Κάποτε, η τοποθέτηση χρημάτων τις τράπεζες, παρείχε αναμφισβήτητη ασφάλεια στον καταθέτη. Οποιοσδήποτε δεν είχε βιβλιάριο τραπέζης και προτιμούσε να κρύβει τα χρήματά του σε κάποιο συρτάρι του σπιτιού, τον θεωρούσαν αξιοπερίεργο.
Η τράπεζα, εξασφάλιζε τα χρήματα του κόσμου από κάθε είδους κίνδυνο, όπως διάρρηξη ή απώλεια λόγω κάποιας καταστροφής (πυρκαγιά-πλημμύρα-σεισμός) που μπορούσαν να κοστίζουν στον νοικοκύρη τις οικονομίες μιας ζωής, εάν τις άφηνε στο σπίτι ή στο γραφείο του.
Ετσι, η τοποθέτηση των αποταμιεύσεων σε τράπεζα, κατέληξε καθεστώς από το οποίο κανένας πια δεν εξαιρούνταν, καθώς και οι μισθοί του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, οι συντάξεις, τα επιδόματα και όλα τα σχετικά, έμπαιναν απ΄ευθείας στον αριθμό λογαριασμού του δικαιούχου, που εάν δεν υπήρχε, δεν θα μπορούσε να πληρωθεί...
Παράλληλα, υποτίθεται ότι αυτός ο τρόπος λειτουργούσε και σαν κίνητρο αποταμίευσης για τον καταθέτη, ο οποίος βλέποντας τα χρήματά του να συσσωρεύονται στο βιβλιάριο, γλυκαινόταν και ήθελε να μαζέψει περισσότερα. Εννοείται ότι όταν έχεις χρήματα στα χέρια σου, φεύγουν πολύ πιό εύκολα απ΄ότι εάν βρίσκονται στην τράπεζα, αλλά αυτή η συνταγή χάλασε από τον καιρό που ίσχυσαν οι αναλήψεις μέσω ΑΤΜ..
Ωστόσο, μέχρι πρότινος κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί να μην έχει τα χρήματά του στις τράπεζες ή να φανταστεί ότι κάποια στιγμή, οι τράπεζες θα καταστούν το πιό επισφαλές μέρος για τις οικονομίες του κόσμου.
Και όμως! Τα τελευταία χρόνια είδαμε τόσα πολλά, που εύλογα η λαική πίστη αρχίζει να κλονίζεται. Είδαμε τα κερδοσκοπικά παιχνίδια των τραπεζών να τραντάζουν τις οικονομίες των κρατών, να μετακυλίουν την κρίση από τη μια χώρα στην άλλη, να καθιστούν τους δανεισμούς απαγορευτικούς, αλλά κυρίως, να καταποντίζουν τις οικονομίες του κόσμου, λές και άνοιξε η γή και τις κατάπιε.
Με το πρόσχημα "έχουμε κρίση", πόσα ιδιωτικά κεφάλαια άραγε δεν έχουν χαθεί αυτά τα χρόνια; Πόσος κόσμος δεν έμεινε στο δρόμο από τη μια στιγμή στην άλλη, επειδή έπεσε στην περίπτωση μιας τράπεζας που, ενώ κανείς δεν το περίμενε, ξαφνικά "τα έπαιξε";
Αυτές τις καταστάσεις, τις είχε ξαναζήσει η ανθρωπότητα σε άλλες παλιότερες εποχές, που ελπίζαμε ότι δεν θα ξαναγύριζαν, αφού υποτίθεται τώρα, οι οικονομολόγοι, οι χρηματιστές και άλλοι τόσοι ειδικοί, έχουν περισσότερες γνώσεις και άρα, μπορούν να κάνουν περισσότερες προβλέψεις. Παρ΄όλα αυτά, βλέπουμε τώρα ότι τα πράγματα δεν είναι αστεία και ότι κανένας καταθέτης δεν θα μπορεί στο εξής να κοιμάται απολύτως ήσυχος. Η σκληρή πραγματικότητα δείχνει ότι δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει και ότι κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί τίποτα!
Με τούτα και κείνα όμως, πόσοι σκέφτηκαν τις επιπτώσεις; Μπορεί όσοι παίζουν αυτά τα παιχνίδια για διάφορους λογους, να έμαθαν να αγνοούν τις λαικές ανάγκες και την αγωνία των ανθρώπων. Το κατέδειξε αυτό και η περίπτωση της Κύπρου, όπου ενώ οι τράπεζες ήταν κλειστές, μερικοί βρήκαν τρόπο να στείλουν αλλού τα κεφάλαιά τους και να γράψουν στα παλιά τους παπούτσια όλον τον υπόλοιπο κόσμο που δεν μπορούσε να σηκώσει ούτε 200 ευρώ...
Ολα όμως αυτά που έχουν συμβεί και που έχουν συσσωρεύσει τεράστια αγανάκτηση εκ μέρους του κόσμου, δεν ξέρει κανείς τι μπορεί να φέρουν. Το πιό πιθανό που ήδη συζητείται, είναι ότι ο κόσμος θα πάψει πλέον να εμπιστεύεται τις καταθέσεις του στις τράπεζες. Ηδη ο ένας μετά τον άλλον, ξεκίνησε να αποσύρει τα χρήματά του και να αναζητεί άλλους τρόπους φύλαξής τους, αλά παλαιά.
Θα ξαναγυρίζουμε στις λίρες που θάβαμε κάτω από το στρώμα, ή θα αγοράζουμε τρόφιμα και φάρμακα για τοποθέτηση; Ο,τι και να γίνει όμως, είναι γεγονός ότι η λαική πίστη χάνεται και όταν χαθεί εντελώς, οι τράπεζες θα το αντιληφθούν στις καταθέσεις που δεν θα βλέπουν πια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου