Επιχείρηση ΕΡΤ!

Γράφει ο Προκόπης Κωφός

Τμήμα Χημείας ΑΠΘ

Η πολιτική συρρίκνωσης του δημόσιου τομέα, κατάργησης δημόσιων υπηρεσιών, απολύσεων δημοσίων υπαλλήλων, αποκρατικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήσεων, ξεπουλήματος ουσιαστικά της δημόσιας περιουσίας για να ενισχυθούν τα κέρδη των μονοπωλίων, προωθείται από την τρικομματική κυβέρνηση με αποφασιστικότητα! 

Για την κατάργηση δημόσιων υπηρεσιών και για τις απολύσεις υπαλλήλων του δημοσίου ειδικότερα, ξεκίνησαν από μια δύσκολη περίπτωση, την ΕΡΤ, παίρνοντας και κάποια ρίσκα, αυτό τουλάχιστον φρόντισαν να μας δώσουν να καταλάβουμε, και τώρα, ανεξαρτήτως των εξελίξεων στην ίδια την υπόθεση της ΕΡΤ, είναι έτοιμοι να ....

...προχωρήσουν, χωρίς μεγάλα  εμπόδια κατά τις εκτιμήσεις τους, και στα επόμενα βήματά τους, και σε άλλους οργανισμούς, και σε άλλους υπαλλήλους του δημοσίου. 

Η απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας αυτό ακριβώς επιβεβαίωσε, πως ακόμα και με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου μπορούν πλέον να καταργούν δημόσιες υπηρεσίες και να απολύουν όλους τους εργαζόμενους στις υπηρεσίες αυτές!

Το συνταγματικό εμπόδιο που υπήρχε στην περίπτωση της ΕΡΤ, πως πρέπει να υπάρχει δημόσιος φορέας ραδιοτηλεόρασης, το αντιμετώπισαν αντιδημοκρατικά πετώντας στο καλάθι των αχρήστων και το ίδιο τους το σύνταγμα, αυτό αποδεικνύεται από την απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας που αποφάνθηκε πως με βάση το σύνταγμα δεν έπρεπε να διακοπεί η εκπομπή σήματος από το δημόσιο φορέα, και δημιουργώντας τετελεσμένα γεγονότα με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που είχαν φροντίσει έγκαιρα να έχουν τη δυνατότητα να επιβάλουν. 

Μετά τα τετελεσμένα που δημιούργησαν, οι διάφοροι ειδικοί και οι συνταγματολόγοι πασχίζουν τώρα φιλότιμα μπορώ να πω να τετραγωνίσουν τον κύκλο προσπαθώντας να βρουν με ποιο τρόπο μπορεί να στηθεί μια εταιρία για να εκπέμψει σήμα δημόσιου οργανισμού, όπως επιτάσσει το σύνταγμα, με τους μέχρι τώρα εργαζόμενους οριστικά απολυμένους, αλλά εξακολουθώντας να ελέγχουν τους χώρους δουλειάς και να εκπέμπουν δικό τους σήμα. 

Δηλαδή, αφού πέταξαν το σύνταγμα στο καλάθι των αχρήστων για να γίνει η δουλειά τους, τώρα που έγινε «διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους» για να μας δείξουν πως το σέβονται και προσπαθούν να στήσουν την εταιρία για να τηρηθεί το γράμμα του συντάγματος και όχι φυσικά ακόμα και τώρα η ουσία του.

Φυσικά, αυτή η πολιτική σε πολλές περιπτώσεις δεν μπορεί να προωθηθεί με το αληθινό της περιεχόμενο, που είναι οι απολύσεις, οι αποκρατικοποιήσεις, οι ιδιωτικοποιήσεις, η κατάργηση δημόσιων υπηρεσιών και ο περιορισμός γενικά του δημόσιου τομέα, και προωθείται για να γίνει αποδεκτή από το λαό με επιχρυσωμένο περιτύλιγμα που λέγεται «εξυγίανση», «αναμόρφωση» ή «μεταρρυθμίσεις» στο δημόσιο τομέα. 

Είναι φανερό πως γι αυτά που κατηγορούν την ΕΡΤ και άλλους φορείς του δημόσιου τομέα, διαφθορά, σπατάλες και λοιπά, δεν χρειάζονται ούτε «μεταρρυθμίσεις» ούτε ιδιαίτεροι νόμοι για να τους «εξυγιάνουν» και να τους «αναμορφώσουν». 

Όλα αυτά τα κακά που επικαλούνται μπορούν να διορθωθούν τάχιστα χωρίς νόμους και χωρίς «μεταρρυθμίσεις» αν σταματήσουν αυτοί οι ίδιοι να κάνουν αυτά που έκαναν μέχρι τώρα, διορισμούς και τακτοποίηση συμβούλων και διαφόρων ημετέρων, παχυλούς μισθούς σε κηφήνες που η μόνη τους δουλειά ήταν να κατευθύνουν την ενημέρωση και τις άλλες δράσεις του οργανισμού εκεί που ήθελαν οι προϊστάμενοί τους. 

Με άλλα λόγια, για να αποδείξουν την ανάγκη της «εξυγίανσης» που υποτίθεται πως πρέπει να προωθήσουν, επικαλούνται τη δική τους διαφθορά, αποδίδοντάς την όμως σε άλλους!

Η αισχρότητα της προπαγάνδας τους αγγίζει πολλές φορές φασιστικές τακτικές, γιατί ενοχοποιούν με τη δική τους ενοχή τον κάθε εργαζόμενο ατομικά να αισθάνεται πως είναι ηθικά εκτεθειμένος και για τη θέση εργασίας που κατάφερε να εξασφαλίσει και για το ύψος του μισθού του. 

Κατηγορούν για παράδειγμα συλλήβδην όλους τους εργαζόμενους πως έπαιρναν μεγάλους μισθούς, αν και οι συντριπτικά περισσότεροι δεν έπαιρναν, αποκρύπτοντας το αυτονόητο, πως το ύψος αυτών των μισθών, ακόμα κι αυτών που έδιναν αυτοί οι ίδιοι στους ημέτερους, δεν το καθόριζαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, αλλά προέκυπτε έστω από μια διαπραγμάτευση και την ευθύνη για το ύψος των αμοιβών αυτών την έχει φυσικά αποκλειστικά αυτός που δέχεται να δίνει αυτές τις υψηλές αμοιβές και όχι αυτός που τις παίρνει. Το ίδιο συμβαίνει και με τους διορισμούς. 

Την αποκλειστική ευθύνη για έναν καταχρηστικό διορισμό την έχει αυτός που διορίζει και όχι αυτός που διορίζεται! Ακόμα και όταν μιλούν για «συντεχνίες» πάλι στους εαυτούς τους αναφέρονται και πιο συγκεκριμένα σε όσους ανάμεσά τους έχουν αναλάβει στα πλαίσια κομματικού καταμερισμού ρόλων το βρόμικο ρόλο των εργατοπατερισμού και του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Επομένως όταν μιλούν για διαφθορά και για σπατάλες, μιλούν αποκλειστικά για τη δική τους διαφθορά και τις δικές τους σπατάλες! 

Επομένως τα περί «εξυγίανσης», «αναμόρφωσης» και «μεταρρυθμίσεων» τα επικαλούνται για να κρύψουν αυτά που πραγματικά προωθούν, που δεν είναι παρά σε ένα γενικότερο πλαίσιο το φόρτωμα των συνεπειών της καπιταλιστικής κρίσης στους εργαζομένους και η ενίσχυση, μέσω της περαιτέρω εξαθλίωσης των εργαζομένων, της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων έναντι των μονοπωλίων των ανερχόμενων χωρών, αυτή είναι η πεμπτουσία της πολιτικής τους! 

Όσα συνέβησαν στην ΕΡΤ και θα συμβούν και σε άλλους δημόσιους οργανισμούς είναι η εξειδίκευση αυτής της πολιτικής στο δημόσιο τομέα!

Όλα αυτά που έγιναν αυτές τις μέρες μετά το κλείσιμο της ΕΡΤ αποκαλύπτουν πως αυτοί δεν κάθονται με σταυρωμένα χέρια και προωθούν αδίστακτα τις πολιτικές τους, όποιες κι αν είναι για τους εργαζόμενους οι συνέπειες αυτών των πολιτικών. 

Από την άλλη όμως τα τελευταία γεγονότα ανέδειξαν και το «όπλο» των εργαζομένων για να αντιμετωπιστούν αυτές οι πολιτικές, που σήμερα είναι για την ΕΡΤ, αύριο θα είναι για κάποιους άλλους και μεθαύριο για κάποιους άλλους, όλων θα έρθει η σειρά, όλο το δημόσιο τομέα θέλουν να τον «αναμορφώσουν». 

«Όπλο» των εργαζομένων είναι η αλληλεγγύη μεταξύ τους ως εργαζομένων, η συμμαχία τους, ο αγώνας τους! Αυτά τους ταρακούνησαν και άρχισαν να εκφράζουν ανοιχτά διαφοροποιήσεις και γκρίνιες μεταξύ τους και δρομολογήθηκαν και κάποιες πολιτικές εξελίξεις. 

Αυτή η αλληλεγγύη και η συμπαράσταση στους εργαζόμενους της ΕΡΤ καθώς και ο αγώνας των ίδιων των εργαζομένων που υπέστησαν τις συνέπειες της προωθούμενης από την τρικομματική πολιτικής δείχνουν το δρόμο στους εργαζόμενους τι πρέπει να κάνουν. 

Όσο περισσότεροι μπουν στον αγώνα, όσο μεγαλύτερη η αλληλεγγύη, όσο ισχυρότερη η συμμαχία, τόσο πιο αποτελεσματική η αντεπίθεση για την ανατροπή αυτών των πολιτικών της καπιταλιστικής ανάπτυξης και την προώθηση μιας ανάπτυξης υπέρ της χώρας και του λαού της! 

Μόνο έτσι μπορούν να γλιτώσουν οι εργαζόμενοι από τη φτώχεια και την εξαθλίωση που επιφυλάσσει στους ίδιους, στα παιδιά τους και στα εγγόνια τους ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης!