ΕΠΩΝΥΜΩΣ
Άκουγα το μεσημέρι της Πέμπτης στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΙ του ραδιοφώνου(γιατί οι τηλεοπτικές ειδήσεις του μου προκαλούν αναφυλαξία)σοβαρό και εύστοχο πολιτικό αναλυτή(μου διαφεύγει το όνομα του)ο οποίος αναρωτιόταν γιατί οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί εξακολουθούν να κοροϊδεύουν τον κόσμο και δεν αντιλαμβάνονται ότι ο δρόμος που έχουν χαράξει δεν οδηγεί πουθενά παρά μόνον
στη φτωχοποίηση του πληθυσμού .
Εννοούσε την υπόθεση του έκτακτου φόρου για το χαράτσι που το μετονόμασαν κάτω από γελοίες πολιτικές προφάσεις και ένα βρωμερό θέατρο περί δήθεν κρίσης και κραδασμούς στην συγκυβέρνηση των δοσιλογαράδων που δίνουν διαπιστευτήρια στη Μέρκελ.
Η απάντηση είναι αυτή που από τις 13 Σεπτεμβρίου 2010 σαν ΜΑΚΕΛΕΙΟ, πρώτοι δώσαμε στην κοινή γνώμη. Πρώτα για την κυβέρνηση του αρχιπροδότη Τζέφρι, ύστερα του προστάτη των Στοών Παπαδήμιου(τι τραβήξαμε και με αυτόν-μόνον την κελεμπία του τελετάρχη δεν είχε φορέσει)και ύστερα με τα καραγκιοζιλίκια της συγκυβέρνησης.
Δεν είναι δύσκολη η απάντηση για τους ψαγμένους πολίτες γιατί συμπεριφέρονται με αυτό το τρόπο τα τσατσόνια και τα πολιτικά τσογλάνια του συστήματος.
Ο Σαμαράς ξεπληρώνει τα γραμμάτια της οικονομικής υποστήριξης που του παρείχε και εξακολουθεί να του παρέχει ο βιομηχανικός κολοσσός της Siemens και του συστήματος που καλύπτει και αυτόν και το πολιτικό του μέλλον αλλά και το μέλλον ατόμων μέσα από την ίδια του την οικογένεια.
Ο Βενιζέλος είναι κινητήριος ασφαλιστικός μοχλός του συστήματος νταβατζήδων, μιντιαρχών, καναλαρχών, εκδοτών, βιομηχάνων και κερδοσκόπων. Ότι δεν επιβάλλει με την ίντριγκα, το κατορθώνει με τις νομικές του συμβουλές.
Ο Κουβέλης μοιάζει με τους Εφιάλτες της ιστορίας ή καλύτερα με τους γραμματικούς των πασάδων που παρείχαν συμβουλές σαν κολαούζοι στα μαλακά μαξιλάρια των χαρεμιών, δίπλα από τους Σουλεΐμάν τους Μεγαλοπρεπείς. Ο πολιτικός βίος και των τριών είναι κατεστραμμένος. Καμμένα χαρτιά.
Ξέρουν ότι εαν η χώρα δολιχοδρομήσει με νέο όραμα, ηγέτες με όνειρα για μια καλύτερη Ελλάδα έξω από την κηδεμονία της Ευρωζώνης και χαράξει το δικό της δρόμο, δεν θα μπορούν να κάνουν ούτε το υπηρετικό προσωπικό στους καμπινέδες των μαυραγοριτών που θα τρέχουν να κρύψουν τις χρυσές λίρες του αίματος του λαού που πίνουν κάθε μέρα με το καλαμάκι.
Και οι τρεις ηγούνται ενός απροκάλυπτου τσούρμου από πολιτικούς τσογλαναράδες που σκέφτονται το σαρκίο τους και την επόμενη μέρα των κολαούζων που σέρνονται ξωπίσω τους; Δημοσιογράφοι, δήθεν τεχνοκράτες, σπιούνοι, μαφιόζοι, εκβιαστές, καιροσκόποι, τζογαδόροι, καθάρματα.
Ο λαός θα την κερδίσει τη νίκη και όχι απαραίτητα με τις διαδηλώσεις και τις κατσαρόλες. Θα βγάλει τους ηγέτες του, θα επιβάλει τους ταγούς του και θα τους πετάξει στη θάλασσα.
Η κοινωνία που ζυμώνεται στην σερμαγιά της φτώχειας(και δεν μιλάμε για τους ηλικιακά τελειωμένους)έχει πάρει και παίρνει καθημερινά τις αποφάσεις της. Το πλήθος είναι απρόβλεπτο. Και όσο πιο φτωχό τόσο πιο αποφασισμένο.
Δεν λαθέψαμε ποτέ και δεν θα λαθέψουμε και τώρα.
Σ.Χ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου