Mea culpa για το «φάρμακο» στις χώρες των μνημονίων
Θα μπορούσε εύκολα να πει κανείς ότι η απόλυτη ταπείνωση των δύο οικονομολόγων του Χάρβαρντ Κένεθ Ρογκόφ και Κάρμεν Ράινχαρτ είναι η νέμεσις για τους λαούς που υποβάλλονται στο μαρτύριο του μνημονίου.
Δυστυχώς όμως...αυτό απέχει πολύ από την πραγματικότητα.
Οι δύο οικονομολόγοι, που αποδείχτηκαν λογιστές, και μάλιστα κατώτεροι των περιστάσεων, ξόφλησαν το χρέος τους απέναντι στην ακαδημαϊκή κοινότητα των συναδέλφων τους με ένα mea culpa… Tι πιο εύκολο… Αν εξαιρέσει κανείς τον δημόσιο ακαδημαϊκό εξευτελισμό, που απ’ ό,τι φαίνεται τους είναι αδιάφορος.Η θεωρία τους αποτέλεσε το «ευαγγέλιο» των υμνητών των μνημονίων.
Τώρα, κατόπιν εορτής όμως, ομολογούν ότι έκαναν λάθος.
Οτι δηλαδή στις χώρες με λόγο χρέους προς ΑΕΠ που υπερβαίνει το 90% το ποσοστό ανάπτυξης είναι αρνητικό (-0,1%), ενώ εάν γινόταν σωστά ο υπολογισμός θα φαινόταν ότι στην πραγματικότητα το μέσο ποσοστό ανάπτυξης των χωρών αυτών ήταν 2,2%.
Η Κάρμεν Ράινχαρτ και ο Κένεθ Ρογκόφ έδωσαν στη δημοσιότητα μια διόρθωση της αμφιλεγόμενης μελέτης τους για την επίδραση του δημόσιου χρέους στην ανάπτυξη.
Οι ίδιοι εξακολουθούν να υποστηρίζουν ότι σε γενικές γραμμές τα συμπεράσματά τους εξακολουθούν να ισχύουν. Πώς θα μπορούσαν, άλλωστε, να κάνουν και διαφορετικά…
Η μελέτη τους του 2010, που κατέληγε στο συμπέρασμα ότι ένα αυξημένο χρέος στις πλούσιες χώρες συνοδεύεται απαραιτήτως από μια ύφεση, είχε αμφισβητηθεί όταν ένας φοιτητής της Οικονομετρίας στο πανεπιστήμιο του Αμχερστ της Μασαχουσέτης είχε εντοπίσει σφάλματα στη στατιστική μέθοδο!
Τρεις ερευνητές του πανεπιστημίου αυτού είχαν στη συνέχεια δημοσιεύσει εργασίες που αμφισβητούσαν τα συμπεράσματα της μελέτης, επισημαίνοντας λάθη σε υπολογισμούς, την παράλειψη δεδομένων και μια σειρά σφαλμάτων κωδικοποίησης στους στατιστικούς πίνακες excel, και αποκαθιστούν δεδομένα αναφορικά με την Ισπανία και τη Νέα Ζηλανδία, χωρίς ωστόσο να θέτουν υπό αμφισβήτηση τα γενικά συμπεράσματα της μελέτης τους.
Στη νέα τους μελέτη οι Ρογκόφ και Ράινχαρτ, προσθέτοντας κυρίως δεδομένα από νέες χώρες, το συμπέρασμα είναι ότι η μέση ανάπτυξη πέφτει κατά 2,8% ως 1,8% σ' αυτή την περίπτωση.
Υπογραμμίζουν ότι καταλήγουμε σε κάθε περίπτωση σε μια σημαντική απώλεια ανάπτυξης.
Τα νέα δημοσιευμένα δεδομένα επιτρέπουν πάντως να αμφισβητηθεί ότι το όριο του χρέους στο 90% του ΑΕΠ είναι ένα όριο ιερό και απαραβίαστο, μετά το οποίο η ανάπτυξη καταρρέει απότομα.
Δημοκρατία
Δυστυχώς όμως...αυτό απέχει πολύ από την πραγματικότητα.
Οι δύο οικονομολόγοι, που αποδείχτηκαν λογιστές, και μάλιστα κατώτεροι των περιστάσεων, ξόφλησαν το χρέος τους απέναντι στην ακαδημαϊκή κοινότητα των συναδέλφων τους με ένα mea culpa… Tι πιο εύκολο… Αν εξαιρέσει κανείς τον δημόσιο ακαδημαϊκό εξευτελισμό, που απ’ ό,τι φαίνεται τους είναι αδιάφορος.Η θεωρία τους αποτέλεσε το «ευαγγέλιο» των υμνητών των μνημονίων.
Τώρα, κατόπιν εορτής όμως, ομολογούν ότι έκαναν λάθος.
Οτι δηλαδή στις χώρες με λόγο χρέους προς ΑΕΠ που υπερβαίνει το 90% το ποσοστό ανάπτυξης είναι αρνητικό (-0,1%), ενώ εάν γινόταν σωστά ο υπολογισμός θα φαινόταν ότι στην πραγματικότητα το μέσο ποσοστό ανάπτυξης των χωρών αυτών ήταν 2,2%.
Η Κάρμεν Ράινχαρτ και ο Κένεθ Ρογκόφ έδωσαν στη δημοσιότητα μια διόρθωση της αμφιλεγόμενης μελέτης τους για την επίδραση του δημόσιου χρέους στην ανάπτυξη.
Οι ίδιοι εξακολουθούν να υποστηρίζουν ότι σε γενικές γραμμές τα συμπεράσματά τους εξακολουθούν να ισχύουν. Πώς θα μπορούσαν, άλλωστε, να κάνουν και διαφορετικά…
Η μελέτη τους του 2010, που κατέληγε στο συμπέρασμα ότι ένα αυξημένο χρέος στις πλούσιες χώρες συνοδεύεται απαραιτήτως από μια ύφεση, είχε αμφισβητηθεί όταν ένας φοιτητής της Οικονομετρίας στο πανεπιστήμιο του Αμχερστ της Μασαχουσέτης είχε εντοπίσει σφάλματα στη στατιστική μέθοδο!
Τρεις ερευνητές του πανεπιστημίου αυτού είχαν στη συνέχεια δημοσιεύσει εργασίες που αμφισβητούσαν τα συμπεράσματα της μελέτης, επισημαίνοντας λάθη σε υπολογισμούς, την παράλειψη δεδομένων και μια σειρά σφαλμάτων κωδικοποίησης στους στατιστικούς πίνακες excel, και αποκαθιστούν δεδομένα αναφορικά με την Ισπανία και τη Νέα Ζηλανδία, χωρίς ωστόσο να θέτουν υπό αμφισβήτηση τα γενικά συμπεράσματα της μελέτης τους.
Στη νέα τους μελέτη οι Ρογκόφ και Ράινχαρτ, προσθέτοντας κυρίως δεδομένα από νέες χώρες, το συμπέρασμα είναι ότι η μέση ανάπτυξη πέφτει κατά 2,8% ως 1,8% σ' αυτή την περίπτωση.
Υπογραμμίζουν ότι καταλήγουμε σε κάθε περίπτωση σε μια σημαντική απώλεια ανάπτυξης.
Τα νέα δημοσιευμένα δεδομένα επιτρέπουν πάντως να αμφισβητηθεί ότι το όριο του χρέους στο 90% του ΑΕΠ είναι ένα όριο ιερό και απαραβίαστο, μετά το οποίο η ανάπτυξη καταρρέει απότομα.
Δημοκρατία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου