Στον 21ο αιώνα πια έχει ανακαλυφθεί μια καινούρια μορφή μη συμβατικού πολέμου. Ο οικονομικός πόλεμος
Του Κώστα Καπνίση
Η Ελλάδα πια σε επίπεδο υπάρχουσας σημερινής κοινωνίας έχει περάσει οριστικά και αμετάκλητα το σημείο χωρίς επιστροφή. Όταν σε ένα κοινωνικό σύνολο υπάρχει εσωστρέφεια, «πτώση» κοινωνικής συνείδησης, ρατσισμός, έλλειψη αλληλεγγύης, έλλειψη πνευματικής ανεκτικότητας τότε πολύ εύκολα η ψυχή κυριαρχείται από ψευδεπίγραφα πρότυπα που οδηγούν σε καταβαράθρωση όλων εκείνων των συνεκτικών δεσμών που κρατούν όρθια και δυνατή μια κοινωνία.
Η χώρα δεν είναι εδώ και πολύ καιρό όρθια αλλά πλέον είναι και αρκετά αδύναμη σε αντιστάσεις. Χάρηκαν αρκετοί με αυτό που συνέβη στην Κύπρο. Αρκετά περισσότεροι από αυτούς που «κυβερνούν» τούτο τον τόπο.
Όχι τόσο γιατί μια μικρή και αδύναμη χώρα όπως η Κύπρος υπέκυψε στους δυνατούς της Ευρώπης αλλά γιατί τιμωρήθηκε παραδειγματικά και θα τιμωρηθεί ακόμα χειρότερα γιατί τόλμησε και είπε ένα ΟΧΙ.
Δεν το αντέχει ο ραγιαδισμός αυτό το ΟΧΙ. Δεν είναι καθόλου τυχαίο άλλωστε ότι οι ανθρωπιστικές επιστήμες έχουν μπει στο περιθώριο εδώ και αρκετά χρόνια και στην Ελλάδα αλλά και στην ΕΕ.
Οι λαοί της Ευρώπης αλλά και του πλανήτη ολόκληρου έχουν παραγκωνίσει μια από τις μεγαλύτερες επιστήμες του ανθρώπου. Την Ιστορία.
Για όσους την αγαπούν, τη γνωρίζουν και τη διαβάζουν είναι ολοφάνερο και παραδεκτό ότι η Ιστορία δε διαστρεβλώνεται, δεν παραχαράσσεται, δεν αλλοιώνεται.
Όποιος επιχειρεί να το κάνει στέκεται ως ασήμαντος και κατάπτυστος μπροστά στον ίδιο του τον καθρέπτη που είναι και ο πιο αυστηρός κριτής.
Η «μόδα» της τελευταίας εικοσαετίας υπήρξε η οικονομία. Κυριάρχησε παντού. Για να μπορέσει ο οικονομικός παράγοντας να το κάνει έπρεπε να σβήσει την Ιστορία. Να την κάνει να ξεχαστεί. Το πέτυχε. Την έβγαλε εντελώς έξω από το κάδρο και την δημόσια συζήτηση.
Καθόλου τυχαίο επίσης ότι σε αυτό που ονομάζεται «κρίση» δεν κλείνει ποτέ μια τράπεζα αλλά ένα σχολείο. Αυτός που πληρώνει το μάρμαρο είναι η Παιδεία και η Υγεία. Αναμφίβολα, η οικονομία είναι ένας σημαντικός παράγοντας σε ένας υγιές κοινωνικό μοντέλο.
Από τη στιγμή όμως που μια κοινωνία καταρρέει δε μπορεί κάποιος να επιχαίρει που η οικονομία παραμένει στη θέση της με χρήματα που καλούνται να πληρώσουν οι λαοί.
Όποιος έχει μελετήσει έστω και λίγη Ιστορία μπορεί εύκολα να αντιληφθεί ότι αυτό που ονομάζεται συμβατικός πόλεμος είναι μια αρκετά δαπανηρή υπόθεση για αυτούς που τον κάνουν. Οι εποχές αλλάζουν και τα πράγματα αλλάζουν.
Στον 21ο αιώνα πια έχει ανακαλυφθεί μια καινούρια μορφή μη συμβατικού πολέμου. Ο οικονομικός πόλεμος.
Τούτη η μορφή πολέμου είναι και πάλι δαπανηρή αλλά τα χρήματα τα βάζουν οι λαοί. Το καπιταλιστικό σύστημα έχοντας επεξεργαστεί το σχέδιό του εδώ και πολλά χρόνια έχει εφεύρει και την τεχνογνωσία.
Δημιουργεί μια τεχνητή κρίση, σαρώνει κεκτημένα δεκαετιών και αφήνει τον μισό πληθυσμό ενός κοινωνικού συνόλου άνεργο, ανήμπορο και εξαθλιωμένο. Από τους υπόλοιπους οι περισσότεροι υπηρετούν αυτό το σύστημα και φροντίζουν να μένουν άγρυπνοι φρουροί του.
Ο λόγος; Για να μη καταντήσουν σαν τους άλλους.
Το ίδιο το σύστημα και η προπαγάνδα που ασκεί μέσω των ΜΜΕ φροντίζει ανελλιπώς να του δείχνει το χάος, το σκοτάδι και την σκόνη που το ίδιο έχει δημιουργήσει, να κουνά το δάκτυλο και να είναι έτοιμο να σπρώξει στον Καιάδα τον οποιονδήποτε και μάλιστα χωρίς κανέναν ενδοιασμό.
Ζούμε ακριβώς σε τούτες τις στιγμές που το ίδιο το σύστημα προσπαθώντας βραχυπρόθεσμα να επωφεληθεί και να κερδίσει λίγο ακόμα χρόνο επιτίθεται στον ίδιο του ακόμα τον εαυτό παίζοντας το γνωστό παιγνίδι. Το «πάρτα όλα». Για όσο προλαβαίνουν. Για όσο μπορούν.
Τούτο είναι σημάδι κατάρρευσης του ίδιου του συστήματος. Μιας κατάρρευσης που ξεκίνησε το 2007 και πέρασε από την αμερικανική ήπειρο σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Οι Αμερικάνοι βέβαια είδαν τα βράχια εγκαίρως και έστω και δια πυρός και σιδήρου έστριψαν το τιμόνι. Κατάλαβαν ότι αυτός ο δρόμος δεν έβγαζε πουθενά. Τύπωσαν χρήμα μέσω της ομοσπονδιακής τους τράπεζας (FED) και αρχίζουν δειλά δειλά να ανακάμπτουν.
Στην ευρωπαϊκή ήπειρο όμως η «κρίση» αυτή χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται από αυτούς που αιματοκύλισαν δύο φορές την Ευρώπη αλλά και τον πλανήτη ολόκληρο μέσω δύο Παγκοσμίων Πολέμων, από τους Γερμανούς.
Τα συμπτώματα ίδια και τώρα. Χρησιμοποιούν τον οικονομικό παράγοντα έχοντας παραμερίσει την πολιτική. Έχουν τοποθετήσει παντού στην Ευρώπη τεχνοκράτες - μαριονέτες ή «πολιτικούς» - μαριονέτες.
Έφτιαξαν ακόμα και νεοφασιστικά – νεοναζιστικά μορφώματα τα οποία είναι πλήρως ελεγχόμενα και πριμοδοτούμενα από τους ίδιους και τους σκοτεινούς τους κύκλους και συνεργάτες για να φοβίζουν τους λαούς ή ακόμα και να τους παίρνουν με το μέρος τους.
Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζουν ότι οι εναπομείνασες πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη θα βρίσκονται πάντα σε διασταυρούμενα πυρά για να μην υπάρχει καμιά πιθανότητα ανατροπής του υπάρχοντος σκηνικού. Πολλοί έχουν αμφιβολίες και λένε ότι αυτό δεν είναι καπιταλισμός.
Μα αυτό ακριβώς ήταν πάντα. Με μια διαφορά. Πάντα έδινε ένα ξεροκόμματο στον λαό μέσω δανεισμού από τα μαγαζιά του που δεν είναι άλλα από τις τράπεζες. Δημιούργησε ένα ψευδεπίγραφο πρότυπο «πετυχημένης» ζωής και «βομβάρδισε» τις μάζες.
Η παγίδα ήταν δύσκολο να αποφευχθεί. Τώρα το σύστημα χάνει το παιγνίδι και προσπαθεί να «μαζέψει» ότι μπορεί. Ακόμα και οι πιο «διακεκριμένοι» οικονομολόγοι και οικονομολογούντες έχουν μείνει με το στόμα ανοικτό με τους νέους όρους που μπαίνουν στο παιγνίδι.
Βάζουν ότι ώρα και στιγμή θέλουν «χέρι» σε αυτό που ο καπιταλισμός είχε ως εικόνισμα. Την ιδιοκτησία και τις τραπεζικές καταθέσεις. Δε διστάζουν να θίξουν ακόμα και συμφέροντα μεγαλοεπιχειρηματιών. Ποιος να το περίμενε;
Η αλήθεια είναι ότι δεν το περίμεναν πολλοί. Κάποιοι όμως το είχαν προβλέψει από τα μέσα της δεκαετίας του 1970. Ξεκίνησαν από την Ελλάδα κάνοντάς την πειραματόζωο έχοντας γνώση ότι οι Έλληνες εύκολα διχάζονται και κοιτούν το τομάρι τους στη δύσκολη στιγμή.
Προχώρησαν τώρα στην Κύπρο γνωρίζοντας πως η οικονομία της Κύπρου στηρίζεται κατά 50% στο τραπεζικό σύστημα. Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι της απόφασής τους για την Κύπρο και άρχισαν να μιλούν για «φορολόγηση» καταθέσεων και στην Ισπανία. Την ίδια στιγμή έχουν στραμμένο το βλέμμα τους στην Ιταλία και τονίζουν το πόσο «επικίνδυνη» είναι η ακυβερνησία στη γειτονική χώρα.
Είναι πια αρκετά σαφές και ξεκάθαρο ακόμα και σε όποιον έχει την παραμικρή αμφιβολία ότι το σχέδιο προχωρά με ταχύτατους ρυθμούς. Τώρα πάνω στη βράση. Τώρα που οι περισσότεροι βρίσκονται σε κατάσταση σοκ. Ο Τρίτος Παγκόσμιος έχει πια ξεκινήσει και όποιος δεν το βλέπει ή πλανάται πλάνη οικτρά ή δεν γνωρίζει Ιστορία.
Όταν ο καθένας σε επίπεδο χωρών προσπαθεί να προστατεύσει τα συμφέροντά του και αυτό δεν καθίσταται εφικτό μέσω της ειρηνικής οδού και της διπλωματίας είναι ολοφάνερο ότι η σύγκρουση και αναπόφευκτη είναι αλλά και αρκετά πιο κοντά από ότι φαντάζεται ή απεύχεται.
Πρωταγωνιστές για άλλη μια φορά είναι οι Γερμανοί και οι εγκάθετοι θιασώτες τους ανά την ευρωπαϊκή ήπειρο.
Μια ευρωπαϊκή ήπειρος που επιστρέφει ξανά στο χάος, στο σκοτάδι και στη σκόνη της σύγχρονης Ιεράς Συμμαχίας που δε στέλνει πια στρατούς για να καταστείλουν τους λαούς αλλά τεχνοκράτες – τραπεζίτες και φερέφωνα «πολιτικούς» βγαλμένους από τα ανά τον πλανήτη Economic Schools. Το λάθος όλων αυτών των σχολιαρόπαιδων είναι ότι δε ζούμε πια στο Μεσαίωνα ή στη περίοδο της Ιεράς Συμμαχίας ή ακόμα και στον 20ο αιώνα.
Πλέον όλα ή τουλάχιστον όλα γίνονται εύκολα αντιληπτά. Μπορεί να είναι η πλειονότητα των ΜΜΕ ελεγχόμενη αλλά πάντα θα υπάρχει και το διαδίκτυο. Προσπαθούν βέβαια να διεισδύσουν και σε αυτόν τον χώρο αλλά δύσκολα θα τα καταφέρουν. Αυτά που έγιναν στην Ελλάδα ήταν ίσως μια χαμένη ευκαιρία για τους λαούς της Ευρώπης.
Αυτά που γίνονται στην Κύπρο είναι μια νέα ευκαιρία μετά το ΌΧΙ του κυπριακού λαού. Ακόμα και αν η κυβέρνηση της Κύπρου υποτάχθηκε ο λαός δύσκολα θα κάνει πια πίσω. Το επόμενο βήμα, η επόμενη επίθεσή τους σε άλλον λαό ίσως θα είναι και η τελευταία τους. Φαίνεται να το έχουν αντιληφθεί και για αυτό βιάζονται να ολοκληρώσουν το σχέδιό τους.
Για αυτό και επιτίθενται πια με τέτοια ωμότητα και εκβιασμούς. Ένα είναι το σίγουρο. Οι άνθρωποι αυτοί είναι μια καθαρά εγκληματική συμμορία. Δεν εκπροσωπούν καμιά ΕΕ και αν ακόμα νομίζουν ότι την εκπροσωπούν τότε σύντομα θα πάρουν την απάντηση που τους αξίζει.
Πολύ σύντομα οι ευρωπαϊκοί λαοί και ειδικά αυτοί του Νότου θα καταλάβουν ότι δεν έχουν να χάσουν πια τίποτε παρά τις αλυσίδες τους. Τόσο δύσκολο είναι να είναι ένας για όλους και όλοι για έναν; Τόσο δύσκολο είναι να ξηλώσουν μια δράκα βασανιστών και εκμεταλλευτών των λαών της Ευρώπης;
Ναι, είναι ο καπιταλισμός αυτός που έχει οδηγήσει εδώ την κατάσταση. Ναι, είναι η μη απόδοση δικαιοσύνης.
Ναι, είναι η ανεξέλεγκτη δράση των «αγορών». Οι λαοί της Ευρώπης καλούνται να δώσουν την απάντηση. Ναι, υπάρχουν υγιείς πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη. Ναι, είναι έτοιμες να δώσουν την λύση.
Ναι, πρέπει να βγουν τώρα μπροστά και να πουν στον εχθρό ότι είναι απέναντί του και μαζί με τους λαούς της Ευρώπης θα σταματήσουν την πορεία προς την καταστροφή και τον όλεθρο. Ναι, έχουμε πόλεμο και θα τη δώσουμε τη μάχη και θα είναι νικηφόρα.
Θα είναι μια μάχη αξιοπρέπειας, ελευθερίας, δημοκρατίας και αλλαγής. Ναι, είναι η ώρα που οι λαοί θα διαλέξουν με ποιον θα πάνε και ποιον θα αφήσουν. Ναι, είναι η ώρα να πάνε στον αγύριστο. Τα πάντα είναι θέμα επιλογών άλλωστε…
triklopodia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου