Στους δρόμους θα βγουν φοροεισπράκτορες με τις ευλογίες της Τρόικα, οι οποίοι θα κυνηγούν αυτούς που χρωστούν. Τι θα γίνει όμως με αυτούς που δεν έχουν να δώσουν;
Απ’ ότι βλέπουμε η απόλυτη εξάρτηση της Ελλάδας από την οικονομική πολιτική της Τρόικα οδηγεί σ’ ένα πλήρες μπάχαλο, το οποίο, εάν δεν καταπολεμηθεί με απλές κινήσεις, θ’ οδηγήσει σε πραγματική λαϊκή εξέγερση. Ακόμα και οι δημοσιογράφοι στα μεγάλα κανάλια το έχουν καταλάβει. Η κατάσταση δεν πάει άλλο.
Το σημερινό φορολογικό σύστημα πρέπει να καταργηθεί ολόκληρο και να ξαναφτιαχτεί από την αρχή με απλό και λιτό τρόπο, προκειμένου να γίνεται κατανοητό σε παλιούς, καινούριους και επίδοξους επιχειρηματίες. Δεν είναι τυχαίο που συντάσσονται κάθε λίγο και λιγάκι επεξηγηματικά κείμενα για κάθε νέο φορολογικό νόμο.
Λόγω της πολυπλοκότητας κανείς δεν ξέρει πότε παρανομεί και πότε όχι. Έτσι φοροεισπράκτορες και οφειλέτες αδυνατούν να συνεννοηθούν είτε με ευθύνη της μίας είτε της άλλης πλευράς.
Φορολογικό πρόγραμμα, λοιπόν, γραμμένο με απλά λόγια. Το ιδανικότερο είναι η καθιέρωση ενιαίου φόρου για την επιχειρηματικότητα της τάξεως του 15%, υπέρ του οποίου τάχθηκε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός.
Ας σημειωθεί ότι είμαστε μεταξύ αυτών που καιρό τώρα υποστηρίζαμε την συγκεκριμένη επιλογή ( για του λόγου το αληθές διαβάστε εδώ, εδώ κι εδώ). Κατά αυτόν τον τρόπο θ’ αποκτήσουν οι Έλληνες φορολογικά κίνητρα και θα επιχειρήσουν προς όφελος δικό τους αλλά και του κράτους, το οποίο θα εισπράττει έσοδα από το κέρδος και όχι από το υστέρημα του πολίτη.
Κοινωνικό κράτος είναι αυτό που φροντίζει τους πολίτες του. Ο φορολογούμενος για να δώσει τον φόρο πρέπει να είναι σίγουρος ότι θα χρησιμοποιηθεί για το καλό του συνόλου. Η ποιότητα αυτού που λέμε κοινωνικό κράτος, έγκειται στο γεγονός ότι είναι σε θέση να βοηθήσει τους ανήμπορους.
Γι’ αυτό τον σκοπό χρειάζονται έσοδα, τα οποία μπορούν να εξασφαλιστούν μόνο μέσω μίας απλής φορολογικής πολιτικής με ταυτόχρονη ενίσχυση των εξαγωγών και των επενδύσεων. Τοιουτοτρόπως θα καταφθάσει «ζεστό» χρήμα απ’ έξω και δεν θα «περιφέρουμε» μεταξύ μας τα δικά μας χρήματα.
Η πολιτική προσέλκυσης των επενδύσεων πρέπει να είναι το ίδιο απλή και εύκολη στην ανάγνωση με την φορολογική. Η προτεραιότητα να δίνεται, αφού μελετηθούν και γεωστρατηγικοί παράμετροι, σ’ αυτόν που δίνει τα περισσότερα. Σίγουρα δεν μπορεί κάποιος να παραδίδει προς επένδυση περιοχές στρατηγικής σημασίας σε χώρες, που εποφθαλμιούν εθνικά του εδάφη και όχι μόνο.
Ενίσχυση των εξαγωγών και των ωφέλιμων επενδύσεων επομένως. Είναι ανεπίτρεπτο 3-4 μεταπράτες μεγάλο-επιχειρηματίες στην Ελλάδα να μπλοκάρουν κάθε φορά μια πολυδιάστατη ελληνική πολιτική που θ’ αυξήσει την ανταγωνιστικότητα και θα ενισχύσει την παραγωγή.
Βέβαια, την φορολογική πολιτική του κράτους δύνανται να συμμαζέψουν μόνο άνθρωποι της «πιάτσας», οι οποίοι θα γνωρίζουν από επιχειρήσεις και θα είναι συνάμα αποφασισμένοι για ρήξη με το όποιο κρατικίστικο κατεστημένο. Καλά τα οικονομικά πτυχία στα πανεπιστήμια, αλλά χωρίς εμπειρία ο όποιος οικονομολόγος δεν είναι σε θέση να δώσει λύσεις ουσίας στο πρόβλημα που μαστίζει την Ελλάδα και λέγεται έλλειψη επιχειρηματικότητας.
Ένα οικονομικό πρόγραμμα γραμμένο με απλά λόγια και μειωμένη φορολογία είναι η απάντηση στην σοβιετικής απόχρωσης τροικανή τακτική. Δεν μπορεί να πληρώνουμε ενοίκιο στα ίδια μας τα σπίτια για να πληρώνουμε φόρους, οι οποίοι καταλήγουν σε τσέπες άλλων.
Τα κόμματα πρέπει να συμφωνήσουν, έτσι ώστε να υπάρξει σχέδιο μακροχρόνιας εμβέλειας και προοπτικής στην οικονομία και να μην αλλάζει, εφόσον η πορεία είναι θετική, κάθε φορά που αλλάζουν οι κυβερνήσεις. Αφήστε το ελληνικό εμπορικό δαιμόνιο ν ανθίσει, όπως άνθιζε χιλιάδες χρόνια τώρα σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου