Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, δηλαδή ο άτυπος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Χέρμαν Βαν Ρομπάι και η υπεύθυνη της εξωτερικής πολιτικής της Ένωσης, Βρετανίδα βαρόνη Κάθριν Άστον, αποφάσισαν να αποχωρήσουν εντελώς από την υπηρέτηση της ΕΕ όταν απομακρυνθούν από τις θέσεις τους το 2014 καθώς ολοκληρώνεται η θητεία τους που ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2009…
Οι αποχωρήσεις πιθανότατα σχετίζονται και με την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα στην ΕΕ, αφού δεν υπάρχει νουνεχής αναλυτής ή παρατηρητής των εξελίξεων που να μη διαπιστώνει ότι η κατάντια της σημερινής «γερμανικής» Ευρώπης δεν έχει προηγούμενο και σίγουρα δεν έχει καμία σχέση με το όραμα των πατέρων της, των Αντενάουερ, Σουμάν, ή αυτό του Ντε Γκολ για την Ευρώπη της συνεργασίας και της αλληλεγγύης των κυρίαρχων εθνών…
Ο Βέλγος (φλαμανδικής καταγωγής χριστιανοδημοκράτης πρώην πρωθυπουργός) Βαν Ρομπάι είναι 65 χρονών, δηλαδή μικρός σε ηλικία για να αποχωρήσει, παρότι το 2014 συμπληρώνει δύο θητείες (δυόμισι χρόνια η καθεμία, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισσαβόνας) στη θέση του προέδρου της ΕΕ.
Μπορεί να μη δύναται να είναι πάλι υποψήφιος για μια ακόμη θητεία αφού υπάρχει περιορισμός σε δύο, τις οποίες εξαντλεί, ωστόσο, το να ανακοινώνει την απόσυρσή του από την πολιτική και όχι την εξακολούθηση της δράσης του από κάποιο άλλο εθνικό ή κοινοτικό «μετερίζι», βάζει αναπόφευκτα σε σκέψεις. Είναι βέβαιο ότι θα πει την άποψή του για τα τεκταινόμενα όταν έρθει η ώρα της αποχώρησης. Όσο διπλωματικά και να τα διατυπώσει, συμπεράσματα θα βγουν…
Χωρίς να έχει αποδειχθεί «κολοσσός» στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής και της οικονομίας, μια προσωπικότητα του βεληνεκούς του Ζακ Ντελόρ για παράδειγμα, έκανε φιλότιμες προσπάθειες να πετύχει στο έργο του, όμως οι αποφάσεις παίρνονται πλέον αλλού και απλά μεθοδεύεται η υιοθέτησή τους από τις Βρυξέλλες…
Η φλεγματική Βρετανίδα βαρόνη περιορίστηκε να δηλώσει ότι μόλις τελειώσει η θητείας της στις 1 Δεκεμβρίου 2014, θα πρέπει να αναλάβει κάποιος άλλος… Αυτό το ξέραμε! Όπως επίσης γνωρίζουμε και ότι παρά τις φιλότιμες προσπάθειες να χαραχτεί ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική στάθηκε σχεδόν αδύνατο, πλην εξαιρέσεων, αφού η πολιτική οικοδομείται πάνω στο συμφέρον και φυσικά δεν μπορεί να είναι μόνο το γερμανικό…
Κι όποιος διακρίνει ψήγματα εμπάθειας και χαιρεκακίας στις διατυπώσεις της συγκεκριμένης ανάρτησης… ορθώς τα διακρίνει. Δεν είμαστε οι μόνοι που θεωρούμε τη στάση των εταίρων υποτίθεται ως εντελώς απαράδεκτη, κυρίως απέναντι στην Κύπρο και μετά απέναντι στην Ελλάδα.Κάποιοι προειδοποιούσαν ότι το «χαλάρωμα» και η εναπόθεση του μέλλοντος των Ελλαδιτών και Κυπρίων Ελλήνων στας Ευρώπας ήταν αυτοκαταστροφικό… να που αποδείχθηκε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου