To deal της Εθνικής με τη Eurobank ήταν στην πραγματικότητα μια πολιτική συμφωνία, με τις ευλογίες του Μαξίμου.
Η κατάρρευσή του λοιπόν είναι πρωτίστως μια στρατηγική ήττα για τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος μέχρι και χθες προσπαθούσε να διασώσει το deal.
Ο κ. Τουρκολιάς, βρέθηκε στο τιμόνι της Εθνικής μόνο και μόνο επειδή ήταν κολλητός του πρωθυπουργού και ήταν αναμενόμενο να αποδειχθεί πολύ κατώτερος των σημερινών περιστάσεων στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Κυβέρνηση και τραπεζίτες σε συνεννόηση έπαιζαν «καθυστέρηση» στην ανακεφαλαιοποίηση και τώρα οδηγούμαστε στην κρατικοποίηση των δύο μεγάλων συστημικών τραπεζών, της Εθνικής και της Eurobank.
To πως υποδέχθηκε η αγορά αυτή την εξέλιξη φαίνεται στη βουτιά που κάνει σήμερα το Χρηματιστήριο της Αθήνας.
Όλη η αγορά είναι σήμερα στα «κάγκελα» και υπάρχουν τρεις πραγματικοί λόγοι για αυτό.
Η αβεβαιότητα για το ιδιοκτησιακό μέλλον των ελληνικών τραπεζών, η αβεβαιότητα για την τύχη των καταθέσεων και η αβεβαιότητα για την εξέλιξη του χρέους, καθώς τα κεφάλαια που θα εκταμιευθούν μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για τη στήριξη των τραπεζών θα επιβαρύνουν το Δημόσιο χρέος, το οποίο εκ των πραγμάτων οδηγείται πάλι εκτός στόχων.
Συνεπώς, το λιγότερο που οφείλει να κάνει η κυβέρνηση είναι να ξεκαθαρίσει στον κόσμο πως δεν θα χάσει τα λεφτά του. Δεν μπορεί να κρύβεται ούτε πίσω από τον Σόιμπλε, ούτε πίσω από τον Ολι Ρεν.
Δεν ψήφισε αυτούς ο κόσμος. Είναι στοιχειώδης κυβερνητική υποχρέωση να δώσει καθαρές και ρεαλιστικές απαντήσεις για την τύχη των ελληνικών καταθέσεων.
Όπως επίσης και για το τι σχεδιάζει να κάνει με τις τράπεζες και κατά πόσο είναι πραγματικό το σενάριο να περάσουν υπό γερμανικό έλεγχο. Για αυτά τα δυο βασικά ερωτήματα μπορεί κάποιος να τοποθετηθεί καθαρά σήμερα;
ΥΓ: Όταν μιλάω για καθαρές απαντήσεις δεν εννοώ το να βγει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να πει απλά πως δεν κινδυνεύουν οι καταθέσεις. Αυτό κάνει τα πράγματα μόνον χειρότερα.
http://rizopoulospost.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου