"Περπάτησες ποτέ τα στενά της Πατρίδας γαμημένε βουλευτάκο...;"

Περπάτησες ποτέ τα στενά της Πατρίδας γαμημένε βουλευτάκο...

σφίχτηκε η καρδιά σου μπροστά στη θέα των κατεβασμένων ρολών τσογλάνι υπουργέ...

ένιωσες ποτέ τον κόμπο στο λαιμό σου όταν άφησες τη παρακμή να τρυπάει το ....

...πετσί σου καριόλη πρωθυπουργέ...
"άκουσες" τη σιωπή στις γειτονιές...

"είδες" το σβήσιμο των ονείρων ενός Λαού...

"μίλησες" τη γλώσσα των λυγμών...

κατάλαβες ποτέ τι θα πει ξεριζωμός ... ξενιτιά ... φευγιό ξεφτιλισμένε εκλέκτορα των δολοφόνων του παιδιού σου....
είδατε ποτέ βρε καριόλια του Κολωνακιώτικου μπουρδέλου τι θα πει έρημη αυλή των παρηκμασμένων προαστίων...
τι θα πει Ελλάδα ταπεινωμένη.... (;)

περπατούσα τα στενά της Πατρίδας μου σήμερα κι έψαχνα να βρω τη ταυτότητά της ...
τη ταυτότητά μου...
κάτι να μου θυμίζει πως ήταν ... πως ήμουν...
κάτι να έχω να δώσω στο παιδί μου... εκτός της περίσσιας ντροπής μου...

γαμημένα ανδρείκελα που κάνετε πάρτυ εξουσίας με το πόνο του Λαού μας…
σκατοπουσταριά που ξεπουλάτε όσια και ιερά στα μουνόσκυλα που σας στείλανε εδώ να αλώσετε τα κάστρα μας…

μόνο μίσος και θάνατο σας χρωστάει αυτός ο Λαός καριόλια …

{Χάρης Καφετζόπουλος}