Όλοι προφανώς έχουμε συνειδητοποιήσει ότι κάτι έχει αλλάξει μέσα μας σε σχέση με τα κόμματα, τα συνδικάτα, τους πνευματικούς ταγούς, τους δικαστές και γενικά το πολιτικό σύστημα και όχι μόνο το ελληνικό. Στην ουσία, όλα τα πιο πάνω μας προκαλούν απέχθεια και αποστροφή.
Διαπιστώνουμε με τρόμο πως όσα πιστεύαμε μέχρι τώρα ότι μας προστατεύουν, όχι μόνο έχουν καταρρεύσει γύρω μας, αλλά...
έχουν στραφεί και εναντίον μας. Η ίδια η κοινωνία απώλεσε τη συνοχή της και κανείς πλέον δεν εμπιστεύεται κανέναν, πέρα από τον εαυτό του. Γιατί όλα αυτά; Φταίει μόνο η οικονομική μας κρίση;
Εκείνο που δεν έχουμε ακόμα αντιληφθεί, είναι....... ότι στην πραγματικότητα, κάτω από όλα αυτά, υποφώσκει μια διεθνώς εξελισσόμενη οικονομική σύγκρουση μεταξύ του εθνικού κράτους και της υπερεθνικής ελίτ.
Η σύγκρουση αυτή γίνεται πρόωρα έντονη σε μας λόγω της κρίσης που επιτάχυνε τα πράγματα.
Μια οικονομική σύγκρουση που σε πολιτικό επίπεδο άρχισε να εμφανίζεται ως σύγκρουση μεταξύ εθνικισμού και διεθνισμού. Μια σύγκρουση μεταξύ εκείνων που αντιστέκονται και τρέμουν στην ιδέα της κατάρρευσης του εθνικού κράτους και εκείνων που δεν νοιάζονται πλέον γι’ αυτό και φέρονται επιθετικά.
Με τους πρώτους τάσσονται κυρίως δεξιόστροφες (αλλά όχι μόνο) μεσαίες και κατώτερες λαϊκές τάξεις. Με τους διεθνιστές τάσσονται οι άρχουσες οικονομικές ελίτ, οι πολιτικοί εκπρόσωποι της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, μεγάλο τμήμα της κρατικοδίαιτης πνευματικής ελίτ και αριστερόστροφες ηγετικές ελίτ. Οι πρώτοι (οι πολλοί) χαρακτηρίζονται ως συντηρητικοί, οι δε δεύτεροι (οι λιγότεροι) ως προοδευτικοί.
Ποια θα είναι η εξέλιξη σε βάθος χρόνου αυτής της σύγκρουσης; Θα επικρατήσουν οι διεθνιστές με την απόλυτη στήριξη της καλπάζουσας παγκοσμιοποίησης.
Ακόμα και αν μεσολαβήσει κάποιος πόλεμος, τίποτα δεν θα σταματήσει την πορεία προς την παγκοσμιοποίηση.
Όμως, ήδη έχουν κάνει την εμφάνισή τους και εκείνοι που βλέπουν ακόμα πιο μακριά και θέτουν από τώρα τα ουσιαστικά ερωτήματα της νέας εποχής.
Ποιος θα έχει την εξουσία στην νέα εποχή; οι διεθνείς οικονομικές ελίτ ή οι απλοί πολίτες; Θα ζήσουμε σε μια απρόσωπη κοινωνία της μάζας που θα συντρίβει την ανθρώπινη προσωπικότητα ή θα ζήσουμε σε μια κοινωνία ελευθερίας και ολοκλήρωσης του ανθρώπου;
Αυτά είναι τα ερωτήματα που δεν θέλουν να ακούν οι διεθνιστές, ούτε τίθενται στα διεθνιστικά ΜΜΕ και είναι στην ουσία τα μόνα όπλα για την αντιμετώπισή τους, αρχίζοντας εδώ και τώρα από εδώ από το παγκόσμιο πειραματικό εργαστήρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου