Στα κατασκευαστικά έργα θα έχουμε τίποτα συλλήψεις;

Εμβρόντητος παρακολουθεί ο αφελής πλην όμως τίμιος (;) Νεοέλληνας αυτούς που εξέλεξε να παρελαύνουν από τα γραφεία των εισαγγελέων μαζί με τη στρατιά συνενόχων και σφουγγοκωλαρίων.

Άπαντες κομματικά στελέχη τα οποία στο παρελθόν πρωτοστατούσαν στη «μάχη του καφενείου» διχάζοντας τους προαναφερθέντες… τίμιους, που είχαν εκπαιδευτεί να διακρίνουν το μαύρο και το άσπρο, το καλό και το κακό… 

Το γκρίζο πουθενά.

Όλοι αυτοί, μαζί και οι....
.... τίμιοι, ως λευκό και καλό αναγνώριζαν το δικό τους κόμμα και ως μαύρο και κακό το αντίπαλο. Με τη διαφορά ότι ο επιτήδειος κομματικός είχε πάντα γεμάτη την τσέπη του με κάποιον μαγικό τρόπο, έκανε πάντα τη δουλειά του, συχνά ακόμα κι όταν ο αντίπαλος ασκούσε εξουσία.

Το άρτι βέβαια είχε οργανωθεί με τα λεφτά του φορολογούμενου, κι όταν αυτά δεν επαρκούσαν, τράβαγαν κι έναν περιποιημένο δανεισμό και δε βαριέσαι, όταν ερχόταν ο λογαριασμός θα βλέπαμε τι θα κάναμε. 

Κάτι θα σκεφτόταν ο πολυμήχανος Έλληνας. Κάπως έτσι πρέπει να βγήκε στο χωριό αρκετών, η έκφραση «λεβεντομαλάκας».

Μιας που το πουλόβερ άρχισε και ξηλώνεται, μιας που διάφοροι λαμογιαραίοι άρχισαν έντρομοι ο ένας να καρφώνει τον άλλο αναμένοντας από το «σύστημα» επιεική μεταχείριση, δεν μπορείς να μην αναλογιστείς τι στην ευχή έχει συμβεί με κάποιους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας, όπου η κοινωνία βοούσε ότι το πάρτι που εκεί είχε στηθεί, έκανε ακόμα και τον μαγικό κόσμο των εξοπλιστικών προγραμμάτων να φαντάζει με παιδική χαρά.

Μάλλον ξεχάσαμε ότι κάμποσα χρόνια πριν, άνω της δεκαετίας, βοούσε το σύμπαν για τον τομέα των δημοσίων έργων. Κάθε Έλληνας είχε στο στόμα του συγκεκριμένα πρόσωπα επαγγελματίες πολιτικούς, για τους οποίους λέγονταν τα μύρια όσα. Όλοι γνωρίζουν ότι τα έργα κόστιζαν τρεις και τέσσερις φορές ακριβότερα. 

Η ποιότητα της κατασκευής – όταν υπήρχε – είναι επουσιώδες ζήτημα. Οι επαγγελματίες πολιτικοί που ανακατεύθηκαν λοιπόν, εκ των πραγμάτων αποδείχθηκαν πολλοί πιο έξυπνοι από τον Άκη. Μάλλον διότι ο στόχος τους ήταν ξεκάθαρος και αφορούσε το χρήμα, όχι την προβολή και τα οφίτσια. Άφησαν τη χώρα να τη σώσουν άλλοι σύντροφοι… Και εξαφανίστηκαν από προσώπου γης…

Ποιος θα σπάσει και θα «τραγουδήσει» γι’ αυτό τον τομέα; Θα μπορέσουν οι αρχές να βρουν τον μίτο της Αριάδνης; Θα βρεθεί ένας ο οποίος έντρομος να αρχίσει να αραδιάζει πρόσωπα και… offshore μπας και γίνει η αρχή; Μήπως να έβγαινε φιρμάνι, ότι όποιος σπεύσει και ανοίξει την πόρτα δεν θα πάει φυλακή; Τώρα που είναι «ζεστό» το θέμα λόγω τω εξελίξεων στην έρευνα για τα εξοπλιστικά;

Διότι όλοι παίζουν «κατενάτσιο» περιμένοντας την επόμενη ημέρα στην Ελλάδα της κρίσης για να ξαναχωθούν. Και είναι έτοιμοι να προσφέρουν απλόχερα την πολύπλευρη στήριξη στον έναν ή τον άλλον πολιτικό σωτήρα, αρκεί να κάνει πίσω και να τους αφήσει στο παιχνίδι.

 Προς το παρόν θα περιοριστούν να επιδείξουν «διαγωγή κοσμιοτάτη», αφού πάλι μας χρηματοδοτούν έργα υποδομής που θα αναλάβει ο κατασκευαστικός κλάδος, οπότε όλα πρέπει να γίνουν «παστρικά» και χωρίς ίχνος υποψίας. 

Ή μήπως δεν είναι έτσι;

defence-point