Μετά από οκτώ μήνες ίντριγκας και εσωκομματικών αντιπαραθέσεων, η γαλλική δεξιά απέκτησε αρχηγό.
Πρόκειται για τον Ζαν-Φρανσουά Κοπέ, ο οποίος είχε εκλεγεί αρχηγός στις εσωκομματικές εκλογές του Νοεμβρίου 2012, αλλά ο αντίπαλός του Φρανσουά Φιγιόν, δεν είχε αναγνωρίσει το αποτέλεσμα, κάνοντας λόγο για νοθεία (δεν ελήφθησαν υπόψιν οι ψήφοι από τα υπερπόντια γαλλικά εδάφη). Εν τέλει, 86 χιλιάδες μέλη του κόμματος ψήφισαν προ ημερών πως ο Κοπέ θα πρέπει να παραμείνει στην ηγεσία του κόμματος έως το 2015 και όχι να γίνουν εκ νέου εκλογές το Φθινόπωρο όπως αρχικώς είχαν ζητήσει ηγετικά στελέχη του κόμματος.
Ο παππούς Κοπέλοβιτς, το έσκασε από την Ρουμανία το 1926, λόγω «αντισημιτισμού». Η δε μητέρα του Κοπέ είναι επίσης εβραία –και μάλιστα εγγονή ραβίνου- προερχομένη από την Αλγερία.
Ο ίδιος ο Κοπέ δεν αρνείται βεβαίως την πραγματικότητα, αλλά ισχυρίζεται πως είναι ένας «μη ενεργός εβραίος».
Η γαλλική δεξιά ευρισκόταν μακριά από την εβραϊκή επιρροή από την εποχή της υποθέσεως Ντρέϋφους –εν αντιθέσει με τους σοσιαλιστές και τους κομμουνιστές που ήσαν «εκ γενετής» όργανα του διεθνούς σιωνισμού-, έγινε δε στόχος του διεθνούς σιωνισμού επί προεδρίας του στρατηγού Ντε Γκωλ (με τον περιβόητο «Μάη του ’68).
Οι πρώτες… στραβοτιμονιές έγιναν από τους διαδόχους του στρατηγού, για να καταλήξει η γαλλική δεξιά στα χέρια του –κατά 25% εβραίου- Σαρκοζί, ο οποίος –ως γνωστόν- εξελέγη και πρόεδρος της χώρας. Ωστόσο, δεν ήτο ο πρώτος εβραϊκής καταγωγής πρόεδρος της Γαλλίας.
Είχε προηγηθεί ο Λεόν Μπλουμ, επικεφαλής του «Λαϊκού Μετώπου» των σοσιαλ-κομμουνιστών, λίγο πριν τον Β΄ Π.Π.
Το πώς καταφέρνουν οι απόγονοι του Ιούδα -και μόνον αυτοί- να καταλαμβάνουν ηγετικές θέσεις σε κόμματα, καθώς επίσης και μεγάλα αξιώματα σε χριστιανικά κράτη, εξηγείται μόνον από μια ανάγνωση των «Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιών», που κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν πως είναι… κατασκευασμένα!
Γ. Δημητρακόπουλος - Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου