ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΩ !!!

Δεν προσκυνώ Αγαρηνό, 

κρατάω απ΄ τον Όμηρο εγώ,

είμαι του Τεύκρου εγγόνι

και του Κολοκοτρώνη,

παιδί του Μακρυγιάννη, 

δεν με νικούν Βαρβάροι!

Δεν προσκυνώ Αγαρηνό, 

και όσο ζω θα πολεμώ!

Δεν χάνεται έτσι η γη μου

σημαία και....

σημαία και πληγή μου!

Σημαία και πληγή μου,

δεν χάνεσαι έτσι, γη μου,

κι αν χάθηκε μια μάχη,

ο πόλεμος δε(ν) (ε)χάθη!

Δεν προσκυνώ Αγαρηνό, 

και αν είναι άντρας να ‘ρθει εδώ!

Στο μαρμαρένιο αλώνι,

του Διγενή ειμ’ εγγόνι,

του Διάκου είμαι ξαδέλφι,

και ας έρθει να παλέψει!

Δεν προσκυνώ Αγαρηνό,

γιατί είμαι Έλληνας εγώ,

και όσο η καρδιά αντέχει,

δάκρυ στην γη...

δάκρυ στη γη μη πέσει!

Δάκρυ στη γη μη πέσει,

όσα ο καιρός και αν φέρει

σταθείτε ορθοί και δυνατοί

και όποιοι και αν έρθουν καιροί,

στου κόσμου το παζάρι,

ΜΗ ΠΟΥΛΗΘΕΙΤΕ ΣΚΛΑΒΟΙ!!

Δεν προσκυνώ Αγαρηνό,

όρκο έχω κάνει ιερό,

στη γη της Αγιοσύνης, της Παλληκαροσύνης,

στη γη της Ρωμιοσύνης ,

να μη πεθάνω σκλάβος!

Δεν θα πεθάνω Σκλάβος!

Κι αν χάθηκε μια μάχη,

ο πόλεμος δε χάθη,

στου κόσμου το παζάρι.