Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2014

Η Ἑλλάδα ὡς πατρίδα δέν εἶναι προϊόν ἀλλά ἀνάγκη ἐπιβίωσης..

Σε ποιο κόμμα θα χωρέσει η Ελλάδα στις επόμενες εκλογές; 

Ποιο φόρεμα πρέπει να φορέσει για να προσαρμοστεί στις φιέστες και στις εκδηλώσεις “πατριωτισμού”,“ευρωπαϊσμού” ή “εκδημοκρατισμού”; 

Ποιοι θα είναι οι νταβατζήδες της που θα την σέρνουν από μπαλκόνι σε 
μπαλκόνι ή από κανάλι σε κανάλι; Ποιοι θα είναι οι ξελιγωμένοι ψηφοφόροι πελάτες της που θα πάρουν μέρος στην συναλλαγή;

Μέσα σε 4 χρόνια άλλαξαν όλα εκτός από ένα πράγμα. Το πάθος της προεκλογικής περιόδου. 


Είτε οι εκλογές είναι καλλικρατικές, είτε είναι ευρωπαϊκές, είτε εθνικές ο νεοέλληνας ψάχνει απεγνωσμένα κόμμα να πιαστεί και αφού πιαστεί μπαίνει στην διαδικασία να υποστηρίξει με νύχια και δόντια την επιλογή του. 

Ο νεοέλληνας μπορεί να έκοψε το πιάτο με το φαγητό του στα δύο για να βγάλει την εβδομάδα, αλλά....
... όταν πρόκειται για εκλογές δίνει και το πιάτο του παιδιού του για να χορτάσει ο υποψήφιος σωτήρας. 

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που δίπλα στις οικογενειακές φωτογραφίες πάνω στο έπιπλο του σαλονιού του έχει και μία που αποθανατίζει την αγκαλιά με κάποιον υποψήφιο λεχρίτη, διότι το κόμμα φθάνει να είναι ακόμη και πάνω από την οικογένεια, πάνω από την χώρα. Διότι το κόμμα κατάφερε μέσα σε 100 χρόνια να είναι η ίδια η χώρα.

Πόσο θα ξεχειλώσει ή θα συρρικνωθεί άραγε αυτή την φορά το κορμί της Ελλάδας για να χωρέσει στα προεκλογικά προγράμματα αποδεδειγμένων προδοτών, εκκολαπτόμενων φιδιών και ιλουστρασιόν άνοων ευρωπαϊστών; 


Είμαστε έτοιμοι όλοι να ακούσουμε, τους επόμενους μήνες μέχρι και την αποφράδα ημέρα των εκλογών, τις μεγαλύτερες πολιτικές απρέπειες, τις περισσότερες ψεύτικες υποσχέσεις αλλά και να δούμε το όνομα “Ελλάδα” να φιγουράρει δίπλα σε ανδρείκελα που είδαν φως και μπήκαν για να σε σώσουν. 

Θα είναι οι πρώτες εκλογές που στις ομιλίες όλων των χωριαταρέων αλλά και όλων των αρχοντοχωριάτηδων οι λέξεις “Ελλάδα” και "Πατρίδα” θα επαναλαμβάνεται πάνω από 50 φορές. Σε αυτές τις εκλογές η Ελλάδα πουλάει καλά. 

Αντίθετα με όλες τις προηγούμενες εκλογές, που επαναλαμβανόταν το όνομα του κόμματος και η ιδεολογία λάστιχο, σε αυτές τις εκλογές οι επικοινωνιολόγοι δεν έχουν να ψάξουν για έξυπνα ή πρωτότυπα τσιτάτα. Το προϊόν Ελλάδα έγινε τελικά το brand name πασπαλισμένο με μπόλικη σωτηρία, έγινε μονοπωλιακό είδος χωρίς τιμή.

Οι σημερινοί πωλητές του προϊόντος Ελλάδα μέχρι χθες πουλούσαν ή κρατούσαν σε υψηλά επίπεδα, με την ενσυνείδητη σιωπή τους και το ανάλογο κέρδος, το προϊόν κόμμα. Στις αποθήκες όλων των κομμάτων ήταν στοιβαγμένη μια Ελλάδα που η τιμή της και η αξία της έπεφτε κατακόρυφα αφού ποτέ δεν μπήκε στα ράφια για τον καταναλωτή-ψηφοφόρο. 


Επί 3 χρόνια τα κομματικά τους προϊόντα έληξαν στα ράφια αφού οι καταναλωτές ψηφοφόροι είχαν περισσότερη ανάγκη από ένα λίτρο γάλα να επιβιώσουν παρά από μία υπόσχεση που ήταν απλά αέρας. 

Τώρα που έληξε το προϊόν η πολυεθνική άλλαξε το σχεδιασμό πωλήσεων. Κράτησε τα μεγάλα σούπερ μάρκετ να συνδιαλέγεται με την έδρα Βρυξέλλες και δημιούργησε μπακάλικα με “58”, με ΑΝΕΛ, με Χρυσή Αυγή, με ΔΗΜΑΡ, με κόμμα Κατσανέβα, κόμμα Αλαβάνου, κόμμα Τζουμάκα, κόμμα Λοβέρδου, κόμμα Πυρίσπορος Ελλάς, κόμμα Εξωκοινοβουλευτικών Αριστερών, κόμμα του κάθε πικραμένου. 

Κάποτε λέγαμε “αγάπη μου, έλα να κάνουμε έναν Έλληνα”. Τώρα λέμε “μωρή, έλα να κάνουμε ένα κόμμα”.

Όλοι αυτοί που με τα μυαλά τους, την ιδιοτέλειά τους, τις ύποπτες συναλλαγές τους έφεραν τα πράγματα στο σήμερα, ή αυτόκλητα θέλουν σώνει και καλά να σε σώσουν με τα μυαλά τους, έρχονται να σου πουλήσουν “Ελλάδα”. 


Άλλαξαν κουστούμι και συσκευασία στο προϊόν, έγιναν πιο λαϊκοί αλλά εξευρωπαϊσμένοι, γνωρίζουν ότι σου πουλάνε τον ίδιο κοπανιστό αέρα που τον εξέλιξαν στα εργαστήρια δουλοπρέπειας με τον απόλυτο ποιοτικό έλεγχο της γερμανικής λογικής και σιγουριάς. 

Γνωρίζουν πολύ καλά ότι το προϊόν ποτέ δεν περιείχε πραγματική Ελλάδα αλλά στο προεκλογικό γιουρούσι που είναι έτοιμοι να εφορμήσουν αυτή την φορά το προϊόν έχει άρωμα Ελλάδας. Εφόσον δεν καταλαβαίνεις το πραγματικό σκόρδο από την απομίμηση με άρωμα σκόρδου δεν υπάρχει κανένας λόγος για την πολυεθνική να αντικαταστήσει δια παντός το προϊόν.

Ἐπειδή ἡ Ἑλλάδα ὡς πατρίδα δέν εἶναι προϊόν ἀλλά ἀνάγκη ἐπιβίωσης ἀκριβῶς ὅπως τό νερό καί ἀέρας θέλουν πάση θυσία νά μήν βγεῖ γραμμάριό της ἀπό τίς ἀποθῆκες τους. 


Γνωρίζουν ὅτι ἄν ξεφύγει στήν λαϊκή ἀγορά μία ποσότητα αὐθεντικῆς Ἑλλάδας, τά μπακάλικα, τά σοῦπερ μάρκετ καί ἡ πολυεθνική θά βάλουν λουκέτο λόγω μηδαμινῆς ζήτησης τῶν προϊόντων τους. 

Ὅπως γνωρίζουν πολύ καλά ὅτι ὅσες πόρτες ἀσφαλείας καί νά βάλουν στίς ἀποθῆκες πού κρατεῖται στοιβαγμένη, οἱ σαλταδόροι τῆς νέας ἐποχῆς θά βρίσκουν τρόπο νά σαλτάρουν γιά νά κορέσουν τήν πείνα τῆς Ἐλευθερίας γιά μία πραγματική ζωή.-

Στον τοίχο με τον Γιάννη Λαζάρου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου