Η κυβέρνηση έφερε στη Βουλή το σχέδιο νόμου για τα μέτρα που αφορούν το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης. Καθώς περιλαμβάνονται και μέτρα πέραν του θέρους του 2018 που λήγει το τρίτο μνημόνιο πρόκειται ουσιαστικά για ένα 4ο μνημόνιο.
Η εκταμίευση των δόσεων μέσα στο καλοκαίρι θα δώσει ανάσα στην οικονομία. Επί της ουσίας όμως δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια παράταση του προβλήματος για μετά τις γερμανικές εκλογές.
Μια ουσιαστική διαφορά του........ 4ου μνημονίου σε σχέση με τα υπόλοιπα τρία είναι πως δεν προβλέπει καμιά νέα χρηματοδότηση.
Τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων όμως αποκλιμακώνονται και αυτό ανοίγει το δρόμο για την έξοδο της χώρας στις αγορές. Η έξοδος στις αγορές θα είναι αναμφίβολα επιτυχία όπως επιτυχία ήταν και οι δύο έξοδοι επί Σαμαρο-Βενιζελο-Στουρναραίων το 2014.
Στην καλύτερη των περιπτώσεων η Ελλάδα με τη στήριξη των δανειστών θα βγει να δανειστεί με επιτόκια πάνω από 4% για να αρχίσει να αντικαθιστά δάνεια με το μισό και χαμηλότερο επιτόκιο.
Τουτέστιν, καθώς η οικονομία καρκινοβατεί θα είναι θέμα χρόνου ένα 5ο μνημόνιο με χρηματοδότηση ή ένα Grexit ανάλογα με τα σχέδια για τη Νέα Ευρωζώνη ή τη Νέα Ε.Ε.
Κατά συνέπεια δεν βλέπω γιατί οι όροι με τους οποίους κλείνει η δεύτερη αξιολόγηση συνιστούν έξοδο από την κρίση χρεοκοπίας. Τα δεδομένα δείχνουν παράταση του αδιεξόδου με τη χώρα στην εντατική και τη γάγγραινα της φτωχοποίησης να εξαπλώνεται.
Το πολιτικό αδιέξοδο
Αν σήμερα γίνονταν εκλογές η ΝΔ θα ελάμβανε 34-39% και ο ΣΥΡΙΖΑ από 18-25% ανάλογα με τη συγκυρία που θα επέλεγε και τα διλήμματα που θα έθετε. ΧΑ-ΔΗΣΥ-ΚΚΕ θα ελάμβαναν από 6-8% και άλλα 1-2 κόμματα πέριξ του 3%.
Αν η ΝΔ πετύχαινε αυτοδυναμία αυτή θα ήταν οριακή. Αν όχι θα χρειαζόταν την ΔΗΣΥ ή την ΕΚ για να σχηματίσει κυβέρνηση.
Με οριακή αυτοδυναμία δύσκολα θα μπορούσε να περάσει από τη Βουλή μεταρρυθμίσεις που θίγουν μεγάλες συντεχνίες και συμφέροντα. Πριν από λίγες μέρες ο Γιακουμάτος σε κάποιο κανάλι δεν δίσταζε να μοιράσει συντάξεις και αυξήσεις. Θα υπάρχουν δεκάδες Γιακουμάτοι την επομένη στη Βουλή.
Αν χρειαστεί να πάμε σε πρόωρες εκλογές αυτές θα γίνουν με απλή αναλογική. Με τα παραπάνω ποσοστά θα προέκυπταν μόνο κυβερνήσεις που θα έπρεπε να περιλαμβάνουν τη Νέα Δημοκρατία και το ΣΥΡΙΖΑ. Τουτέστιν κυβερνήσεις με ημερομηνία λήξης προ της ημερομηνίας γέννησης. Επιπλέον μια τέτοια εξέλιξη θα άφηνε το πεδίο ελεύθερο στην ανάδειξη μιας αντιπολίτευσης από το ρεύμα της αποχής του ευρωσκεπτικισμού...
Κατά συνέπεια οι πολιτικοί συσχετισμοί όπως διαμορφώνονται δεν ευνοούν τη δημιουργία προϋποθέσεων για διέξοδο.
Η χώρα παραμένει βαθιά άρρωστη διανοητικά κυρίως γιατί αρνείται να παραδεχτεί τα αίτια της χρεοκοπίας και να τα αντιμετωπίσει. Ας περιμένουμε λοιπόν την αφορμή που θα προκαλέσει το σοκ το οποίο θα επιδράσει καταλυτικά για να αλλάξουν τα δεδομένα και να ξαναμοιραστούν τα χαρτιά.
Τα όρια της ανόδου...
Το ελληνικό χρηματιστήριο κάνει ράλι. Οι δε μετοχές των συστημικών τραπεζών για δεύτερη φορά μετά την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση, έχουν φτάσει και ξεπεράσει τα επίπεδα τιμών αυτής.
Οι εισηγμένες βελτίωσαν την κερδοφορία το 2016 θεαματικά. Οι εταιρείες που έχουν έσοδα από το εξωτερικό έχουν απεξαρτηθεί από την ελληνική κρίση.
Μέχρι εδώ έχουμε επανάληψη του περυσινού σκηνικού της περιόδου του κλεισίματος της πρώτης αξιολόγησης.
Πρόσφατα η Frapport για να επενδύσει στην Ελλάδα απαίτησε εγγύηση των κεφαλαίων που θα επενδύσει σε περίπτωση ανεπιθύμητων εξελίξεων. Η τιμή που διαπραγματεύεται η μετοχή του ΟΛΠ στο ταμπλό είναι σχεδόν η μισή αυτής που πλήρωσαν οι Kινέζοι για να αποκτήσουν τον έλεγχο της εταιρείας.
Υποθέτω πως όποιος αποφασίσει να επενδύσει στη χώρα θα απαιτήσει ανάλογες διασφαλίσεις. Στην απευκταία περίπτωση ενός Grexit ποιος μπορεί να εγγυηθεί την επιστροφή αυτών των κεφαλαίων σε σκληρό Ευρώ;
Η χώρα στενάζει κάτω από την υπερφορολόγηση, τις υπερβολικές ασφαλιστικές εισφορές και την αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών. Πουθενά δεν διαφαίνονται σημάδια ανάκαμψης της οικονομίας.
Εξάλλου το’ χουμε πει, ο ενάρετος κύκλος ανάκαμψης θα ξεκινήσει όταν η συνταξιοδοτική δαπάνη από 17% του ΑΕΠ θα πέσει κάτω από το μέσο όρο της ΕΕ που είναι 12-13%.
Όταν η φορολογία και οι ασφαλιστικές εισφορές θα γίνουν ανταγωνιστικές των χωρών που μας ανταγωνίζονται. Όταν θα υπάρχει σταθερός πολιτικός ορίζοντας τουλάχιστον 10ετίας. Όταν οι δυνάμεις του εθνολαϊκισμού συνολικά θα περιοριστούν κάτω από το 1/3 του εκλογικού σώματος.
Τίποτα, απ’ όλα αυτά δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Δια τούτο λίγη προσοχή δεν βλάπτει...
Οι διεθνείς αγορές παραμένουν στα ιστορικά υψηλά των τελευταίων ετών. Στις ΗΠΑ έχει ξεκινήσει ο κύκλος αύξησης των επιτοκίων και η Κίνα πριν από λίγες μέρες έκανε την πρώτη κίνηση σύσφιξης της νομισματικής πολιτικής. Το τεράστιο παγκόσμιο χρέος παραμένει στα 230 τρισ. ευρώ και η αύξηση των επιτοκίων μοιάζει με άναμμα σπίρτου σε δεξαμενή με καύσιμα.
Εν τω μεταξύ οι αγορές δείχνουν να περιφρονούν την αύξηση της γεωπολιτικής έντασης σε πολλά σημεία του πλανήτη...
Η τιμή του πετρελαίου κινείται κάτω από τα 50 δολάρια στα ίδια επίπεδα με πέρυσι, ενώ σημαντικές διαφορές, οι οποίες θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν κοινωνικές εντάσεις δεν σηματοδοτούν οι τιμές των βασικών τροφίμων, καλαμπόκι, στάρι, ρύζι.
Οι διεθνείς τιμές που παρουσιάζουν σοβαρές μετατοπίσεις είναι του χάλυβα με άνοδο άνω του 250% από πέρυσι και του Δείκτη ξηρού φορτίου στη ναυτιλία με κέρδη περί το 70%. Ενδιαφέρον έχει και η κατά 60% αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου. Αυτό αποτελεί ανάσα για το καθεστώς Πούτιν και τίποτα για το καθεστώς Μαδούρο.
Στα θετικά συμπεριλαμβάνεται η τεράστια δυναμική που εκπορεύεται από τις αλματώδεις τεχνολογικές εξελίξεις. Πίσω από τα κραχ και τους πολέμους όμως βρίσκεται ο ανθρώπινος ανορθολογισμός που οδηγεί τη συμπεριφορά μας μεταξύ απληστία και πανικού, εγωισμού και υποτακτικότητας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου