Σαν σήμερα το 1897 γεννήθηκε αυτός ο σπουδαίος Έλληνας! Δόξα και τιμή Γεώργιε Γρίβα Διγενή! Έκανες πολλά για μας, αναπαύσου τώρα εν ειρήνη… Η ΕΝΩΣΙΣ θα γίνει!
Γεννήθηκε στη Χρυσαλινιώτισσα, στην επαρχία Λευκωσίας της Κύπρου, στις 5 Ιουλίου 1897 και μεγάλωσε στο χωριόΤρίκωμο της επαρχίας Αμμοχώστου. Αφού τελείωσε το σχολείο του Τρικώμου, πήγε στη Λευκωσία όπου φοίτησε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο (1909-1915), διαμένοντας στην οικία της γιαγιάς του.
Το 1916, κατατάχθηκε στηΣτρατιωτική Σχολή Ευελπίδων από την οποία αποφοίτησε το 1919 με το βαθμό του ανθυπολοχαγού του πεζικού.
Τον Μαίο 1919, μετέχει στο εκστρατευτικό σώμα της Μικράς Ασίας. Υπηρετεί ως ανθυπολοχαγός στο 30ο Συνταγμα της 10ης Μεραρχίας και λαμβάνει μέρος στις μάχες από το Πάνορμο έως τον Σαγγάριο. Πολέμησε στις μάχες του Τουρλού Μπουρνάρ, του Σαγγάριου, του Αφιόν Καραχισάρ και του Εσκή Σεχίρ.
Για τα ανδραγαθήματα του παρασημοφορείται με το Χρυσό Μετάλλειο Ανδρείας και Πολεμικό Σταυρό και προάγεται σε υπολοχαγό και το 1926 σε λοχαγό. Σπουδάζει στην Ελληνική Ακαδημία Πολέμου. Μετεκπαιδεύεται στην Γαλλική Ακαδημία Πολέμου όπου αριστεύει. Διορίζεται καθηγητής στην Σχολή Ευελπίδων και το 1935 προάγεται σε ταγματάρχη.
Με την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μετατέθηκε στη διεύθυνση επιχειρήσεων του Γενικού Επιτελείου Στρατού. Κατά τον Ιταλική εισβολή εναντίον της Ελλάδας ο Γρίβας μετατέθηκε στο αλβανικό μέτωπο, ύστερα από διαρκή του αιτήματα, όπου και υπηρέτησε από τις 20/1/1941 ως επιτελάρχης της ΙΙ Μεραρχίας.
Ο Αρχιστράτηγος Αλ. Παπάγος τον τοποθετεί στο Γραφείο Επιχειρήσεων του Γενικού Επιτελείου και ορίζεται ως σύνδεσμος του Αλ. Παπάγου με τους διοικητές των μεγάλων μονάδων του μετώπου. Στα τέλη του 1940 προάγεται σε Αντισυνταγματάρχη. Παίρνει μέρος στην άμυνα κατά την Ιταλική επίθεση από 15/1/1941 έως 15/2/1941 εις Κλεισούραν και στις 28/2/1941 αντεπιτίθεται προς Λέκλι, Πεστάνι και Δκόλικο. Συμβάλλει στην συντριβή της εαρινής επίθεσης του Μουσολίνι.
Κατά την διάρκεια της Κατοχής, ίδρυσε στην Αθήνα την αντικομμουνιστικήΟργάνωση Χ. Το 1946, παραιτήθηκε από την ενεργό υπηρεσία με το βαθμό του αντισυνταγματάρχη.
Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας, μετέβη μυστικά στην Κύπρο με το ψευδώνυμοΔιγενής και ίδρυσε την ΕΟΚΑ, της οποίας ήταν και ο στρατιωτικός αρχηγός και ενώ πολιτικός αρχηγός της ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, με στόχο την εκδίωξη τωνΒρετανών από το νησί και την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Η Βουλή των Ελλήνων, με το Νόμο 3944 που δημοσιεύτηκε στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως Α 51 στις 20 Μαρτίου 1959, προήγαγε ομόφωνα τον Γεώργιο Γρίβα από αντισυνταγματάρχη σε αντιστράτηγο, του απένειμε ειδική σύνταξη, καθώς επίσης και τον τιμητικό τίτλο του Αξίου Τέκνου της Πατρίδος.
Ο Γρίβας και η ΕΟΚΑ ενέπνευσαν πολλά απελευθερωτικά κινήματα και επαναστάτες όπως τον Φιδέλ Κάστρο, όπως ο ίδιος αναφέρει με δύο επιστολές του (1959 και 1974) προς τον Γρίβα, μάλιστα στη πρώτη επιστολή αναφέρει:
«Στρατηγέ, ο αγώνας σας με γοήτευσε και αποτέλεσε παράδειγμα για την απελευθέρωση της Πατρίδας μου. Συγχαρητήρια, Εύχομαι η Δημοκρατία και η Δικαιοσύνη να βασιλεύσουν επιτέλους στον κόσμο».
Η Βασιλική Ακαδημία Αθηνών απένειμε στον Γρίβα το Χρυσό Μετάλλιο, την ύψιστη τιμή απ’ όσες διαθέτει, κατά την πανηγυρική της συνεδρία της 24ης Μαρτίου 1959.
Της Κάρολ Γρίβα
Ο απανταχού ελληνισμός τιμά μια ξεχωριστή ιστορική προσωπικότητα, μια απο τις λαμπρότερες μορφές της νεότερης ελληνικής μας ιστορίας. Τιμάμε τον οραματιστή της «ΕΝΩΣΙΣ», τον «Άξιο της Πατρίδος», τον θρυλικό Αρχηγό Γεώργιο Γρίβα Διγενή.
»Το σύνθημα μας ήτο, είναι και θα είναι πάντοτε η «Μεγάλη Ελλάς»» Στρατηγός Γ. Γρίβας Διγενής
Απο την εφηβική του ηλικία, ο Διγενής είχε κιόλας διαλέξει το δρόμο που θα ακολουθούσε.
Ένας δρόμος που είχε σαν βάση του τα ιδανικά και τις αξίες, ένα δρόμος γεμάτος σκληρούς αγώνες για λευτεριά, τιμή και αξιοπρέπεια. Μια πορεία που οδηγούσε στο σημαντικότερο, ίσως, όραμα της ζωής του, για εθνική αυτοδιάθεση και ένωση της Κύπρου με την Μητέρα Ελλάδα.
Ο Στρατηγός Γεώργιος Γρίβας υπήρξε ένας απο τους λίγους απομείναντες Έλληνες που γνώρισε καλά απο πρώτο χέρι τον κίνδυνο, την τόλμη, την δόξα και την αποφασιστικότητα. Χαρακτηριστικά που τον αναγάγουν σε ύψιστο πρότυπο προς μίμηση, κερδίζοντας τη γενική αποδοχή του κόσμου, με την πάροδο του χρόνου.
Γίνεται συνεχώς μια προσπάθεια αμαύρωσης του τιμημένου ονόματος του Διγενή, τίποτα όμως και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την τεράστια προσφορά του προς το έθνος.
ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ
Ο Γεώργιος Γρίβας Διγενής γεννήθηκε στις 5 Ιουλίου 1897 στη Λευκωσία και μεγάλωσε στο Τρίκωμο της επαρχίας Αμμοχώστου. Ήταν το τέταρτο παιδί στη σειρά απο τα έξι παιδιά του Θεόδωρου Ιωάννη Γρίβα απο το Τρίκωμο και της Καλομοίρας Χατζήμιχαηλ Γρίβα απο την Λευκωσία.
Απο μικρό παιδί άκουγε με θαυμασμό για του αγώνες του έθνους και της ελευθερίας. Ειδικότερα, η μορφή απο την ιστορία του τόπου που του προκαλούσε περισσότερο θαυμασμό ήταν του Διγενή Ακρίτα, όνομα που διάλεξε σαν ψευδώνυμο όταν ανάλαβε τη στρατιωτική ηγεσία του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ.
Το 1914 όταν τελείωσε το Παγκύπριο Γυμνάσιο Σχολείο Λευκωσίας, είχε πάρει την απόφαση να γίνει Αξιωματικός του Ελληνικού Στράτου. Αν και οι γονείς του ήταν αντίθετοι με την απόφαση που είχε πάρει, ο ίδιος έδωσε εξετάσεις για την Ελληνική Βασιλική Στρατιωτική Σχολή Αθηνών.
Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ – Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ – ΟΡΓΑΝΩΣΗ «Χ»
Το 1916 φεύγει τελικά απο την Κύπρο και φθάνει στη Μητέρα Ελλάδα για να φοιτήσει στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, απο την οποία ο Διγενής αποφοίτησε το 1919 με το βαθμό του ανθυπολοχαγού πεζικού.
Στη συνέχεια, έχοντας τον βαθμό του δεκανέα, πήρε μέρος στον ελληνοτουρκικό πόλεμο, ο οποίος είχε σαν επακόλουθο την Μικρασιατική καταστροφή.
Για τη γενναία του αυτή δράση παρασημοφορήθηκε και προάχθηκε σε υπολοχαγό, το 1926 σε Λοχαγό ενώ το 1938 σε Ταγματάρχη. Κατά την διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου και μετά απο δική του επιθυμία, μετατέθηκε στο αλβανικό μέτωπο κατά των Ιταλών, όπου και υπηρέτησε ως επιτελάρχης της ΙΙ Μεραρχίας.
Κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής του ’40 ίδρυσε στην Αθήνα, τη μυστική Στρατιωτική οργάνωση «Χ», με σκοπό να πλήξει τα γερμανοιταλικά κατοχικά στρατεύματα. Λόγω του ότι σαν οργάνωση είχε εθνικιστικό προσανατολισμό έρχονταν ενάντια σε καθετί κομμουνιστικό. Η «Χ» αναγνωρίστηκε επίσημα ως «Εθνική Οργάνωσης Εσωτερικής Αντιστάσεως» με βασιλικό διάταγμα της 10ης Μαρτίου 1950.
Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας και την ήττα των κομμουνιστών, το 1946 ο απόστρατος πια αντισυνταγματάρχης Γ. Γρίβας Διγενής και οι «Χίτες» αναμίχθηκαν με την πολιτική, χωρίς όμως το επιθυμητό λαϊκό έρεισμα.
Στο μεταξύ ως Έλληνας Κύπριος ο Διγενής παρακολουθούσε και τα γεγονότα στην Κύπρο. Μετά το Ενωτικό δημοψήφισμα του ’50 και την άρνηση των Βρετανών να παραχωρήσουν στους Κύπριους το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, όλα πια οδηγούσαν τον λαό σε ένοπλο αγώνα.
Το 1951 ο Διγενής φθάνει στην Κύπρο και μελετά επί τόπου την όλη κατάσταση. Σε διάστημα ενός χρόνου θέτει τα θεμέλια της οργάνωσης ΕΟΚΑ, με βάση την οργάνωση νεολαίας Π.Ε.Ο.Ν (Παγκύπρια Εθνική Οργάνωση Νεολαίας) και την Ο.Χ.Ε.Ν (Ορθόδοξη Χριστιανική Οργάνωση Νέων).
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΟΚΑ 1955-1959
Για τον αρχηγό Διγενή ο αγώνας του 55-59 είναι το αριστούργημα της στρατιωτικής του ιδιοφυΐας, το προσωπικό του ποίημα. Μια περίοδος την οποία την υπεράσπισε με αγώνα και την διεκδίκησε ως μέρος της ψυχής και της ιστορία του.
Οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ, τα αμούστακα αυτά παλικάρια που ακολουθούσαν πιστά τον Αρχηγό τους σε κάθε διαταγή του, τους έβλεπε σαν δικά του παιδιά. «Ήξερε να καθοδηγεί»…..
Στην προπαρασκευή του αγώνα τον ρώτησαν «Που πας Γρίβα; ούτε 50 άνδρες δεν θα σε ακολουθήσουν». Λάθος!
Τον ακολούθησε ένας ολόκληρος λαός διψασμένος για λύτρωση και λευτεριά.
Ο Διγενής είχε σαφέστατη επίγνωση ότι ο αγώνας της ΕΟΚΑ δεν θα είχε παρά ελάχιστες πιθανότητες επιβίωσης και επιτυχίας αν δεν είχε εξασφαλίσει τη γενική αποδοχή του κόσμου. Γι αυτό ο αγώνας ουδέποτε υπήρξε γι αυτόν μέσο για άνοδο προσωπική αλλά μέσο ευθύνης και προσφοράς! Κατά τον ίδιο τρόπο έβλεπαν τον αγώνα και τα παλικάρια της ΕΟΚΑ και γι αυτό και δεν ήταν δυνατό να ηττηθεί ο όλος αγώνας.
Τέσσερα ολόκληρα χρόνια και παρά τις διάφορες κακουχίες , την έλλειψη στρατιωτικού υλικού, τα βασανιστήρια και τις αποτρόπαιες……
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου