Οι δύο χώρες παραμένουν βέβαια ανταγωνιστικές σε γεωπολιτικό επίπεδο.
Ίσως η Δύση επιθυμεί πολιτική μηδενικών προβλημάτων για να προχωρήσει η Ευρώ-Μεσογειακή Ένωση που θα ενωθεί με την Αμερικανική και όποιες άλλες δυτικότροπες χώρες σ’ ένα σύστημα με την Ευρασιατική του Πούτιν ως δεύτερο πόλο εξουσίας.
Στην πολιτική κανείς δεν μπορεί να ξέρει.
Η επίσκεψη Ομπάμα στο Ισραήλ δεν ήταν καθόλου τυχαία και από εκεί προέκυψε η ισραηλινή συγγνώμη, την οποία έσπευσε αμέσως να αποδεχτεί εκ μέρος του τουρκικού λαού ο Ερντογάν.
Εφόσον λυθεί και το Παλαιστινιακό -με ενδεχόμενο πέρασμα της Ιερουσαλήμ σε διεθνή εποπτεία- θα μείνει άλυτο μόνο το θέμα της Συρίας, στην οποία οι Ρώσοι έχουν την μοναδική ναυτική βάση στην Ανατολική Μεσόγειο και άρα συμφέροντα.
Πιθανό σενάριο είναι να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση που να ικανοποιεί όλες τις πλευρές, ως αντάλλαγμα στην ενεργειακή ρώσο-ισραηλινή συμφωνία, η οποία πονοκεφαλιάζει την Ουάσινγκτον.
Αλλιώς το επόμενο στάδιο το γνωρίζετε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου