελοτυφλούν μπροστά στην τραγωδία της κατάλυσης του Συντάγματος της κατ’ επίφαση Ελληνικής Δημοκρατίας; Ο σάπιος, μέχρι μυελού οστέων, κρατικός μηχανισμός; Η Εκκλησία; Ο στρατός; Η Δικαιοσύνη; Ποιοί «θεσμοί»; Οι «θεσμοί» που κολυμπούν στον βούρκο; Οι «θεσμοί» που σιτίζονται από τα λύματα των υπονόμων; Οι «θεσμοί» που μεθούν από τα απόνερα των οχετών; Ποιοί αλήθεια «θεσμοί»; Οι ανερμάτιστοι πολιτικοί και μη τυχοδιώκτες;

Κατακυριευμένος από έναν ιερό θυμό απευθύνομαι προς όλους αυτούς που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν την πατρίδα μου και με περίσσεια οργή τους θυμίζω ότι θα έρθει η ώρα που θα τους πολεμήσω και ας σκοτωθώ με πλέρια δε καταφρόνια τους γνωρίζω ότι τους μισώ!!! 

Ναι, τους μισώ!!!

Τους μισώ γιατί πάνε τώρα μερικές ημέρες που αντίκρισα την φοβερή σκηνή ενός γνωστού μου επιχειρηματία μπροστά στην Τράπεζα «της Ελλάδος» με απλωμένο χέρι να ζητιανεύει και άλλαξα πεζοδρόμιο για μην με δεί και τον προσβάλλει η παρουσία μου.

Τους μισώ γιατί διώξανε το φυτώριο της πατρίδας μου, τον ανθό του έθνους μου των 252.000 νέων επιστημόνων που εκπατρίστηκαν για να επιβιώσουν από το ανθελληνικό κράτος των δοσίλογων και δεν υπάρχει καμία συγκίνηση από κανέναν τους. 

Τους μισώ γιατί γιά τους 8.500 αδελφούς μου που αυτοχειριάσθηκαν μην αντέχοντας την εξαθλίωση και το επερχόμενο κολαστήριο δεν υπάρχει κανείς να συγκινηθεί. 

Τους μισώ γιατί γιά τα Ελληνόπουλα που λιποθυμάνε από την πείνα στα σχολεία, ΔΕΝ υπάρχει οικτίρμων κανείς. 

Τους μισώ γιατί γιά τις μάνες που εγκαταλείπουν τα παιδιά τους στα ιδρύματα επειδή δεν μπορούν να τα θρέψουν δεν υπάρχει κανένας ελήμων. 

Τους μισώ γιατί γιά τους 350.000 αγρότες που θα αντιμετωπίσουν αύριο την αρπαγή της γής τους ΟΥΔΕΙΣ ανησυχεί. 

Τους μισώ γιατί γιά την μεγαλύτερη γενοκτονία που συντελείται στην Ελλάδα εν καιρώ «ειρήνης» ΟΥΔΕΙΣ ευαισθητοποιείται. 

Τους μισώ γιατί γιά τους 1.500.000 Έλληνες που σύρθηκαν στην ανεργία δεν υπάρχουν φιλεύσπλαχνοι. 

Τους μισώ γιατί γιά τους μέχρι σήμερα 216.410 επιχειρηματίες που έβαλαν λουκέτο στα καταστήματά τους ΟΥΔΕΜΙΑ πρόνοια υπάρχει. 

Τους μισώ γιατί γιά τους 2.800.000 συνταξιούχους, τα άλλοτε «τιμημέναγηρατειά», ΟΥΔΕΙΣ ΣΥΓΚΙΝΕΙΤΑΙ. Τους μισώ γιατί γιά το 40% των Ελλήνων που βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ αρωγός. 

Τους μισώ γιατί δεν είδα κανέναν «ανθρωπιστή» να νοιάζεται για τους δικούς μου ανθρώπους. 

Τους μισώ γιατί δεν είδα κανέναν από αυτούς να ανοίξει την αγκαλιά του και το σπίτι του σε ελληνικές οικογένειες που προσπαθούν να γλιτώσουν από τον θάνατο. 

Τους μισώ γιατί δεν είδα κανέναν να προσφέρει το βαλάντιό του υπέρ του Έλληνα για να μην κρυώνει τις ημέρες του χειμώνα, για να μην κοιμάται στα χαρτόκουτα, για να μην τρώει από τους κάδους των απορριμμάτων. 

Τους μισώ γιατί γίνανε όλοι ξαφνικά ανθρωπιστές και τούτο με βάζει σε σκέψεις την στιγμή που στην πατρίδα μου γίνεται μία βίαιη αντικατάσταση του πληθυσμού της με πληρωμένους βάρβαρους εισβολείς. 

Τους μισώ γιά τα Ελληνόπουλα που σκότωσε η κατάντια των «θεσμών» τότε στα Ίμια και τώρα στην Κίναρο. 

Τους μισώ γιατί έγιναν δούλοι και μαριονέτες της παγκόσμιας Σιωνιστικής Δικτατορίας και ΟΥΔΕΠΟΤΕ ορθώσανε το ανάστημά τους, ΟΥΔΕΠΟΤΕ είπανε ΟΧΙ στα δολερά σχέδια του Κίσινγκερ και της Νέας Τάξης Πραγμάτων που ξεδιάντροπα επιδιώκουν την εξαφάνιση του Ελληνισμού. Τους μισώ γιατί στηρίζοντας την επικράτηση της Πανθρησκείας και της Παγκοσμιοποίησης κατάντησαν οι οδαλίσκες των σκοτεινών Στοών, όντες οι πλείστοι εξ αυτών Μασόνοι, Ναΐτες, Ροδόσταυροι, Μαρτινιστές, Σαϊεντελόγοι, Σατανιστές και «Ιππότες»-πιόνια κάποιου Τάγματος, κάποιας σκοτεινής αδελφότητος, λέσχης ή οργάνωσης που αντιστρατεύεται τα συμφέροντα της πατρίδας μου και επιβουλεύονται την διαχρονικότητα του ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

Τους μισώ και ΟΥΔΟΛΩΣ τους σέβομαι. 

Γιατί να σεβαστώ έναν πεολείχτη Προκόπη, κατά την έκφραση του πολλά βαρύ Μεϊμαράκη την 27-9-2012, πρόεδρο μιάς υποτιθέμενης Δημοκρατίας που διά της υπογραφής του εκχωρήθηκε η εθνική κυριαρχία της πατρίδας μου οδηγώντας την στο τελευταίο στάδιο ταπείνωσης ως χώρα επαίτη και κάθε περιουσιακό εθνικό μας στοιχείο ξεπουλιέται στοιχειοθετώντας το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας; 

Γιατί να σεβαστώ έναν επίορκο Πάκη που την 13η Μαΐου 2007 ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΣΕ δημόσια τους λαθρομετανάστες που επιλέγουν την χώρα μας για να ζήσουν μαζί μας; 

Γιατί να σεβαστώ την ανυπόστατη Βουλή των χυδαίων που κατά την 24-09-2015 ρήση της Ραχήλ Μακρή, αποτελεί οίκο ανοχής που έχει στελεχωθεί καθ’ υπόδειξη του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε; 

Γιατί να σεβαστώ την αμαρτωλή εκπορνευμένη Δικαιοσύνη ως θεσμό που «..θα έπρεπε να ελέγχεται για κακουργήματα…» και ο οποίος δέχεται «Ωμές κομματικές παρεμβάσεις» κατά την ρήση του αείμνηστου Προέδρου του Αρείου Πάγου Στέφανου Ματθία, με «…δικαστές που δεν έχουν ήθος» κατά τις απόψεις του αείμνηστου εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ευάγγελου Κρουσταλάκη; 

Γιατί να σεβαστώ την Εκκλησία με τους χρυσοκάνθαρους αρχιερείς της, αυτά τα ιερά κοράκια των ψυχών, που αποκομμένοι από την αποστολή τους εμπορεύονται την προς τον Θεό μεσιτεία τους για να τιγκάρουν τις φαρδιές τους τσέπες; 

Γιατί να σεβαστώ τους στρατιωτικούς, τους ανίερους κλέφτες των ωνίων, της βενζίνης και των ανταλλακτικών, τους διαπλεκόμενους κλέφτες των οπλικών συστημάτων μερικοί των οποίων έχουν γίνει παράγοντες της οικονομικής ζωής της Ελλάδας; Γιατί να τους σεβαστώ; Γιατί;

Εάν όμως κάποιον εκ των «θεσμών» δεν τον εγγίζουν τα ανωτέρω γραφόμενα, να μην τα λάβει υπ’ όψιν του διότι τα γραφόμενά μου στόχο έχουν τους διεφθαρμένους «θεσμούς» που συναγελάζονται με κάθε είδους μαφιόζικα κυκλώματα, παραδικαστικά, παραθρησκευτικές συμμορίες κ.λ.π. 

Μήπως υπάρχει κανείς εκ των «θεσμών» που ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ; ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ; Αν ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ας το δηλώσει ευθαρσώς λοιπόν για να του ζητήσω συγγνώμη.

Την ώρα βέβαια που η πατρίδα μας βρίσκεται στην πιό κρίσιμη στιγμή της σύγχρονης ιστορίας της και ο Ελληνικός Λαός βιώνει την εξαθλίωση, οι διαπιστώσεις περιττεύουν. Και είναι λυπηρό να παρακολουθεί κανείς τους διεφθαρμένους «θεσμούς» των τσαρλατάνων, των ασπόνδυλων, των Δούρειων Ίππων, των προδοτών και των ανθελλήνων να λογομαχούν προκειμένου να διαμοιράσουν τα ιμάτια της Ελλάδας στην συμμορία των διεθνών κανιβάλων καθιστώντας την προτεκτοράτο των εξουσιαστών καταδικάζοντας τις επόμενες γενεές των Ελλήνων σε δουλεία. Και αυτό μας γεμίζει οργή και αγανάκτηση τρανή.

Αυτή η οργή, αυτός ο ιερός θυμός είναι το πιό μεγάλο όπλο μας απέναντι στα τρωκτικά που κατατρώγουν τις σάρκες γύρω μας και προσπαθούν να μας πείσουν να παραδοθούμε αμαχητί, γιατί δήθεν ο αγώνας μας τέλειωσε, ότι δεν έχει πλέον περιεχόμενο και είναι τάχα ανούσιος, μάταιος και «αδύνατος». Τα ίδια, τα αιώνια λόγια προδοτών, αγυρτών, ανίκανων, πουλημένων και συμβιβασμένων οργάνων της υποδούλωσης και του δοσιλογισμού.

ΕΜΕΙΣ, όλοι εμείς ως, κατά το 1ο άρθρο του Συντάγματος, κυρίαρχος Λαός, είμαστε ο πραγματικός στρατός του Έθνους και η αποφασιστική δύναμη που αγωνιζόμενοι ΜΟΝΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΟΛΛΩΝ θα δώσουμε την μάχη για να αποκοπεί το σάπιο συνονθύλευμα από τον κορμό του Ελληνικού Λαού, αυτή η γάγγραινα που μας κατέστησε υπόλογους στους βαρβάρους. 

Για να κερδηθεί αυτός ο αγώνας, δεν έχουμε το δικαίωμα να υπαναχωρήσουμε μιά και τα κατοχικά στρατεύματα «των σωτήρων» επιδιώκουν να μας εξαφανίσουν, να μας κόψουν το κεφάλι και να μας ξεριζώσουν την καρδιά. 

Ως ψυχή και σώμα της πατρίδας μας είναι ο ίδιος ο λαός της και αυτός ο λαός οφείλει να σηκώσει ξανά την γροθιά του, να συγκροτηθεί, να συνυπάρξει και αυτή την φορά να είναι τόσο ισχυρός και τόσο αλύπητος απέναντι σε όσα σιχαμερά τρωκτικά επιχειρούν να τον γονατίσουν, να τον υποτάξουν, να καταληστεύσουν τον ίδιο και την πατρίδα που φέρει μέσα στην καρδιά του.

Η αγωνία του παρόντος, η ανάγκη της επιβίωσης και της αξιοπρέπειας ενός λαού, ενός έθνους πληγωμένου από τις διαδοχικές προδοσίες «αριστερών» και «δεξιών» ηγετών που εμπιστεύτηκε και η ελπίδα του μέλλοντος των Ελλήνων, μας υποχρεώνουν να είμαστε αποφασισμένοι για όλα και για να πάρουμε την Πατρίδα στα χέρια μας οφείλει ο καθ’ ένας μας να δώσει τον αγώνα του από το δικό του μετερίζι!

Ο μοναδικός πλέον δρόμος επιβίωσης του ελληνισμού είναι ο δρόμος της πολιτικής εξέγερσης. Θυμήσου ότι εσύ είσαι ο σπόρος που θα δώσεις την ιδέα, που θα δημιουργήσεις το όραμα, ότι εσύ είσαι η φωνή, η κραυγή της ζωής. Μην ζητάς την αλλαγή. Γίνε εσύ η αλλαγή που θες να δεις. Μην το αναβάλεις για αύριο, τράβηξε μαζί μας μπροστά και θα σου είμαστε υπόχρεοι αν σε έχουμε παραστάτη μας στον αγώνα μας. 

Μην σε φοβίζει τίποτε. 

Μην τους φοβάσαι, μην διστάζεις και αν βλέπεις τη βία των πραιτοριανών δυνάμεων καταστολής, τότε θυμήσου ότι εσύ είσαι η δύναμη και ότι η δική σου δύναμη υπηρετεί αξίες και ιδανικά. 

Εσύ είσαι που θυσιάζει τις προσωπικές του ανάγκες και το εγώ του, εσύ αποτελείς πηγή έμπνευσης για τους άλλους και τους μετατρέπεις σε ταξιαρχία. Εσύ, Εγώ, όλοι ΕΜΕΙΣ που συγκροτούμε το πιο αποφασιστικό και το πιο ισχυρό τμήμα του λαού, ΕΜΕΙΣ που αποτελούμε ομάδα πνευματικά συμπαγή με κοινή συνείδηση σκέψης και επιλογής, ΕΜΕΙΣ που κρίνουμε με γνώμονα το δίκαιο και όχι το συμφέρον, ΕΜΕΙΣ θα αποφασίσουμε και ΕΜΕΙΣ θα ορίσουμε το μέλλον και η απόφασή μας αυτή πρέπει να είναι και ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΑΧΗΣ γιατί ΕΜΕΙΣ πολεμάμε για μιά ιδέα, για έναν καλύτερο κόσμο και αυτή την ιδέα δε θα μπορέσει να τη σταματήσει τίποτα. Ούτε τα όπλα τους ακόμα. Τώρα είναι η ώρα. 

Ο κύβος ερίφθει: Ή αυτοί ή εμείς!!!

Στο να στρεφόμαστε στην αίθουσα των τροπαίων του ένδοξού μας παρελθόντος για παρηγοριά, δεν αποτελεί δικαιολογία για την απραγία του σήμερα. Η Νέα Τάξη Πραγμάτων, αυτός ο συρφετός της κλοπής και της απάτης, πρέπει να νιώσει τη μέγγενη να την σφίγγει, πρέπει να νοιώσει την καυτή ανάσα μας στον σβέρκο της, πρέπει να δεχθεί το ηχηρό ράπισμα του Έλληνα ανθρώπου για να θυμηθεί τις δόξες που μας έχει χαρίσει στο παρελθόν.

Εμπρός λοιπόν να τους δώσουμε την απάντηση που τους ταιριάζει, που τους «αξίζει» και τους αρμόζει: «Είναι η Ελλάδα μας ηλίθιοι!!!»

Οδυσσέας Τηλιγάδας