Πρίν λίγες μόλις ημέρες ο Ντράγκι δήλωνε με ωμή ειλικρίνεια ότι "η εξυγίανση απαιτεί θυσίες στην εθνική κυριαρχία".
Ως δήλωση είναι, κυνική, σκληρή, στυγνή αλλά αποτυπώνει με λίγες λέξεις την σκληρή εξαθλιωτική πραγματικότητα ενός λαού, ο οποίος από τα χέρια της ίδιας του της ηγεσίας έχει περιέλθει σε επίπεδα εθνικής ισοπέδωσης.
Είναι μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής, ότι για να κατακτηθεί μία χώρα πρέπει πρώτα να αποδομηθεί οικονομικά, θεσμικά, κοινωνικά και πολιτικά.
Αλλά ας πάρουμε την διαδικασία από την αρχή.
Για να μπορέσει μια ανεξάρτητη χώρα να γίνει οικονομικά ευάλωτη, θα πρέπει πρώτα να ενταχθεί ....
...στην Ευρωπαϊκή "οικογένεια" και το υπάρχον εθνικό νόμισμα να αντικατασταθεί με το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα .
Οι κυβερνώντες αυτή την χώρα φροντίζουν να φέρουν με τάχιστους ρυθμούς την οικονομική αποσταθεροποίηση, δημιουργώντας με διάφορα οικονομικά εφευρήματα, το γνωστό σε όλους "έλλειμμα".
Το έλλειμμα είναι το προαπαιτούμενο εισιτήριο εισόδου στους γνωστούς πλέον σε όλους μηχανισμούς στήριξης ή για συντομία ΔΝΤ.
Το αντίτιμο για την "χείρα βοηθείας" η οποία θα προσφερθεί με το αζημίωτο θα είναι οι υπέρογκοι τόκοι οι οποίοι προετοιμάζουν την επόμενη φάση οικονομικής αποδυνάμωσης του συγκεκριμένου κράτους.
Ήδη ο φαύλος κύκλος έχει ξεκινήσει αφού στην προσπάθεια αποπληρωμής των τόκων δημιουργούνται καινούρια ελλείμματα καινούριοι δανεισμοί με εξοντωτικούς όρους και την εμφάνιση των εφιαλτικών Μνημονίων στην οικονομική ζωή του τόπου.
Η αρχή του τέλους κάνει ηχηρή την παρουσία της τόσο στα μεσαία όσο και στα χαμηλά στρώματα , τα οποία πλήττονται ανεπανόρθωτα από τους δυσβάσταχτους φόρους , τις αυξήσεις στα πάντα γύρω τους και τις αντιστρόφως ανάλογες περικοπές μισθών και συντάξεων.
Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις – η ραχοκοκκαλιά της οικονομίας- μην μπορώντας να αντέξουν τις αυξήσεις και τους φόρους βάζουν λουκέτο, αφήνοντας πλειάδα ανέργων , οι περισσότεροι των οποίων ανήκουν στην παραγωγική ηλικία, εγκαταλείπουν την χώρα τους και προστρέχουν προς άλλα κράτη για να εξασφαλίσουν αυτό που η χώρα τους τους στερεί.
Οι εναπομείναντες στην οικονομικά εξαθλιωμένη χώρα ανήκουν σε δύο κατηγορίες : στην πολυπληθή κατηγορία των χαμηλοσυνταξιούχων , ανέργων, απόρων, και στην ολιγομελή κατηγορία των προνομιούχων, οι οποίοι ευνοημένοι από την οικονομική κρίση που μαστίζει την χώρα εφαρμόζουν την θεωρία, ότι "η κρίση γεννάει ευκαιρίες".
Ήδη έχει φτάσει η χώρα στο κομβικό σημείο εκείνο όπου έχει ξεπουληθεί όλη η δημόσια περιουσία της και ω εκ του θαύματος αρχίζουν οι αναβαθμίσεις από τους ξένους οίκους, υπάρχει έντονο επενδυτικό ενδιαφέρον και οι μέχρι πρότινος μπαμπούλες- δανειστές της χώρας , οι οποίοι έπλεκαν σενάρια καταστροφολογίας στην περίπτωση που δεν ακολουθούσε η χώρα το "σωτήριο" πλάνο τους, ωσάν σωτήρες μιλούν για το επενδυτικό αύριο αυτής χώρας με συμμάχους τα πολιτικά ανδρείκελα της χώρας , τα οποία με το χαμόγελο στα χείλη ανακοινώνουν την έναρξη μιας περιόδου ανάπτυξης και σταδιακής ευημερίας.
Γνώριμες οι καταστάσεις , οικεία τα πρόσωπα , αφού αυτή την τραγική πραγματικότητα βιώνουμε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.
Μέσα στον κακό χαμό ουδείς αναρωτιέται για την εθνική κυριαρχία και μάλιστα η ουρά των συσσιτίων δεν ενδείκνυται για σκέψεις και λογισμούς περί της εθνικής μας ταυτότητας.
Εάν κάποιος παρατηρήσει όλα αυτά τα γεγονότα θα δει ότι πρόκειται για ένα καλοστημένο σενάριο εθνικής πρωτίστως και οικονομικής υποδούλωσης των Ελλήνων.
Όμως βρίσκεται στο DNA των Ελλήνων το αντίδοτο στον υιό με τον οποίο επιχειρούν να προσβάλλουν το εθνικό μας ανοσοποιητικό σύστημα.
Οι Έλληνες είναι συνυφασμένοι με την αντίσταση, την αντίδραση ,αιώνες τώρα.
Είναι τώρα η καρμική στιγμή για μια ακόμα αντίδραση για ένα ακόμα ΟΧΙ στις προσπάθειες υποδούλωσης .
Ο τρόπος είναι οικείος και εξαρτάται από τον καθένα από εμάς ...για όλους εμάς...dialogoi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου