Ακριβώς! Χθες στην Κλαυθμώνος και στη συνέχεια στο Σύνταγμα, κατέβηκαν αρκετές χιλιάδες, μπορεί και δεκάδες χιλιάδες, εν ενεργεία και απόστρατοι στρατιωτικοί και αστυνομικοί. Μετά τις πέντε η Κλαυθμώνος, η Κοραή και το αντίστοιχο τμήμα της Σταδίου ήταν γεμάτα.
Λίγοι με στολές, πολλοί εν ενεργεία με πολιτικά. Κυριαρχούσαν, όμως, τα λευκά κεφάλια των αποστράτων. Εντυπωσιακό το ποσοστό των γυναικών. Αυτό που καταλάβαινες είναι ότι οι απόμαχοι και οι εν ενεργεία ένστολοι, εκτός από την οικονομική πίεση, αισθάνονται ταπεινωμένοι, εξευτελισμένοι.
Λογικό να πείτε ότι δεν είναι οι μόνοι. Αυτοί, όμως, δεν το περίμεναν, δεν το είχαν στο μυαλό τους όταν από μικροί ξεκίναγαν την καριέρα τους. Τώρα καταρρέουν μέσα τους πολλά και ταυτοχρόνως. Αλλιώς προωθούσαν τα ζητήματά τους. Όχι στους δρόμους, αλλά στους διαδρόμους της εξουσίας και κάτι πετύχαιναν, σχεδόν πάντοτε.
Τώρα, η θύελλα τα έχει σαρώσει όλα. Κυριλίκια, προνομιακές σχέσεις, παραδόσεις. Και αυτοί, λοιπόν, στους δρόμους, σαν όλους τους άλλους. «Κόπηκε ο ομφάλιος λώρος», όπως υπογράμμισε ένας ομιλητής.
Αλλά είναι άμαθοι σε αυτά, σε σχέση με εμάς τους άλλους. Δεν φωνάζουν συνθήματα, παρά το θυμό τους και τους πύρινους λόγους από τα μεγάφωνα.
Ούτε καν χειροκροτούν. Λιγοστά αλλά καλοφτιαγμένα πανό. Μια τεράστια σημαία στην κεφαλή της πορείας, που την κρατούν και παιδιά.
Είναι άμαθοι και αυτό φαίνεται από τα συνθήματα και, κυρίως, από κάποιες ομιλίες που ξεφεύγουν. Οι οικονομικές διεκδικήσεις περνούν σε δεύτερο πλάνο και ο λόγος γίνεται πολιτικός. Συνθήματα και λόγοι παραπέμπουν στη ρητορεία της, εκτός ΚΚΕ, ελάσσονος αντιπολίτευσης.
Πύρινοι λόγοι που χάνουν το μέτρο και χάνονται ανάμεσα σε Βούλγαρους, Βυζαντινή Αυτοκρατορία και τον Ούγκο Τσάβες.
Απειλές για το «θηρίο που ξύπνησε και είναι έτοιμο να βγει από το κλουβί». Οι διοργανωτές κάτι παίρνουν χαμπάρι ή κάποιοι διαμαρτύρονται και, από τα μεγάφωνα, διευκρινίζουν ότι «η συγκέντρωση δεν έχει να κάνει με κόμματα».
Μη νομίζετε, όμως. Αυτά πιστεύει κι αυτά λέει και ο κόσμος στα πηγαδάκια.
Μιλάω με έναν συνταξιούχο αρχιπλοίαρχο. Μου τα ρίχνει απνευστί: Κατοχή, νέα αντίσταση, πουλημένα τομάρια, αυτοί (Γερμανοί) μας χρωστάνε και όχι εμείς, καιρός να ξεσηκωθούμε, από εδώ θα καταρρεύσει η παγκοσμιοποίηση.
Και δεν είναι ο μόνος, είναι πολλοί αυτοί που βλέπουν κάπως έτσι τα πράγματα. Τέλος πάντων. Η πορεία ήταν μεγάλη, πυκνή και ο κόσμος θυμωμένος, αλλά έδειχνε σύνεση και αξιοπρέπεια.
Οι διαφορές με άλλες πορείες;
Αν ήσουν εγκλωβισμένος με αυτοκίνητο σε κάθετο δρόμο σταμάταγαν και σε άφηναν να περάσεις!
Τα μαγαζιά και η "Μεγάλη Βρετανία" ήταν ανοικτά και οι βιτρίνες φωτισμένες.
Οι αστυνομικοί (όχι ΜΑΤ) ήταν μπλεγμένοι με τους διαδηλωτές. Μέχρι που τους ρώτησα αν ήταν εν ή εκτός υπηρεσίας. Τα ΜΑΤ που έφραζαν τη Βασιλίσσης Σοφίας χασμουριόντουσαν.
Ίσως και να ενοχλήθηκαν για την αδιαφορία που συνάντησαν. Η μουσική ήταν χάλια.
Από το «Μακεδονία ξακουστή..» στο, «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον» και «Χαιρετίσματα στην εξουσία» και από εμβατήρια, σε Βιτάλη.
Αυτό θα πρέπει να προσεχτεί κάπως την Τετάρτη στη Θεσσαλονίκη, επειδή εκεί ο κόσμος είναι λίγο πιο απαιτητικός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου