Ως πότε θα αντέξουμε το γκρίζο;

 Αλήθεια τι έχει απομείνει από τα τρία χρόνια της «σωτήριας» επέμβασης τους ; 

Κατέστρεψαν την οικονομία, διέλυσαν την κοινωνία και την μετέτρεψαν σε αγέλη πληγωμένων προβάτων που ψάχνουν μάταια κάποιο καλό ποιμένα για να τα δώσει κάποιο ξεροκόμματο να επιβιώσουν όπως όπως. 

Και τώρα προχωρούν στο γενικό ξεπούλημα αυτής της προνομιακής χώρας με ένα από τα καλύτερα οικόπεδα παγκοσμίως, στους πατροπαράδοτους εχθρούς της και φτάνουν στο σημείο να δηλώνουν....
.. υπερήφανοι για τα κατορθώματα τους. 

Αλλά και οι ποιμένες, αυτοί που έχουν από χρίσματος ταχτεί να υπηρετούν και να καθοδηγούν το ποίμνιο, αγρόν αγοράζουν. 

Την Κυριακή θα μας πουν, «Υπέρ του ευσεβούς ημών Έθνους και πάσης Αρχής και Εξουσίας εν αυτώ…». 

Ποιας εξουσίας ; Αυτής που πρόδωσε την χώρα, αυτή την εξουσία που η προδοσία της θα μείνει στην σύγχρονη ελληνική ιστορία σαν η πιο πονηρή και πιο άθλια προδοσία ; 

Που είναι οι πραγματικοί ποιμένες που θα πρέπει να ξεσηκώνουν το ποίμνιο για να προασπίσουν την πατρίδα που εκείνο που διαθέτει σε αφθονία είναι οι ήρωες και οι μάρτυρες σε όλη την ιστορική της διαδρομή ; Πολλοί από αυτούς ήταν ρασοφόροι. 

Είναι δυνατόν να αναπέμπουμε ευχές για δοσίλογους και εγκληματίες ; Είναι δυνατόν να προσευχόμαστε για τις φορολογικές αρχές της κατεχόμενης χώρας μας, την ώρα που με μεθόδους ναζιστικής έμπνευσης, ποντικοτρώνε με ανικανοποίητη μνησικακία, όποιο περιουσιακό στοιχείο έχει απομείνει στο δύσμοιρο Έλληνα;

 Να προσευχόμαστε για τις αστυνομικές αρχές, που με περίσσια μοχθηρία, κακοποιούν και πνίγουν με χημικά και δηλητήρια, κάθε συγκέντρωση, και κάθε απλή διαμαρτυρία;

Κάποτε οι Έλληνες απλώναμε τα χέρια για να προσευχηθούμε στον Παντοδύναμο. 

Κάποτε οι Έλληνες σηκώναμε τα χέρια για να πανηγυρίσουμε μια νίκη της χώρας μας, μια επιτυχία του έθνους μας ή της εθνικής μας ομάδας. 

Σήμερα σηκώνουμε τα χέρια ικετεύοντας για μια… σακούλα τρόφιμα. 

Σήμερα σηκώνουμε τα χέρια για να ζεσταθούμε στον ήλιο όπως τραγουδούσε μια παλιά επιτυχία. 

Σήμερα οι Έλληνες είναι ένα απλωμένο χέρι που ζητά απεγνωσμένα βοήθεια. 

Οι Έλληνες που παγώνουν τα βραδιά χωρίς ηλεκτρικό, χωρίς πετρέλαιο, είναι ο… κυρίαρχος λαός, είναι ο τυχερός λαός που ευτυχώς «σώθηκε» από τους νέους «εθνοσωτήρες». 

Αυτοί οι «εθνοσωτήρες» θυσιάζονται γι’ αυτόν τον λαό και φτάνουν στο σημείο να ξεράνουν και το σκ… τους για να δώσουν ότι έχουν και δεν έχουν στους «τυχερούς» τους ψηφοφόρους. 

«Δυστυχισμένοι» αιρετοί άρχοντες αυτής της χώρας. Ειλικρινά μας συγκινήσατε με το «μαρτύριο» σας να φτάνετε στο σημείο να ξεράνετε το σκ… σας για να… επιβιώσετε. 

Αλήθεια το «μαρτύριο» σας είναι πολύ συγκινητικό εκεί στον τελευταίο όροφο της ελληνικής βουλής που είναι το εστιατόριο του κοινοβουλίου και κάθε μεσημέρι περιδρομιάζετε τον αγλέουρα την ίδια ώρα που μαθήτριες ψάχνουν στα σκουπίδια για να βρουν κάποιο φαγώσιμο. 

Πως μπορούν και κοιμούνται όλοι αυτοί οι «σωτήρες» τα βράδια ήσυχοι, χωρίς εφιάλτες, όταν κάθε πρωί θα ακούσεις ανθρώπους να κλαίνε παγωμένοι από απόγνωση και απελπισία ;

Αλλά δεν πειράζει. Για όλα φταίει το κόμμα των «θεατρικών παραστάσεων» και αφού βρήκαμε τον ένοχο, θα κοιμηθούμε εμείς καλά και εσείς καλύτερα. 

Και η Ελλάδα θα κοιμηθεί τον ύπνο του «δικαίου προδότη». 

Αλήθεια Θεέ μου ως πότε θα αντέξουμε ;