Και τώρα.... ακόμη η προτροπή αυτή ισχύει και εφαρμόζεται σε ευρύτατη κλίμακα.
Tα σκληρά μέτρα επενδύονται με προσδοκίες για καλύτερες μέρες.
Και στην παγίδα αυτή πέφτουν δυστυχώς και ορισμένοι αφελείς από τον εργαζόμενο λαό.
Από χρόνια η ΕΕ αναγγέλλει μέτρα για την αντιμετώπιση της ανεργίας και στην ουσία ποτέ δεν έγινε τίποτα που να χτυπάει και να εξαλείφει τα γενεσιουργά αίτια του φαινομένου αυτού, που συντρίβει τις κοινωνίες.
Ξεκινώντας από τη «συμφωνία της Λισσαβόνας» και μέχρι σήμερα μόνο λόγια παρηγοριάς ακούμε. Και η πρόσφατη Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ της πιτυχημένη η παρέμβαση του πρωθυπουργού κ. Σαμαρά που ζήτησε την άμεση διάθεση κονδυλίων για το σκοπό αυτό.
Βέβαια αυτή η πρόταση του Έλληνα πρωθυπουργού έπεσε στο κενό, καθώς το σύστημα εξυπηρετείται με την άνοδο της ανεργίας. Και για το λόγο αυτό λαβαίνει μέτρα εντελώς αναποτελεσματικά για να εξαπατήσει τους λαούς ότι τάχα ενδιαφέρεται για τα προβλήματα που τους δημιουργεί το νέο μοντέλο διακυβέρνησης, που έχει υιοθετήσει η σημερινή μορφή του καπιταλιστικού συστήματος.
Αν ο κ. Σαμαράς πράγματι θέλει να περιορίσει την ανεργία στην Ελλάδα, τότε γιατί έδωσε προσωπική εγγύηση στην «τρόικα» ότι οι απολύσεις στο ελληνικό Δημόσιο θα εφαρμοστούν στο ακέραιο. Τόσος φανατισμός για την εκτέλεση των παραγγελμάτων του συστήματος προσφέρει πιστοποιητικά αφοσίωσης σε αυτό! Και αυτά τα πιστοποιητικά τα διαθέτουν όλες οι κυβερνήσεις των χωρών - μελών της ΕΕ, γιατί διαφορετικά δεν μπορούν να σταθούν.
Πάντως η απόφαση της Συνόδου Κορυφής, δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα. Με τις γελοίες πιστώσεις των 6 δισ. που διαθέτουν για την αντιμετώπιση της ανεργίας για όλη την ΕΕ δεν θα υπάρξει κανένα αποτέλεσμα.
Με σεμινάρια επαγγελματικής κατάρτισης επιδοτούμενα από την ΕΕ και με φορολόγηση των επιδομάτων ανεργίας, είναι ειρωνεία να ισχυρίζονται οι κυβερνήσεις ότι θα αντιμετωπίσουν την ανεργία. Απλά υπακούουν στο παράγγελμα του Κίσινγκερ.
Πρέπει η αντιμετώπιση της ανεργίας να γίνει με το χτύπημα των αιτίων που την δημιουργούν και την γιγαντώνουν. Την ανεργία τη γιγαντώνει η συρρίκνωση της απασχόλησης και της παραγωγής. Ένα φαινόμενο που παρατηρείται όχι μόνο στις χώρες του Ευρωζωνικού Νότου, αλλά έχει επεκταθεί σε όλες σχεδόν τις χώρες της ΕΕ. Όταν η γενική οικονομική πολιτική έχει προσανατολισμό μόνιμο τη λιτότητα και το συνεχές κούρεμα των εισοδημάτων από κάθε πηγή, τότε δεν μπορούμε να μιλάμε για περιορισμό της ανεργίας.
Για να περιοριστεί η ανεργία χρειάζεται αύξηση των πάσης φύσεως εισοδημάτων, για να τονωθεί η ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών, και η παραγωγή και συνεπώς και η απασχόληση. Με λίγα λόγια απαιτείται οι οικονομίες της ΕΕ να αποκτήσουν ικανοποιητικούς ρυθμούς ανάπτυξης, και αυτό θα είναι το πιο αποφασιστικό μέτρο για να βρουν δουλειά όλοι αυτοί που σήμερα βιώνουν τα αποτελέσματα της λιτότητας, που με αφορμή την κρίση επέβαλε η Γερμανία.
Οι χρηματικοί πόροι δεν πρέπει να διατίθενται μονομερώς υπέρ των τραπεζιτών μόνο. Πρέπει να διαχέονται σε όλο το φάσμα της παραγωγικής και οικονομικής δραστηριότητας. Με ποια οικονομική λογική οι κυβερνήσεις της τελευταίας τριετίας πετσοκόβουν τις αποδοχές (μισθούς, συντάξεις), και παρέχουν όλους τους αναπτυξιακούς πόρους που δημιουργεί η οικονομία μόνο σε ένα κλάδο, έστω και αν αυτός είναι βασικής σημασίας, και εγκαταλείπουν όλους τους άλλους κλάδους της οικονομικής δραστηριότητας.
Όλα αυτά τα γνωρίζουν οι ηγέτες των κρατών - μελών και επίσης γνωρίζουν ότι η οικονομία της Ευρώπης βρίσκεται σε κατάσταση ύφεσης. Και παρ' όλες τις συστάσεις πολλών οικονομολόγων διεθνούς φήμης και άλλων σημαντικών παραγόντων της οικονομικής ζωής, η ηγεσία της Ευρωζώνης εξακολουθεί να εφαρμόζει πολιτική λιτότητας και να διατυμπανίζει ότι μόνο με αυτό τον τρόπο και με αυτή τη μεθοδολογία θα καταφέρουμε να πετύχουμε ανάπτυξη και περιορισμό της ανεργίας.
Η «τρόικα» που ουσιαστικά εξουσιάζει την Ελλάδα ζητάει περιορισμό του κράτους και μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων. Όμως δεν προσδιορίζει τα κριτήρια προκειμένου να κριθεί ένας υπάλληλος για να διατηρηθεί ή να απολυθεί από την υπηρεσία του. Η κυβέρνηση εκτελεί αυτή την εντολή, με την διαφορά ότι θα προστατευτούν τα κομματικά στελέχη που προσφέρουν υπηρεσίες στα δύο κόμματα εξουσίας.
Δηλαδή μας φέρνουν στην εποχή του Τρικούπη και του Δεληγιάννη, που η κάθε κυβέρνηση απέλυε τους αντιφρονούντες δημοσίους υπαλλήλους, οι οποίοι έκαναν τη διαμαρτυρία τους κλαίγοντας στην πλατεία Κλαυθμώνος (εξ ου και το όνομα). Σήμερα δεν υπάρχει υπεράριθμος υπάλληλος. Όλες οι δημόσιες υπηρεσίες στενάζουν από έλλειψη προσωπικού και από αδυναμία εξυπηρέτησης του πολίτη.
Σε όλους τους κλάδους παρατηρείται το φαινόμενο να μην μπορεί το κράτος να εξυπηρετήσει και η ταλαιπωρία των πολιτών έχει φτάσει στο απροχώρητο. Είναι ενδεικτικό των σκέψεων της «τρόικας» το γεγονός ότι ο νέος υπουργός Απολύσεων κ. Κυρ. Μητσοτάκης ζήτησε την παράταση του χρόνου απόλυσης των υπαλλήλων, και αυτοί σαν αφεντάδες απάντησαν ότι για να δοθεί αυτή η παράταση πρέπει να αυξηθεί ο αριθμός των απολύσεων.
Αυτό σημαίνει ότι οι δανειστές μας δεν υποδεικνύουν απολύσεις υπεραρίθμων και ανάλογα με τις ανάγκες του κράτους, αλλά απλά επιδιώκουν ουσιαστικά τη μείωση της προσφοράς του κράτους στο κοινωνικό σύνολο, ώστε το έλλειμμα του κράτους να αναπληρωθεί από εταιρείες ιδιωτών, που ασφαλώς θα θελήσουν να κερδοσκοπήσουν.
Ενδεικτική είναι και η προ ημερών δήλωση του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, που με κυνικότητα μας είπε: «απολύστε άμεσα 4.500 υπαλλήλους και θα πάρετε αμέσως τη δόση». Η δήλωση αυτή φανερώνει την επιδίωξη της Γερμανικής κυβέρνησης, για πλήρη απαξίωση του ελληνικού κρατικού μηχανισμού, εξαιρουμένου φυσικά του μηχανισμού είσπραξης των φόρων.
Όμως στο θέμα των απολύσεων κάτι δεν πάει καλά. Από τα δημοσιεύματα του τύπου, προκύπτει ότι μέχρι τώρα οι προσλήψεις έχουν υπερβεί τις απολύσεις. Και τώρα το μεγάλο πρόβλημα είναι: ποια πολιτική ακολουθεί η κυβέρνηση; Απολύει υπαλλήλους που έχουν τα νόμιμα προσόντα και έχουν διοριστεί μέσω του ΑΣΕΠ, για να προσλάβει αυτούς που υποδεικνύει ο κομματικός μηχανισμός; Κάποιος αρμόδιος κυβερνητικός αξιωματούχος θα πρέπει να ξεκαθαρίσει το θέμα αυτό, για να γνωρίζει και ο λαός τι συμβαίνει.
Δήλωση Ντράγκι: Ο νυν πρόεδρος της ΕΚΤ, ο οποίος ήταν και μέλος του διοικητικού συμβουλίου, με δήλωση του την περασμένη Δευτέρα μας είπε ότι το 2010 που έγινε το πρόγραμμα της ανόρθωσης της ελληνικής οικονομίας, το οποίο απέτυχε. Και η αποτυχία του οφείλεται στα στοιχεία που έδωσε η τότε κυβέρνηση της Ελλάδος για τα οικονομικά μεγέθη. Σημειώνουμε ότι τότε ο κ. Ντράγκι ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ και επομένως έχει και σωστή πληροφόρηση και μεγάλη εγκυρότητα η γνώμη του. Για δεύτερη φορά το ΠΑΣΟΚ έδωσε παραπλανητικά στοιχεία στους Ευρωπαίους.
Η πρώτη φορά ήταν όταν επί κυβέρνησης Σημίτη που δόθηκαν στους Ευρωπαίους λανθασμένα στοιχεία, προκειμένου να πετύχει η Ελλάδα την ένταξη της στην Ευρωζώνη, όπως δήλωσε και ο τέως Γάλλος πρόεδρος Σαρκοζι. Και το 2010 η ιστορία επαναλήφθηκε, προκειμένου να θυσιαστεί ο ελληνικός λαός, για να αποφευχθεί διάσπαση της Ευρωζώνης, να διατηρηθεί το ευρώ, και να επιτευχθεί η είσοδος του ΔΝΤ στην Ευρώπη.
Εάν οι κατηγορίες αυτές είναι βάσιμες και δεν υπάρχει καμία δόση υπερβολής, τότε δημιουργούνται σοβαρές ευθύνες σε βάρος εκείνων που κατασκεύασαν ή διέταξαν την κατασκευή παραποιημένων οικονομικών στοιχείων. Εκείνοι που συμμετείχαν στο μαγείρεμα αυτό πρέπει να είναι ο τότε υπουργός των Οικονομικών, ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και οι επικεφαλής της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας. Και σημειώνουμε, ότι ειδικά εναντίον του τότε προϊσταμένου της Στατιστικής Υπηρεσίας, έχει ήδη ασκηθεί ποινική δίωξη για παραποίηση των οικονομικών στοιχείων.
Επίσης μεγάλη ευθύνη έχει και ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, ο οποίος ήταν τότε και τώρα σύμβουλος της ΕΚΤ. Υπενθυμίζουμε ότι η Τράπεζα της Ελλάδος, όπως και οι άλλες Κεντρικές Τράπεζες των κρατών - μελών της Ευρωζώνης, στην ουσία αποτελούν παραρτήματα της ΕΚΤ, και μεταξύ των αρμοδιοτήτων τους είναι και η παρακολούθηση των οικονομικών εξελίξεων στην χώρα τους. Επομένως ο κ. Προβόπουλος, γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει τα πραγματικά στοιχεία της ελληνικής οικονομίας το 2010.
Και συνεπώς θα έπρεπε να αντιδράσει σαν μέλος του ΔΣ της ΕΚΤ σε κάθε προσπάθεια μαγειρέματος των στοιχείων. Ίσως οι αξιωματούχου της ΕΕ, βολεύτηκαν με τα παραποιημένα στοιχεία και για την είσοδος της Ελλάδος στην Ευρωζώνη και για τα Μνημόνια του 2010 που ήθελαν να εφαρμόσουν στην Ελλάδα.
Και η εμμονή στο λάθος τους φανερώνει ότι διευκολύνθηκαν στην εφαρμογή μιας πολιτικής εξόντωσης του ελληνικού λαού. Για τους λόγους αυτούς, τουλάχιστον, οι πολιτικές ευθύνες βαρύνουν επίσης και τους δύο τότε πρωθυπουργούς του ΠΑΣΟΚ, Σημίτη και Γ. Παπανδρέου.
Θεόδωρος Δίζελος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου