Στα ψιλά της ειδησεογραφίας έχει περάσει ένα τεράστιο θέμα που άλλοτε θα ξεσήκωνε θύελλα ποικίλλων αντιδράσεων. Ο νεοδιορισθείς (νεοεκλεγέντα, δεν τον λες!) ηγέτης της Βορείου Κορέας οπλίζει τα πυρηνικά όπλα και σημαδεύει τις ΗΠΑ! Και όχι μόνο το κάνει, αλλά το φωνάζει κιόλας με καμάρι! Ελπίζουμε στον σύντροφο Κιμ. Να πατήσει το κουμπί, να πάμε στο διάολο όλοι μας!
Για κάποιον ακατανόητο λόγο το θέμα παρουσιάζεται στα ελληνικά ΜΜΕ σχεδόν ως… καλτ!
Αλλά πόσο καλτ μπορεί να θεωρηθεί ο κίνδυνος έναρξης ενός πυρηνικού πολέμου;
Και τελοσπάντων τι διάολο θέλει αυτός ο Κιμ Γιονγκ Ουν και… ξύνεται στην γκλίτσα του τσοπάνη;
Αυτά που συμβαίνουν εκεί στην Κορέα δεν εξηγούνται λογικά.
Έχουμε απ’ τη μια τις ΗΠΑ με τον σταθερό σύμμαχό τους, τη Νότιο Κορέα κι απ’ την άλλη την αποκομμένη
απ’ όλους κι απ’ όλα Βόρειο Κορέα.
Και παραδόξως ακούμε εδώ και μέρες καθημερινά επιθετικά πολεμικά μηνύματα από την πλευρά του αδυνάτου!
Επειδή η πληροφόρηση για τα της Κορέας είναι συγκεχυμένη και αναξιόπιστη, προσπαθώ να συνδέσω τα πράγματα κάνοντας εικασίες.
1η εκδοχή: Ο σύντροφος Κιμ είναι ψυχάκιας δολοφόνος και έχει μπερδέψει τη ζωή με το playstation. Κάπως θέλει να περάσει την ώρα του στη μάλλον βαρετή Βόρειο Κορέα και παίζει με κουμπάκια που εκτοξεύουν πυρηνικά.
Κάτι σαν “Ευλογητός με σφυροδρέπανο”! (οι Φωσκολιστές θα με καταλαβαίνουν…)
2η εκδοχή: Ο σύντροφος Κιμ μαθαίνει ότι επίκειται εντός ολίγου ΝΑΤΟϊκή επίθεση στη χώρα του και αφενός με τις απειλές του επιχειρεί να τρομοκρατήσει το αντίπαλο στρατόπεδο, μπας και τη βγάλει καθαρή, και αφετέρου -αν δεν πιάσει αυτό- πάει για έναν ηρωικό χορό του Ζαλόγγου.
Ξέρει ότι Ρωσία και Κίνα δεν τολμούν να σηκώσουν το βλέμμα τους στις ΗΠΑ, θα τον γράψουν στα τέτοια τους και θα τον αφήσουν εκτεθειμένο στις αμερικανικές ορέξεις. Επομένως τα κάνει όλα αυτά για να χάσει με στυλ…
(σ’ αυτήν την εκδοχή αναμένεται ανακοίνωση του ΚΚΕ περί κορεατικού… οππορτουνισμού!)
3η εκδοχή: Ο σύντροφος Κιμ απλώς αμύνεται ενάντια στις ανελέητες στρατιωτικές, διπλωματικές και οικονομικές επιθέσεις του ΝΑΤΟϊκού στρατοπέδου, τις οποίες επιθέσεις όμως δεν γνωρίζουμε, καθώς η μιντιακή παρουσίαση του φαινομένου Βόρειος Κορέα είναι επιεικώς μονομερής και κατευθυνόμενη.
(ξαφνικά τους έπιασε ο πόνος για τη δημοκρατία στη Β. Κορέα… ενώ στην Ιορδανία και στη Σαουδική Αραβία των “επενδυτών” είναι όλο… δημοψηφίσματα!)
4η εκδοχή: Ετοιμάζεται κάποια “κορεατική άνοιξη” με πρότυπο τα αραβικά γεγονότα και η επιθετικότητα του συντρόφου Κιμ κοιτάζει με το ένα μάτι έξω, στους ενορχηστρωτές της επικείμενης αναταραχής, και με το άλλο μάτι μέσα, στους επίδοξους “αντικαθεστωτικούς”. Ένας βρυχηθμός του λιονταριού πριν πέσει, σα να λέμε.
Εξάλλου, δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο το γεγονός του βομβαρδισμού πληροφοριών τα τελευταία ΄δύο χρόνια σχετικά με τη Βόρειο Κορέα. Έτσι κάνουν πάντα όταν ετοιμάζουν μια “Άνοιξη”.
(Ένας προπαγανδιστκός κούκος φέρνει πάντοτε την “Άνοιξη”.)
Ειλικρινά αδυνατώ να επιλέξω ανάμεσα στα τέσσερα σενάρια.
Ενδεχομένως να είναι κάποιος μεταξύ τους συνδυασμός ή ακόμη και κάτι άλλο που δεν έχω ακόμη σκεφτεί.
Πάντως σε κάθε περίπτωση αξίζει να ρίξουμε μια ματιά και σ’ αυτό το ζήτημα, διότι μπορεί αύριο να ακουστεί κάνα “μπαμ” και να μην ξέρουμε από πού μας ήρθε.
Όχι τίποτα άλλο, αλλά μια πυρηνική καταστροφή είναι ο μόνος ασφαλής εναλλακτικός δρόμος για να γλιτώσουμε από τα Μνημόνια.
Ελπίζουμε στον σύντροφο Κιμ.
Να πατήσει το κουμπί, να πάμε στο διάολο όλοι μας, μπας και ησυχάσει ο κόσμος από τη μπόχα μας. Τη μπόχα των ανθρώπων.
Κι ίσως το επόμενο είδος που θα εμφανιστεί και θα κυριαρχήσει επί της γης να είναι λιγότερο μαλάκας από μας.
Απο το FreePen
Αλλά πόσο καλτ μπορεί να θεωρηθεί ο κίνδυνος έναρξης ενός πυρηνικού πολέμου;
Και τελοσπάντων τι διάολο θέλει αυτός ο Κιμ Γιονγκ Ουν και… ξύνεται στην γκλίτσα του τσοπάνη;
Αυτά που συμβαίνουν εκεί στην Κορέα δεν εξηγούνται λογικά.
Έχουμε απ’ τη μια τις ΗΠΑ με τον σταθερό σύμμαχό τους, τη Νότιο Κορέα κι απ’ την άλλη την αποκομμένη
απ’ όλους κι απ’ όλα Βόρειο Κορέα.
Και παραδόξως ακούμε εδώ και μέρες καθημερινά επιθετικά πολεμικά μηνύματα από την πλευρά του αδυνάτου!
Επειδή η πληροφόρηση για τα της Κορέας είναι συγκεχυμένη και αναξιόπιστη, προσπαθώ να συνδέσω τα πράγματα κάνοντας εικασίες.
1η εκδοχή: Ο σύντροφος Κιμ είναι ψυχάκιας δολοφόνος και έχει μπερδέψει τη ζωή με το playstation. Κάπως θέλει να περάσει την ώρα του στη μάλλον βαρετή Βόρειο Κορέα και παίζει με κουμπάκια που εκτοξεύουν πυρηνικά.
Κάτι σαν “Ευλογητός με σφυροδρέπανο”! (οι Φωσκολιστές θα με καταλαβαίνουν…)
2η εκδοχή: Ο σύντροφος Κιμ μαθαίνει ότι επίκειται εντός ολίγου ΝΑΤΟϊκή επίθεση στη χώρα του και αφενός με τις απειλές του επιχειρεί να τρομοκρατήσει το αντίπαλο στρατόπεδο, μπας και τη βγάλει καθαρή, και αφετέρου -αν δεν πιάσει αυτό- πάει για έναν ηρωικό χορό του Ζαλόγγου.
Ξέρει ότι Ρωσία και Κίνα δεν τολμούν να σηκώσουν το βλέμμα τους στις ΗΠΑ, θα τον γράψουν στα τέτοια τους και θα τον αφήσουν εκτεθειμένο στις αμερικανικές ορέξεις. Επομένως τα κάνει όλα αυτά για να χάσει με στυλ…
(σ’ αυτήν την εκδοχή αναμένεται ανακοίνωση του ΚΚΕ περί κορεατικού… οππορτουνισμού!)
3η εκδοχή: Ο σύντροφος Κιμ απλώς αμύνεται ενάντια στις ανελέητες στρατιωτικές, διπλωματικές και οικονομικές επιθέσεις του ΝΑΤΟϊκού στρατοπέδου, τις οποίες επιθέσεις όμως δεν γνωρίζουμε, καθώς η μιντιακή παρουσίαση του φαινομένου Βόρειος Κορέα είναι επιεικώς μονομερής και κατευθυνόμενη.
(ξαφνικά τους έπιασε ο πόνος για τη δημοκρατία στη Β. Κορέα… ενώ στην Ιορδανία και στη Σαουδική Αραβία των “επενδυτών” είναι όλο… δημοψηφίσματα!)
4η εκδοχή: Ετοιμάζεται κάποια “κορεατική άνοιξη” με πρότυπο τα αραβικά γεγονότα και η επιθετικότητα του συντρόφου Κιμ κοιτάζει με το ένα μάτι έξω, στους ενορχηστρωτές της επικείμενης αναταραχής, και με το άλλο μάτι μέσα, στους επίδοξους “αντικαθεστωτικούς”. Ένας βρυχηθμός του λιονταριού πριν πέσει, σα να λέμε.
Εξάλλου, δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο το γεγονός του βομβαρδισμού πληροφοριών τα τελευταία ΄δύο χρόνια σχετικά με τη Βόρειο Κορέα. Έτσι κάνουν πάντα όταν ετοιμάζουν μια “Άνοιξη”.
(Ένας προπαγανδιστκός κούκος φέρνει πάντοτε την “Άνοιξη”.)
Ειλικρινά αδυνατώ να επιλέξω ανάμεσα στα τέσσερα σενάρια.
Ενδεχομένως να είναι κάποιος μεταξύ τους συνδυασμός ή ακόμη και κάτι άλλο που δεν έχω ακόμη σκεφτεί.
Πάντως σε κάθε περίπτωση αξίζει να ρίξουμε μια ματιά και σ’ αυτό το ζήτημα, διότι μπορεί αύριο να ακουστεί κάνα “μπαμ” και να μην ξέρουμε από πού μας ήρθε.
Όχι τίποτα άλλο, αλλά μια πυρηνική καταστροφή είναι ο μόνος ασφαλής εναλλακτικός δρόμος για να γλιτώσουμε από τα Μνημόνια.
Ελπίζουμε στον σύντροφο Κιμ.
Να πατήσει το κουμπί, να πάμε στο διάολο όλοι μας, μπας και ησυχάσει ο κόσμος από τη μπόχα μας. Τη μπόχα των ανθρώπων.
Κι ίσως το επόμενο είδος που θα εμφανιστεί και θα κυριαρχήσει επί της γης να είναι λιγότερο μαλάκας από μας.
Απο το FreePen
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου