Όταν πρόκειται για τα κίνητρα πίσω από το νέα Κόμμα του Παπανδρέου, τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Καθώς η νέα δημοσκόπηση της Metroanalysis στην Ελλάδα παρουσιάζει τον ΣΥΡΙΖΑ να αυξάνει το προβάδισμά του σε σχεδόν 7%, υπάρχουν μικτές αντιδράσεις στη χώρα για το σχηματισμό του κόμματος,«Αλλαγή***», από τον πρώην αρχηγό του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου.
Τρεις απόψεις κυκλοφορούν:
1. Είναι μια νευρική κίνηση από τον Παπανδρέου για να πάρει εκδίκηση κατά του Βενιζέλου, αλλά δεν θα απογειωθεί: η ασπόνδυλη απόδοση του GP (Γιώργου Παπανδρέου) το 2010 εξακολουθεί να τον κάνει -στην καλύτερη περίπτωση- έναν αμφιλεγόμενο πολιτικό των Ελλήνων, στη χειρότερη περίπτωση, είναι στιγματισμένος.
2. Είναι μια επικίνδυνη κίνηση καταδικασμένη σε αποτυχία ....
… αλλά θα πάρει περισσότερες ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ, παρά από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Ο Παπανδρέου ελπίζει να δημιουργήσει μια «τρίτη δύναμη» που θα τον βάλει πάλι στην εξουσία, ως ένας συνασπισμός με τον ΣΥΡΙΖΑ που θα καθησυχάσει, τόσο τους Έλληνες ψηφοφόρους όσο και τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο.
3. Ο Παπανδρέου υποστηρίζεται από τα χρήματα των ΗΠΑ/Κομισιόν για να κλυδωνίσει την αριστερά. Αν είναι δυνατόν να κλυδωνιστεί.
Υπάρχει περισσότερη ουσία για την τελευταία φήμη παραπάνω από ό,τι αρχικά φαίνεται.
Εκτός από τους προφανώς στενούς δεσμούς που ο GP είχε πάντοτε με το παλιό κατεστημένο της Αμερικής, υπάρχουν ενδείξεις εδώ και κάποιο χρονικό διάστημα, ότι γίνεται δουλειά από πίσω.
Ακριβώς πάνω από δύο χρόνια πριν, η Slog δημοσίευσε ένα κομμάτι καταδικάζοντας ένα άρθρο της Huffington Post, «γραμμένο από» τον Παπανδρέου που προσέφερε τίποτα άλλο από μια… Στέπφορντ παράνοια και ήρεμη αποδοχή του ρυθμού των ΗΠΑ/Κομισιόν για την Ευρώπη.
Αρκετοί Έλληνες διαμορφωτές της κοινής γνώμης που πλησίασα εκείνη τη στιγμή, αποφάνθηκαν ότι ο Γιώργος είχε γράψει το κομμάτι κάτω υπό ξένες διαταγές και κατευθύνσεις.
Παραμένει επίσης το μυστήριο / κατηγορίες γύρω από το πραγματικό μέγεθος του Ελληνικού χρέους το 2009, καθώς και το ζήτημα του κατά πόσον ο Παπανδρέου ενθαρρύνθηκε να «μεγεθύνει» το πρόβλημα, με σκοπό όχι μόνο να επιταχύνει τη διαδικασία του μεγαλύτερου φορολογικού ελέγχου από το Βερολίνο/Βρυξέλλες, αλλά επίσης να ξυπνήσει γενικότερα την ΕΕ έως την ανάγκη για ένα σχέδιο διάσωσης.
Προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι σε κάποιο σημείο κατά τη διάρκεια των συνομιλιών την περίοδο 2009-10, το Βερολίνο ζήτησε μια μικρότερη συνάντηση με τους Έλληνες.
Κατά τη συνάντηση αυτή, τρεις πηγές (δύο Έλληνες και ένας Γερμανός) λένε, ότι η μικρή γερμανική αντιπροσωπεία έκανε μια εκπληκτική παρατήρηση: η κατάσταση θα «πρέπει να δείξει πιο απελπιστική», προκειμένου να δικαιολογήσει ένα σχέδιο διάσωσης για τα άλλα μέλη της ευρωζώνης.
Δηλαδή, μόνο αν διάχυτος φόβος του συνόλου της ευρωζώνης να μην υποστεί βλάβη, θα έκανε τα κράτη μέλη να συσσωρευθούν για τα χρήματα διάσωσης.
Το σκάνδαλο εκτινάχθηκε σε κάτι μεγαλύτερο, όταν, κατά τη διάρκεια του 2011, οι εργαζόμενοι της ΕΛΣΤΑΤ κατέθεσαν για να υποστηρίξουν πως το μέγεθος του ελλείμματος είχε πράγματι διογκωθεί.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ο Παπανδρέου είχε αφήσει το Γραφείο του… ο πραγματικός ένοχος ήταν σχεδόν βέβαιο ότι ήταν ο παλιός μας φίλος Βενιζέλος – ο οποίος, όταν πρόκειται για συνεργασία, είναι πράγματι πολύ ζηλιάρης.
Ωστόσο, πολλοί εξακολουθούν να ισχυρίζονται ότι ο GP συνεργάστηκε με την αρχική ιδέα του Βερολίνου.
Επίσης, πολύ πιθανό είναι ότι οι γερμανικές τράπεζες ήταν πολύ βαριά εκτεθειμένες στο Ελληνικό χρέος εκείνο το διάστημα: αυτό επίσης, είναι ένα πάρα πολύ προφανές περαιτέρω κίνητρο για το τέχνασμα.
Οπότε, υπάρχει μια σύνδεση εκεί.
Και αν ήμουν ένας υψηλόβαθμος αξιωματικός της CIA, αυτό θα έκανα.
Αλλά επί τους παρόντος, θα πρέπει να παραμείνει στο φάκελο με την ένδειξη φημολογίες.
Αυτό που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι ότι υστερική καταδίκη από το ΠΑΣΟΚ του σχηματισμού «Αλλαγή», υποδηλώνει ότι φοβούνται ότι θα τους πονέσει περισσότερο.
Η Ευρωβουλευτής Εύα Καϊλή χαρακτήρισε την απόφαση Παπανδρέου «ανήθικη και παράλογη πολιτική πράξη» και «μια εν ψυχρώ προσπάθεια να κατακερματίσει το ΠΑΣΟΚ», προκειμένου να δημιουργήσει «το προσωπικό και ιδιόκτητο κόμμα του».
Θα δούμε.
hat4uk
Καθώς η νέα δημοσκόπηση της Metroanalysis στην Ελλάδα παρουσιάζει τον ΣΥΡΙΖΑ να αυξάνει το προβάδισμά του σε σχεδόν 7%, υπάρχουν μικτές αντιδράσεις στη χώρα για το σχηματισμό του κόμματος,«Αλλαγή***», από τον πρώην αρχηγό του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου.
Τρεις απόψεις κυκλοφορούν:
1. Είναι μια νευρική κίνηση από τον Παπανδρέου για να πάρει εκδίκηση κατά του Βενιζέλου, αλλά δεν θα απογειωθεί: η ασπόνδυλη απόδοση του GP (Γιώργου Παπανδρέου) το 2010 εξακολουθεί να τον κάνει -στην καλύτερη περίπτωση- έναν αμφιλεγόμενο πολιτικό των Ελλήνων, στη χειρότερη περίπτωση, είναι στιγματισμένος.
2. Είναι μια επικίνδυνη κίνηση καταδικασμένη σε αποτυχία ....
… αλλά θα πάρει περισσότερες ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ, παρά από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Ο Παπανδρέου ελπίζει να δημιουργήσει μια «τρίτη δύναμη» που θα τον βάλει πάλι στην εξουσία, ως ένας συνασπισμός με τον ΣΥΡΙΖΑ που θα καθησυχάσει, τόσο τους Έλληνες ψηφοφόρους όσο και τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο.
3. Ο Παπανδρέου υποστηρίζεται από τα χρήματα των ΗΠΑ/Κομισιόν για να κλυδωνίσει την αριστερά. Αν είναι δυνατόν να κλυδωνιστεί.
Υπάρχει περισσότερη ουσία για την τελευταία φήμη παραπάνω από ό,τι αρχικά φαίνεται.
Εκτός από τους προφανώς στενούς δεσμούς που ο GP είχε πάντοτε με το παλιό κατεστημένο της Αμερικής, υπάρχουν ενδείξεις εδώ και κάποιο χρονικό διάστημα, ότι γίνεται δουλειά από πίσω.
Ακριβώς πάνω από δύο χρόνια πριν, η Slog δημοσίευσε ένα κομμάτι καταδικάζοντας ένα άρθρο της Huffington Post, «γραμμένο από» τον Παπανδρέου που προσέφερε τίποτα άλλο από μια… Στέπφορντ παράνοια και ήρεμη αποδοχή του ρυθμού των ΗΠΑ/Κομισιόν για την Ευρώπη.
Αρκετοί Έλληνες διαμορφωτές της κοινής γνώμης που πλησίασα εκείνη τη στιγμή, αποφάνθηκαν ότι ο Γιώργος είχε γράψει το κομμάτι κάτω υπό ξένες διαταγές και κατευθύνσεις.
Παραμένει επίσης το μυστήριο / κατηγορίες γύρω από το πραγματικό μέγεθος του Ελληνικού χρέους το 2009, καθώς και το ζήτημα του κατά πόσον ο Παπανδρέου ενθαρρύνθηκε να «μεγεθύνει» το πρόβλημα, με σκοπό όχι μόνο να επιταχύνει τη διαδικασία του μεγαλύτερου φορολογικού ελέγχου από το Βερολίνο/Βρυξέλλες, αλλά επίσης να ξυπνήσει γενικότερα την ΕΕ έως την ανάγκη για ένα σχέδιο διάσωσης.
Προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι σε κάποιο σημείο κατά τη διάρκεια των συνομιλιών την περίοδο 2009-10, το Βερολίνο ζήτησε μια μικρότερη συνάντηση με τους Έλληνες.
Κατά τη συνάντηση αυτή, τρεις πηγές (δύο Έλληνες και ένας Γερμανός) λένε, ότι η μικρή γερμανική αντιπροσωπεία έκανε μια εκπληκτική παρατήρηση: η κατάσταση θα «πρέπει να δείξει πιο απελπιστική», προκειμένου να δικαιολογήσει ένα σχέδιο διάσωσης για τα άλλα μέλη της ευρωζώνης.
Δηλαδή, μόνο αν διάχυτος φόβος του συνόλου της ευρωζώνης να μην υποστεί βλάβη, θα έκανε τα κράτη μέλη να συσσωρευθούν για τα χρήματα διάσωσης.
Το σκάνδαλο εκτινάχθηκε σε κάτι μεγαλύτερο, όταν, κατά τη διάρκεια του 2011, οι εργαζόμενοι της ΕΛΣΤΑΤ κατέθεσαν για να υποστηρίξουν πως το μέγεθος του ελλείμματος είχε πράγματι διογκωθεί.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ο Παπανδρέου είχε αφήσει το Γραφείο του… ο πραγματικός ένοχος ήταν σχεδόν βέβαιο ότι ήταν ο παλιός μας φίλος Βενιζέλος – ο οποίος, όταν πρόκειται για συνεργασία, είναι πράγματι πολύ ζηλιάρης.
Ωστόσο, πολλοί εξακολουθούν να ισχυρίζονται ότι ο GP συνεργάστηκε με την αρχική ιδέα του Βερολίνου.
Επίσης, πολύ πιθανό είναι ότι οι γερμανικές τράπεζες ήταν πολύ βαριά εκτεθειμένες στο Ελληνικό χρέος εκείνο το διάστημα: αυτό επίσης, είναι ένα πάρα πολύ προφανές περαιτέρω κίνητρο για το τέχνασμα.
Οπότε, υπάρχει μια σύνδεση εκεί.
Και αν ήμουν ένας υψηλόβαθμος αξιωματικός της CIA, αυτό θα έκανα.
Αλλά επί τους παρόντος, θα πρέπει να παραμείνει στο φάκελο με την ένδειξη φημολογίες.
Αυτό που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι ότι υστερική καταδίκη από το ΠΑΣΟΚ του σχηματισμού «Αλλαγή», υποδηλώνει ότι φοβούνται ότι θα τους πονέσει περισσότερο.
Η Ευρωβουλευτής Εύα Καϊλή χαρακτήρισε την απόφαση Παπανδρέου «ανήθικη και παράλογη πολιτική πράξη» και «μια εν ψυχρώ προσπάθεια να κατακερματίσει το ΠΑΣΟΚ», προκειμένου να δημιουργήσει «το προσωπικό και ιδιόκτητο κόμμα του».
Θα δούμε.
hat4uk
Υ.Γ. Το κείμενο δημοσιεύτηκε πριν την ανακοίνωση του ονόματος του κόμματος του ΓΑΠ και ο αρθρογράφος αναφέρεται σε αυτό ως «Αλλαγή».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου