Πως ένας εκδότης και ένας σουπερμαρκετάς μπορούν να βγάλουν 600.000.000 ευρώ κατάμαυρα !!!
Ένας φτασμένος σουπερμαρκετάς και ένας εκδότης με εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας, μπορούν να κερδίσουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ «μαύρα» με την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχουν capital controls στην αγορά.
Πηγαίνει λοιπόν ο πελάτης που ......έχει πάρει την εφημερίδα και έχει κόψει το κουπόνι, το προσκομίζει στο ταμείο και αμέσως η αξία του κουπονιού αφαιρείται από το ποσό που πρέπει να πληρώσει.
Η εφημερίδα λοιπόν πουλά 100 χιλιάδες φύλλα εβδομαδιαίως αλλά έχει τιράζ 200 χιλιάδες. Πράγμα που σημαίνει ότι 100 χιλ κουπόνια, αξίας 600,000 ευρώ την εβδομάδα πάνε στην ανακύκλωση.
Μα φυσικά να αντικαταστήσουν τα μετρητά που έχουν εισπράξει, με τα αδιάθετα κουπόνια. Εδώ οι ελεγκτικές αρχές δεν επιβεβαιώνουν τα κουπόνια που έχουν πωληθεί κανονικά μέσω της εφημερίδας. Υπάρχει περίπτωση να κάνουν διασταύρωση κουπονιών με το …τιράζ; Και αν είμαστε και άπληστοι, τυπώνουμε άλλα 100 χιλιάδες σκέτα κουπόνια και τα σκατζάρουμε με μετρητά. Έτσι, βάζουμε τα μετρητά σε βαλίτσα που μπορούμε να την κάνουμε ότι γουστάρουμε, να την βγάλουμε πχ στην Ελβετία ενώ το ταμείο του σούπερμάρκετ λαμβάνει τα κουπονάκια.
Και οι προμηθευτές; Οι τράπεζες; Τα έξοδα λειτουργίας πως θα καλυφθούν; Με κουπόνια; Μα φυσικά όχι. Με θαλασσοδάνεια και φέσια. Δανείζεσαι για να πληρώνεις το προσωπικό ώστε η εταιρεία να συνεχίσει να λειτουργεί, δίνεις μεταχρονολογημένες στους προμηθευτές και τις γυρνάς συνέχεια μέχρι να λιώσουν, τους τραβάς δύο – τρία χρόνια πίσω και εσύ στο μεσοδιάστημα έχεις βγάλει 600 εκατομμυριάκια στην Ελβετία, στο Χονγκ Κόνγκ και στην Σιγκαπούρη. Αφού έχεις λαδώσει φυσικά κανάλια και εφημερίδες για να αποσιωπούν τις καταγγελίες των προμηθευτών που τρέχουν στα δικαστήρια για να βρουν το δίκιο τους.
Μα κάποιος θα πάει φυλακή όταν όλα αυτά σκάσουν, έτσι δεν είναι;
Όχι βέβαια! Τραβάς όταν η κατάσταση φτάσει στο απροχώρητο, μία υπαγωγή στο άρθρο 99 και γλιτώνεις από τις απαιτήσεις των προμηθευτών και των τραπεζών λαμβάνοντας πλήρη ασυλία. Βλέπε Βωβός.
Φωνάζεις και έναν άλλον σουπερμαρκετά για να κάνετε το μεγάλο ντηλ που «θα διασφαλίσει τις θέσεις εργασίας» ο οποίος φυσικά παίρνει την εταιρεία απαλλαγμένη από τις υποχρεώσεις, λόγω της υπαγωγής στο άρθρο 99.
Το ότι θα κλείσουν μερικοί χιλιάδες ντόπιοι προμηθευτές από το φέσι, δεν τρέχει μία, το ρίχνουμε στο μνημόνιο.
Το ότι οι τράπεζες θα χάσουν 1 δις, δεν τρέχει μία, τις ανακεφαλαιοποιούμε με τα λεφτά του ραγιά.
Με εξακόσια εκατομμύρια μετρητά άλλωστε, παίρνεις ακόμα και συγχωροχάρτι με αυτόγραφο του πάπα.
Έτσι λοιπόν, φίλοι εκδότες και σουπερμαρκετάδες, ετοιμαστείτε όταν επανεκλεγεί ο Κυριάκος πρωθυπουργός και αρθούν τα Capital Controls να το (ξανα) κάνετε.
Δείτε πως :
Ο σουπερμαρκετάς συμφωνεί με τον εκδότη σε μια διαφημιστική καμπάνια κατά την οποία η αλυσίδα σούπερ μάρκετ θα παρέχει κουπόνια τα οποία ο εκδότης θα μοιράζει μαζί με την εφημερίδα στους αναγνώστες.
Τα κουπόνια δεν θα είναι εκπτωτικά, αλλά θα αντιστοιχούν σε χρηματικό ποσό το οποίο θα αφαιρείται από τον λογαριασμό που θα κάνουν οι πελάτες.
Κοινώς τα κουπόνια λαμβάνουν θέση χρήματος, ως τετράευρα, εξάευρα και ότι άλλο συμφωνήσουν.
Πηγαίνει λοιπόν ο πελάτης που ......έχει πάρει την εφημερίδα και έχει κόψει το κουπόνι, το προσκομίζει στο ταμείο και αμέσως η αξία του κουπονιού αφαιρείται από το ποσό που πρέπει να πληρώσει.
Τα σούπερμάρκετ σε εποχές προ Capital Controls έκαναν τεράστιο ποσοστό του τζίρου σε μετρητά. Τα οποία όπως θυμόμαστε, μεταφέροντο με ειδικές χρηματαποστολές από τα υποκαταστήματα.
Η εφημερίδα λοιπόν πουλά 100 χιλιάδες φύλλα εβδομαδιαίως αλλά έχει τιράζ 200 χιλιάδες. Πράγμα που σημαίνει ότι 100 χιλ κουπόνια, αξίας 600,000 ευρώ την εβδομάδα πάνε στην ανακύκλωση.
Τι μπορούν να κάνουν λοιπόν οι γίγαντες ;;;
Μα φυσικά να αντικαταστήσουν τα μετρητά που έχουν εισπράξει, με τα αδιάθετα κουπόνια. Εδώ οι ελεγκτικές αρχές δεν επιβεβαιώνουν τα κουπόνια που έχουν πωληθεί κανονικά μέσω της εφημερίδας. Υπάρχει περίπτωση να κάνουν διασταύρωση κουπονιών με το …τιράζ; Και αν είμαστε και άπληστοι, τυπώνουμε άλλα 100 χιλιάδες σκέτα κουπόνια και τα σκατζάρουμε με μετρητά. Έτσι, βάζουμε τα μετρητά σε βαλίτσα που μπορούμε να την κάνουμε ότι γουστάρουμε, να την βγάλουμε πχ στην Ελβετία ενώ το ταμείο του σούπερμάρκετ λαμβάνει τα κουπονάκια.
Και οι προμηθευτές; Οι τράπεζες; Τα έξοδα λειτουργίας πως θα καλυφθούν; Με κουπόνια; Μα φυσικά όχι. Με θαλασσοδάνεια και φέσια. Δανείζεσαι για να πληρώνεις το προσωπικό ώστε η εταιρεία να συνεχίσει να λειτουργεί, δίνεις μεταχρονολογημένες στους προμηθευτές και τις γυρνάς συνέχεια μέχρι να λιώσουν, τους τραβάς δύο – τρία χρόνια πίσω και εσύ στο μεσοδιάστημα έχεις βγάλει 600 εκατομμυριάκια στην Ελβετία, στο Χονγκ Κόνγκ και στην Σιγκαπούρη. Αφού έχεις λαδώσει φυσικά κανάλια και εφημερίδες για να αποσιωπούν τις καταγγελίες των προμηθευτών που τρέχουν στα δικαστήρια για να βρουν το δίκιο τους.
Μα κάποιος θα πάει φυλακή όταν όλα αυτά σκάσουν, έτσι δεν είναι;
Όχι βέβαια! Τραβάς όταν η κατάσταση φτάσει στο απροχώρητο, μία υπαγωγή στο άρθρο 99 και γλιτώνεις από τις απαιτήσεις των προμηθευτών και των τραπεζών λαμβάνοντας πλήρη ασυλία. Βλέπε Βωβός.
Φωνάζεις και έναν άλλον σουπερμαρκετά για να κάνετε το μεγάλο ντηλ που «θα διασφαλίσει τις θέσεις εργασίας» ο οποίος φυσικά παίρνει την εταιρεία απαλλαγμένη από τις υποχρεώσεις, λόγω της υπαγωγής στο άρθρο 99.
Το ότι θα κλείσουν μερικοί χιλιάδες ντόπιοι προμηθευτές από το φέσι, δεν τρέχει μία, το ρίχνουμε στο μνημόνιο.
Το ότι οι τράπεζες θα χάσουν 1 δις, δεν τρέχει μία, τις ανακεφαλαιοποιούμε με τα λεφτά του ραγιά.
Με εξακόσια εκατομμύρια μετρητά άλλωστε, παίρνεις ακόμα και συγχωροχάρτι με αυτόγραφο του πάπα.
Έτσι λοιπόν, φίλοι εκδότες και σουπερμαρκετάδες, ετοιμαστείτε όταν επανεκλεγεί ο Κυριάκος πρωθυπουργός και αρθούν τα Capital Controls να το (ξανα) κάνετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου