“ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΝΝΗΣ …ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ”…..

Πάλι Μνημόνιο θα είναι

Aποφασισμένοι να εξαντλήσουν κάθε περιθώριο πίεσης είναι οι δανειστές. 

Ενδεικτικό είναι ότι ούτε στη χθεσινή συνεδρίαση του Eurogroup θέλησαν να επιβεβαιώσουν την ημερομηνία επιστροφής της τρόικας στην Αθήνα. 

Σε μια προσπάθεια κλιμάκωσης, βάζουν στο τραπέζι και το ενδεχόμενο παράτασης του υφιστάμενου Μνημονίου για άλλους 15 μήνες, γνωρίζοντας τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται η ελληνική κυβέρνηση.

Οι Βρυξέλλες προετοιμάζονται για το ενδεχόμενο η αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας…

…να μην έχει ολοκληρωθεί έως το τέλος του έτους. Στέκονται στις καθυστερήσεις των προαπαιτούμενων δράσεων και ζητούν εδώ και τώρα επιτάχυνση των διαδικασιών. 

Θέλουν να γίνουν περισσότερα και δεν εμφανίζονται διατεθειμένοι να δώσουν κανένα περιθώριο χρόνου για την εφαρμογή τους αργότερα.

Η συγκυβέρνηση είναι εγκλωβισμένη στις δεσμεύσεις, που η ίδια έχει αναλάβει έναντι των δανειστών. 

Οι εταίροι, γνωρίζοντας ότι το Μνημόνιο τελειώνει στο τέλος του έτους, με μοχλό πίεσης την αξιολόγηση από την τρόικα, επιχειρούν να υποχρεώσουν την κυβέρνηση να υλοποιήσει τα προαπαιτούμενα, ώστε να προχωρήσουν στην επόμενη φάση. Ενα νέο Μνημόνιο, όπως κι αν αυτό στο τέλος βαφτιστεί.

Το Eurogroup αναζητεί τη χρυσή τομή, αυτή που στο εσωτερικό της Ελλάδας θα διασκεδάσει τις εντυπώσεις για νέα μέτρα, ενώ θα καθησυχάσει και τις αγορές, που δείχνουν να ανησυχούν για την επόμενη ημέρα του ελληνικού προγράμματος. Η εκπεφρασμένη πρόθεση της συγκυβέρνησης για έξοδο από το Μνημόνιο μετατρέπεται σταδιακά σε «νέα σχέση».

Κεντρικό ρόλο στα επικρατέστερα σενάρια για την επόμενη ημέρα παίζουν τα κεφάλαια του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Το ένα θέλει να επιστρέφουν στον ESFF, αλλά θα οδηγήσει την Ελλάδα στην υπογραφή ενός νέου Μνημονίου. Το άλλο προβλέπει αλλαγή χρήσεων των κεφαλαίων υπό τον όρο η Αθήνα να επιτύχει τους συμφωνημένους στόχους.

Επέκταση του υφιστάμενου προγράμματος θέλει η τρίτη εκδοχή, που το τελευταίο διάστημα κερδίζει έδαφος. Κοινός παρονομαστής όλων είναι οι προαπαιτούμενες δράσεις και ο έλεγχος της ελληνικής οικονομίας, όποια τελικώς λύση κι αν επιλεγεί. 

Επί του παρόντος, η συγκυβέρνηση είναι στριμωγμένη σε διπλό ταμπλό. 

Και στο εξωτερικό από τους δανειστές, και στο εσωτερικό όπου βρίσκεται σε δημοσκοπική περιδίνηση.