Έτσι κι αλλιώς είναι μάταιες, αφού δεν ακούει κανείς
Τις εκλαμβάνουν ως βελάσματα ή τιτιβίσματα
Δεν σε φοβούνται, βασίζονται στην ευγένειά σου, στους καλούς σου τρόπους.
Δεν είσαι αγενής, σκληρός ή βίαιος
Ακουμπούν πάνω στον λήθαργο στον οποίο βρίσκεσαι
Εκείνοι φρόντισαν γι' αυτό.
Και τώρα ζητούν ανήκουστα πράγματα
Δεν τα διανοείσαι
Αρνείσαι ότι ''όλα αυτά '' συμβαίνουν..
Αδυνατείς να το πιστέψεις, μοιάζουν όλα με κακόγουστη φάρσα
Αλλά δεν μπορείς να διακρίνεις ποιος σου....
.... την έστησε
Εκείνοι που την έστησαν είναι κρυμμένοι καλά
Φαίνονται μόνον οι υποτακτικοί τους, τα πιονάκια τους.
Οι δούλοι των αιώνων, οι τοποτηρητές, οι τοπικοί φύλαρχοι
Δεν αρκεί τώρα ο δρόμος
Είναι το που θα σταθείς και πως, που θα στραφείς, που θα κοιτάξεις
Σημεία κομβικά οι σύγχρονοι Αγέλαοι
Αυτοί που σε ψυχαγωγούν, σε ενημερώνουν, σου περιγράφουν,
σου υποδεικνύουν, σε
κατευθύνουν, σε τρομάζουν και σε κοιμίζουν....
Αλλά ποτέ δεν είναι αργά,
να σταθείς όμως στο σωστό σημείο του δρόμου, της πλατείας
Και τα λόγια της ανείπωτης οργής σου ας φτάνουν μακριά
Πιο μακριά από κει που διακρίνει καθαρά το μάτι
Πως ;
Όποιος ψάχνει πάντοτε βρίσκει
Τα ψέμματα τελείωσαν για όλους
Ας αρχίσουν τα έργα,τα θεάρεστα και δίκαια έργα
Ας επιστρέψουν η αλήθεια και το κάλλος απ' την αιώνια εξορία τους
Εμείς θα ανοίξουμε το δρόμο
Εμείς θα φωτίσουμε τα σκοτάδια
Όχι απ'τα πληκτρολόγια
Από 'κει που θα σταθούμε, από' κει που θα βρεθούμε, από 'κει που θα καρτερούμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου