Γιατί το Λουξεμβούργο βρίσκεται στη δίνη του κυκλώνα
Aποτελεί παγκοσμίως ένα από τα ισχυρότερα κέντρα του χρηματοπιστωτικού συστήματος και είναι κοινό μυστικό ότι είναι ένας από τους μεγαλύτερους φορολογικούς παραδείσους.
Ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ επιμένει βέβαια ότι...
το Λουξεμβούργο δεν είναι η όαση του μαύρου χρήματος, αλλά λίγοι τον πιστεύουν.
Η Κυπριακή κρίση και οι αποφάσεις για το «κούρεμα» των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου.
Πρώτα οι απειλές περί «κυπριακού μοντέλου». Μετά οι πιέσεις για το τραπεζικό απόρρητο.
Ο Γιούνκερ, ο οποίος πριν από λίγες ημέρες μιλούσε για γκάνγκστερ στην ευρωζώνη, έχει στα χέρια του μια «καυτή πατάτα» που αυτήν τη φορά αφορά τη χώρα του. Κάπως, λοιπόν, έπρεπε να τη διαχειριστεί.
Το έπραξε και μάλιστα έγκαιρα, όπως όλα δείχνουν, βάζοντας ένα τέλος στη φημολογία ότι μετά την Κύπρο σειρά έχει ο διογκωμένος τραπεζικός τομέας του Λουξεμβούργου.
Εβαλε νερό στο κρασί του και ανακοίνωσε ότι το Μεγάλο Δουκάτο είναι έτοιμοι να χαλαρώσει το τραπεζικό απόρρητο και να αποδεχθεί από 1η Ιανουαρίου του 2015 την ανταλλαγή πληροφοριών.
«Ο τραπεζικός και χρηματοπιστωτικός τομέας δεν εξαρτά την ύπαρξή του από το τραπεζικό απόρρητο. Δεν ζει ούτε από το μαύρο χρήμα ούτε από τη φοροδιαφυγή.
Δεν θα σβήσουν τα φώτα» είπε χαρακτηριστικά ο πρώην επικεφαλής του Eurogroup και δήλωσε ενώπιον του Κοινοβουλίου: «Εχουμε τη δυνατότητα να εισαγάγουμε χωρίς μεγάλες επιπτώσεις την αυτόματη ανταλλαγή από την 1η Ιανουαρίου 2015» «Ακολουθούμε ένα παγκόσμιο κίνημα, δεν υποχωρούμε στις γερμανικές πιέσεις».
Ο ίδιος διευκρίνισε ότι τόσο οι 25 χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες επιθυμούν αυτήν την ανταλλαγή πληροφοριών.
«Δεν μπορούμε να αρνηθούμε στους Ευρωπαίους αυτό που θα δώσουμε βάσει διμερούς συμφωνίας στους Αμερικανούς» πρόσθεσε.
Οταν το Λουξεμβούργο υιοθετήσει τη σχετική νομοθεσία, θα υποχρεωθεί σε αυτόματη ανταλλαγή στοιχείων για Ευρωπαίους πολίτες που διαθέτουν τραπεζικούς λογαριασμούς στη χώρα, με στόχο την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Η νομοθεσία δεν θα αφορά ξένες εταιρίες με έδρα το Λουξεμβούργο.
Η απόφαση του Λουξεμβούργου ανακοινώθηκε μία ημέρα μετά τη συμφωνία των πέντε μεγαλύτερων οικονομιών της Ευρώπης να συνεργαστούν πιο στενά για την πάταξη της φοροδιαφυγής.
Οι υπουργοί Οικονομικών Γερμανίας, Γαλλίας, Βρετανίας, Ιταλίας και Ισπανίας (G5) έστειλαν κοινή επιστολή στην Κομισιόν παρουσιάζοντας το πιλοτικό πρόγραμμα για την πάταξη της φοροδιαφυγής, το οποίο προβλέπει την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των πέντε χωρών.
Στις πιέσεις δείχνει να υποχωρεί και η Αυστρία, αφήνοντας πάντως για την ώρα ανοιχτή τη διαπραγμάτευση.
Οι καταθέσεις στις τράπεζες του Λουξεμβούργου είναι σχεδόν δεκαπλάσιες του μεγέθους της οικονομίας της χώρας.
Το Λουξεμβούργο είναι ο σημαντικότερος φορολογικός παράδεισος της Ε.Ε. Οπως χαρακτηριστικά σχολίαζε στην DW ο Ράινχαρντ Κίλμερ, στέλεχος της γερμανικής υπηρεσίας δίωξης οικονομικού εγκλήματος, «παραδείσιες συνθήκες» για να τοποθετήσει κανείς τα κεφάλαιά του δεν βρίσκει μόνο στην Καραϊβική.
Η Ευρώπη προσφέρει τις ίδιες υπηρεσίες χωρίς να είναι υποχρεωμένος ο επενδυτής να ταλαιπωρείται. «Δεν θα πρέπει, λοιπόν, να κοιτούμε τι γίνεται στην Καραϊβική, αλλά να συγυρίσουμε μπροστά από τη δική μας πόρτα.
Η Βρετανία προστατεύει τα Channel Islands, η Γαλλία το Μονακό. Και σε αυτά να προσθέσουμε τα γνωστά προβλήματα που έχουμε με το Λουξεμβούργο, την Ελβετία και την Αυστρία» λέει ο Γερμανός αξιωματούχος.
Τα κεφάλαια στους ευρωπαϊκούς φορολογικούς παραδείσους μπορεί να μην είναι τόσα πολλά όσα στην Καραϊβική, αλλά θεωρούνται ασυναγώνιστα όσον αφορά την ασφάλεια των χρημάτων.
Στην κορυφή της λίστας είναι το Λουξεμβούργο, ιδρυτικό μέλος της Ε.Ε. Ο υπουργός Οικονομικών Λουκ Φρίντεν απορρίπτει τον όρο «φορολογικός παράδεισος» για τη χώρα του.
«Είμαστε ένας ευρωπαϊκός χρηματοοικονομικός χώρος και αρνούμεθα τον χαρακτηρισμό φορολογικός παράδεισος» τονίζει. Στο Λουξεμβούργο έχουν εγκατασταθεί 146 τράπεζες από 26 χώρες του κόσμου και το Δουκάτο ανήκει στους 10 κορυφαίους χρηματοοικονομικούς χώρους. Είναι μία από τις δύο σημαντικότερες έδρες συναλλαγής αμοιβαίων κεφαλαίων.
Πάνω από 2 τρισεκατομμύρια ευρώ είναι η περιουσία των εταιριών επενδύσεων σε αμοιβαία κεφάλαια, σύμφωνα με εκτιμήσεις της εταιρίας χρηματοοικονομικών συμβούλων Ogier.
Ο φόρος που καταβάλλουν οι εν λόγω εταιρίες είναι ελάχιστος. Πολλές διεθνείς επιχειρήσεις έχουν ανοίξει θυγατρικές στο Λουξεμβούργο, προκειμένου να φορολογούνται με ευνοϊκούς όρους τα κέρδη τους.
Η πρακτική αυτή δεν συνιστά παραβίαση των ευρωπαϊκών κανόνων. Και ακριβώς τα κεφάλαια αυτά κάνουν το Λουξεμβούργο πρώτη χώρα της Ε.Ε. στο κατά κεφαλήν εισόδημα.
Ανακάλυψαν την πυρίτιδα
Ο Γκούντραμ Βολ, οικονομολόγος στο Ινστιτούτο Bruegel των Βρυξελλών, επισημαίνει: «Είναι απαραίτητη η φορολογική διαφάνεια. Δεν είναι επιθυμητοί στην Ευρώπη οι φορολογικοί παράδεισοι.
Δεν είναι επιτρεπτό να διατηρεί μια χώρα τις τράπεζές της και να ασκεί φορολογική πολιτική σε βάρος των άλλων». Επιτρεπτό δεν είναι, αλλά αυτή ήταν η πρακτική δεκαετιών. Τώρα αιφνιδίως ανακαλύφθηκε η πυρίτιδα!
Το μεταπολεμικό πείραμα της Ιαπωνίας και η στροφή στην παροχή ρευστότητας
Στις οικονομικές σχολές η περίπτωση της Ιαπωνίας διδάσκεται ως περίπτωση πειραματισμού από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου έως σήμερα.
Πρώτα ήταν οι νέες τεχνικές που χρησιμοποίησε το Τόκιο για να ανοικοδομήσει την οικονομία και την ευημερία της χώρας.
Τεχνικές που είχαν να κάνουν με τις εξαγωγές και το σύστημα της κρατικής παρέμβασης. Η κρίση που ξέσπασε στις αρχές της δεκαετίας του ’90 έφερε και πάλι την ιαπωνική οικονομία στον γκρεμό.
Από τότε μέχρι σήμερα οι οικονομολόγοι απλώς αναρωτιούνται γιατί η Ιαπωνία δεν κατάφερε ποτέ να ξεφύγει από τη στασιμότητα στην οποία περιέπεσε.
Τώρα το Τόκιο προσπαθεί και πάλι να αναζωογονήσει την οικονομία της χώρας ξαναγράφοντας τους κανόνες της δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής.
Ο νέος διοικητής της Ιαπωνικής Κεντρικής Τράπεζας Χαρουχίκο Κουρόντα θα ρίξει στην αγορά 1,4 τρισ. δολάρια έως το 2014 ακολουθώντας μια επιθετική πολιτική, που ουσιαστικά είχε εξαγγείλει ο πρωθυπουργός της χώρας Σίντζο Αμπε αμέσως μετά την ανάληψη εξουσίας. Στόχος είναι ο πληθωρισμός της τάξης του 2%.
Ο Κουρόντα δηλώνει αποφασισμένος να συνεχίσει την πολιτική που έχει εξαγγείλει για όσο διάστημα χρειαστεί, ακόμη και πέραν των δύο ετών, εάν αποδειχτεί δύσκολη η επίτευξη αυτού του στόχου.
Ο Κουρόντα, μιλώντας σε δημοσιογράφους εν όψει της συνόδου του G20 που θα διεξαχθεί την επόμενη εβδομάδα στην Ουάσινγκτον, επέμεινε ότι η νομισματική πολιτική που σκοπεύει να εφαρμόσει έχει ως στόχο τον πληθωρισμό και όχι την υποτίμηση του γεν, προσθέτοντας ότι η αντίδραση των αγορών στις εξαγγελίες του δεν αποτέλεσε «έκπληξη». «Σκοπός των μέτρων είναι να φτάσουμε σε δύο χρόνια τον πληθωρισμό στο 2%» τόνισε.
Ο Κουρόντα σημείωσε ότι έχει λάβει όλα τα δυνατά μέτρα, ώστε να σταματήσει η πτώση των τιμών στην Ιαπωνία, ένα φαινόμενο που δυσχεραίνει την οικονομική δραστηριότητα. «Θα εξετάζουμε τις επιπτώσεις κάθε μήνα, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι θα προσαρμόζουμε την πολιτική μας κάθε μήνα» πρόσθεσε.
Ο διοικητής εξήγησε ότι πολλοί παράγοντες οδήγησαν στον αποπληθωρισμό των τελευταίων ετών, αναφερόμενος μεταξύ άλλων στα «κακά» δάνεια των ιαπωνικών τραπεζών τη δεκαετία του '90, μετά το «σκάσιμο της φούσκας», την ανατίμηση του γεν που οδήγησε σε χαμηλότερο κόστος εισαγωγών, τα προϊόντα χαμηλού κόστους που παράγονται στις αναδυόμενες χώρες και τον δασμολογικό πόλεμο για την προσέλκυση νέων πελατών.
Ο Κουρόντα είπε ότι ευθύνη της Κεντρικής Τράπεζας είναι να δώσει ένα τέλος στην οικονομική δυσλειτουργία και ότι για να γίνει αυτό είναι σημαντικό να δράσει τη σωστή στιγμή, κρίνοντας ότι η πολιτική νομισματικής χαλάρωσης δύο φορές στο παρελθόν, το 2000 και το 2006, είχε τερματιστεί πρόωρα, καθώς θεωρήθηκε τότε ότι είχε ξεπεραστεί το πρόβλημα του αποπληθωρισμού.
Οι οικονομολόγοι δεν είναι αισιόδοξοι και αμφιβάλλουν για την επιτυχία της νέας συνταγής...
Στέλλα Θεοδώρου
.
Ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ επιμένει βέβαια ότι...
το Λουξεμβούργο δεν είναι η όαση του μαύρου χρήματος, αλλά λίγοι τον πιστεύουν.
Η Κυπριακή κρίση και οι αποφάσεις για το «κούρεμα» των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου.
Πρώτα οι απειλές περί «κυπριακού μοντέλου». Μετά οι πιέσεις για το τραπεζικό απόρρητο.
Ο Γιούνκερ, ο οποίος πριν από λίγες ημέρες μιλούσε για γκάνγκστερ στην ευρωζώνη, έχει στα χέρια του μια «καυτή πατάτα» που αυτήν τη φορά αφορά τη χώρα του. Κάπως, λοιπόν, έπρεπε να τη διαχειριστεί.
Το έπραξε και μάλιστα έγκαιρα, όπως όλα δείχνουν, βάζοντας ένα τέλος στη φημολογία ότι μετά την Κύπρο σειρά έχει ο διογκωμένος τραπεζικός τομέας του Λουξεμβούργου.
Εβαλε νερό στο κρασί του και ανακοίνωσε ότι το Μεγάλο Δουκάτο είναι έτοιμοι να χαλαρώσει το τραπεζικό απόρρητο και να αποδεχθεί από 1η Ιανουαρίου του 2015 την ανταλλαγή πληροφοριών.
«Ο τραπεζικός και χρηματοπιστωτικός τομέας δεν εξαρτά την ύπαρξή του από το τραπεζικό απόρρητο. Δεν ζει ούτε από το μαύρο χρήμα ούτε από τη φοροδιαφυγή.
Δεν θα σβήσουν τα φώτα» είπε χαρακτηριστικά ο πρώην επικεφαλής του Eurogroup και δήλωσε ενώπιον του Κοινοβουλίου: «Εχουμε τη δυνατότητα να εισαγάγουμε χωρίς μεγάλες επιπτώσεις την αυτόματη ανταλλαγή από την 1η Ιανουαρίου 2015» «Ακολουθούμε ένα παγκόσμιο κίνημα, δεν υποχωρούμε στις γερμανικές πιέσεις».
Ο ίδιος διευκρίνισε ότι τόσο οι 25 χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες επιθυμούν αυτήν την ανταλλαγή πληροφοριών.
«Δεν μπορούμε να αρνηθούμε στους Ευρωπαίους αυτό που θα δώσουμε βάσει διμερούς συμφωνίας στους Αμερικανούς» πρόσθεσε.
Οταν το Λουξεμβούργο υιοθετήσει τη σχετική νομοθεσία, θα υποχρεωθεί σε αυτόματη ανταλλαγή στοιχείων για Ευρωπαίους πολίτες που διαθέτουν τραπεζικούς λογαριασμούς στη χώρα, με στόχο την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Η νομοθεσία δεν θα αφορά ξένες εταιρίες με έδρα το Λουξεμβούργο.
Η απόφαση του Λουξεμβούργου ανακοινώθηκε μία ημέρα μετά τη συμφωνία των πέντε μεγαλύτερων οικονομιών της Ευρώπης να συνεργαστούν πιο στενά για την πάταξη της φοροδιαφυγής.
Οι υπουργοί Οικονομικών Γερμανίας, Γαλλίας, Βρετανίας, Ιταλίας και Ισπανίας (G5) έστειλαν κοινή επιστολή στην Κομισιόν παρουσιάζοντας το πιλοτικό πρόγραμμα για την πάταξη της φοροδιαφυγής, το οποίο προβλέπει την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των πέντε χωρών.
Στις πιέσεις δείχνει να υποχωρεί και η Αυστρία, αφήνοντας πάντως για την ώρα ανοιχτή τη διαπραγμάτευση.
Οι καταθέσεις στις τράπεζες του Λουξεμβούργου είναι σχεδόν δεκαπλάσιες του μεγέθους της οικονομίας της χώρας.
Το Λουξεμβούργο είναι ο σημαντικότερος φορολογικός παράδεισος της Ε.Ε. Οπως χαρακτηριστικά σχολίαζε στην DW ο Ράινχαρντ Κίλμερ, στέλεχος της γερμανικής υπηρεσίας δίωξης οικονομικού εγκλήματος, «παραδείσιες συνθήκες» για να τοποθετήσει κανείς τα κεφάλαιά του δεν βρίσκει μόνο στην Καραϊβική.
Η Ευρώπη προσφέρει τις ίδιες υπηρεσίες χωρίς να είναι υποχρεωμένος ο επενδυτής να ταλαιπωρείται. «Δεν θα πρέπει, λοιπόν, να κοιτούμε τι γίνεται στην Καραϊβική, αλλά να συγυρίσουμε μπροστά από τη δική μας πόρτα.
Η Βρετανία προστατεύει τα Channel Islands, η Γαλλία το Μονακό. Και σε αυτά να προσθέσουμε τα γνωστά προβλήματα που έχουμε με το Λουξεμβούργο, την Ελβετία και την Αυστρία» λέει ο Γερμανός αξιωματούχος.
Τα κεφάλαια στους ευρωπαϊκούς φορολογικούς παραδείσους μπορεί να μην είναι τόσα πολλά όσα στην Καραϊβική, αλλά θεωρούνται ασυναγώνιστα όσον αφορά την ασφάλεια των χρημάτων.
Στην κορυφή της λίστας είναι το Λουξεμβούργο, ιδρυτικό μέλος της Ε.Ε. Ο υπουργός Οικονομικών Λουκ Φρίντεν απορρίπτει τον όρο «φορολογικός παράδεισος» για τη χώρα του.
«Είμαστε ένας ευρωπαϊκός χρηματοοικονομικός χώρος και αρνούμεθα τον χαρακτηρισμό φορολογικός παράδεισος» τονίζει. Στο Λουξεμβούργο έχουν εγκατασταθεί 146 τράπεζες από 26 χώρες του κόσμου και το Δουκάτο ανήκει στους 10 κορυφαίους χρηματοοικονομικούς χώρους. Είναι μία από τις δύο σημαντικότερες έδρες συναλλαγής αμοιβαίων κεφαλαίων.
Πάνω από 2 τρισεκατομμύρια ευρώ είναι η περιουσία των εταιριών επενδύσεων σε αμοιβαία κεφάλαια, σύμφωνα με εκτιμήσεις της εταιρίας χρηματοοικονομικών συμβούλων Ogier.
Ο φόρος που καταβάλλουν οι εν λόγω εταιρίες είναι ελάχιστος. Πολλές διεθνείς επιχειρήσεις έχουν ανοίξει θυγατρικές στο Λουξεμβούργο, προκειμένου να φορολογούνται με ευνοϊκούς όρους τα κέρδη τους.
Η πρακτική αυτή δεν συνιστά παραβίαση των ευρωπαϊκών κανόνων. Και ακριβώς τα κεφάλαια αυτά κάνουν το Λουξεμβούργο πρώτη χώρα της Ε.Ε. στο κατά κεφαλήν εισόδημα.
Ανακάλυψαν την πυρίτιδα
Ο Γκούντραμ Βολ, οικονομολόγος στο Ινστιτούτο Bruegel των Βρυξελλών, επισημαίνει: «Είναι απαραίτητη η φορολογική διαφάνεια. Δεν είναι επιθυμητοί στην Ευρώπη οι φορολογικοί παράδεισοι.
Δεν είναι επιτρεπτό να διατηρεί μια χώρα τις τράπεζές της και να ασκεί φορολογική πολιτική σε βάρος των άλλων». Επιτρεπτό δεν είναι, αλλά αυτή ήταν η πρακτική δεκαετιών. Τώρα αιφνιδίως ανακαλύφθηκε η πυρίτιδα!
Το μεταπολεμικό πείραμα της Ιαπωνίας και η στροφή στην παροχή ρευστότητας
Στις οικονομικές σχολές η περίπτωση της Ιαπωνίας διδάσκεται ως περίπτωση πειραματισμού από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου έως σήμερα.
Πρώτα ήταν οι νέες τεχνικές που χρησιμοποίησε το Τόκιο για να ανοικοδομήσει την οικονομία και την ευημερία της χώρας.
Τεχνικές που είχαν να κάνουν με τις εξαγωγές και το σύστημα της κρατικής παρέμβασης. Η κρίση που ξέσπασε στις αρχές της δεκαετίας του ’90 έφερε και πάλι την ιαπωνική οικονομία στον γκρεμό.
Από τότε μέχρι σήμερα οι οικονομολόγοι απλώς αναρωτιούνται γιατί η Ιαπωνία δεν κατάφερε ποτέ να ξεφύγει από τη στασιμότητα στην οποία περιέπεσε.
Τώρα το Τόκιο προσπαθεί και πάλι να αναζωογονήσει την οικονομία της χώρας ξαναγράφοντας τους κανόνες της δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής.
Ο νέος διοικητής της Ιαπωνικής Κεντρικής Τράπεζας Χαρουχίκο Κουρόντα θα ρίξει στην αγορά 1,4 τρισ. δολάρια έως το 2014 ακολουθώντας μια επιθετική πολιτική, που ουσιαστικά είχε εξαγγείλει ο πρωθυπουργός της χώρας Σίντζο Αμπε αμέσως μετά την ανάληψη εξουσίας. Στόχος είναι ο πληθωρισμός της τάξης του 2%.
Ο Κουρόντα δηλώνει αποφασισμένος να συνεχίσει την πολιτική που έχει εξαγγείλει για όσο διάστημα χρειαστεί, ακόμη και πέραν των δύο ετών, εάν αποδειχτεί δύσκολη η επίτευξη αυτού του στόχου.
Ο Κουρόντα, μιλώντας σε δημοσιογράφους εν όψει της συνόδου του G20 που θα διεξαχθεί την επόμενη εβδομάδα στην Ουάσινγκτον, επέμεινε ότι η νομισματική πολιτική που σκοπεύει να εφαρμόσει έχει ως στόχο τον πληθωρισμό και όχι την υποτίμηση του γεν, προσθέτοντας ότι η αντίδραση των αγορών στις εξαγγελίες του δεν αποτέλεσε «έκπληξη». «Σκοπός των μέτρων είναι να φτάσουμε σε δύο χρόνια τον πληθωρισμό στο 2%» τόνισε.
Ο Κουρόντα σημείωσε ότι έχει λάβει όλα τα δυνατά μέτρα, ώστε να σταματήσει η πτώση των τιμών στην Ιαπωνία, ένα φαινόμενο που δυσχεραίνει την οικονομική δραστηριότητα. «Θα εξετάζουμε τις επιπτώσεις κάθε μήνα, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι θα προσαρμόζουμε την πολιτική μας κάθε μήνα» πρόσθεσε.
Ο διοικητής εξήγησε ότι πολλοί παράγοντες οδήγησαν στον αποπληθωρισμό των τελευταίων ετών, αναφερόμενος μεταξύ άλλων στα «κακά» δάνεια των ιαπωνικών τραπεζών τη δεκαετία του '90, μετά το «σκάσιμο της φούσκας», την ανατίμηση του γεν που οδήγησε σε χαμηλότερο κόστος εισαγωγών, τα προϊόντα χαμηλού κόστους που παράγονται στις αναδυόμενες χώρες και τον δασμολογικό πόλεμο για την προσέλκυση νέων πελατών.
Ο Κουρόντα είπε ότι ευθύνη της Κεντρικής Τράπεζας είναι να δώσει ένα τέλος στην οικονομική δυσλειτουργία και ότι για να γίνει αυτό είναι σημαντικό να δράσει τη σωστή στιγμή, κρίνοντας ότι η πολιτική νομισματικής χαλάρωσης δύο φορές στο παρελθόν, το 2000 και το 2006, είχε τερματιστεί πρόωρα, καθώς θεωρήθηκε τότε ότι είχε ξεπεραστεί το πρόβλημα του αποπληθωρισμού.
Οι οικονομολόγοι δεν είναι αισιόδοξοι και αμφιβάλλουν για την επιτυχία της νέας συνταγής...
Στέλλα Θεοδώρου
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου