Με την αμυντική μας “πτώχευση” ποιος θ΄ασχοληθεί; Η “ψαλίδα” ανοίγει στο Αιγαίο Τυχαίο όλο αυτό ;;;;

Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ

Αναμένοντας ξανά την “ανάπτυξη” θα πρέπει να ασχοληθούμε επειγόντως με την δεδομένη “πτώχευσή” μας στην Άμυνα.

Γιατί όσο κι αν παριστάνουμε ότι δεν το ξέρουμε ή δεν το καταλαβαίνουμε, η αμυντική “πτώχευσή” μας είναι πάρα πολύ κοντά.Και είναι απείρως πιο επικίνδυνη από την άλλη την οικονομική,την οποία υποτίθεται ότι αποφύγαμε.

Τα αποτελέσματά της είναι ήδη ορατά.

Η κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις από τις αρχές τις δεκαετίας του 2000 εγκατέλειψαν -μ΄ όλη τη σημασία της λέξης- την Εθνική Άμυνα και τις ΕΔ.Σ΄ όλα τα επίπεδα.

Προερχόμενες από έναν καταστροφικό όπως αποδείχτηκε “εξοπλιστικό κυκλώνα” που ξεκίνησε μετά από το 1996 με αγορές οπλικών συστημάτων που στις περισσότερες περιπτώσεις έγιναν ....

....χωρίς καμία απολύτως πρόβλεψη τεχνικής υποστήριξης τους,δημιουργήσαμε περισσότερα προβλήματα απ΄ όσα υποτίθεται θέλαμε να λύσουμε.

Πανάκριβα οπλικά συστήματα παρελήφθησαν με σημαντικά προβλήματα τα οποία δεν μπορούσαν να επιλυθούν λόγω των άθλιων συμβάσεων που είχαν υπογραφεί.Καμία κυβέρνηση απ΄ αυτές που διαδέχτηκαν τις κυβερνήσεις Σημίτη οι οποίες έκαναν αυτές τις αγορές δεν τόλμησε να λύσει τα προβλήματα που είχαν προκύψει.Ο χρόνος περνούσε και η κατάσταση χειροτέρευε.Έπρεπε να φθάσουμε στη περίοδο 2013-14 επί υπουργίας Αβραμόπουλου για να βρούμε μια λύση για τα υποβρύχια 214 που “σάπιζαν” στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. 

Αλλά εκτός απ΄ αυτό όλα τ΄ άλλα έμειναν άλυτα. Η οικονομική κρίση που ξέσπασε και τυπικά το 2010 αποτέλεσε την καλύτερη δικαιολογία για το πολιτικό σύστημα αλλά και για τις στρατιωτικές ηγεσίες,να αποφύγουν …τα δύσκολα! Αδιαφορώντας για την βέβαιη καταστροφή που έρχεται.

Κάπως έτσι φθάσαμε στην δυσάρεστη σημερινή πραγματικότητα.Με τους  Τούρκους να κάνουν όργια στο Αιγαίο “πατώντας” σε ελλείψεις και αδυναμίες μας που εμείς επιτρέψαμε να δημιουργηθούν και να γιγαντωθούν.Όχι σήμερα αλλά χρόνια τώρα.

Και βέβαια τα χειρότερα έρχονται…

Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι πολύ σύντομα η “ψαλίδα” στον εναέριο χώρο του Αιγαίου θα ανοίξει επικίνδυνα.Είτε το 2018,είτε το αργότερο το 2020, η Τουρκία θα έχει στο οπλοστάσιό της το F 35.Δεν θα μπούμε στη συζήτηση αν είναι καλό,κακό ή μέτριο αεροπλάνο.Ο καθένας μπορεί να έχει τις απόψεις του και να τις υποστηρίζει.Το δεδομένο είναι ότι οι Τούρκοι θα έχουν στα χέρια τους ένα νέο αεροσκάφος,άγνωστο σ΄ εμάς,με δυνατότητες προφανώς πιο εξελιγμένες.

Η Τουρκία θα βρεθεί εκεί προς το τέλος της δεκαετίας με εκσυγχρονισμένο τον στόλο των F 16 της και με το F 35 στα αεροδρόμιά της.Εμείς που είμαστε; Πουθενά…Συζητάμε και ξανασυζητάμε αν θα προχωρήσουμε σε απαραίτητους εκσυγχρονισμούς αεροσκαφών για να “μπαλώσουμε τρύπες” ,με κάποιους να έχουν …φαεινές ιδέες να “φορτώσουν” στην ΠΑ κι άλλο τύπο -μεταχειρισμένου- αεροσκάφους!

Δυστυχώς ευκαιρίες χάθηκαν ακόμη και μέσα στα χρόνια της κρίσης.

Την ίδια περίοδο που ο Αβραμόπουλος με τον Αποστολάκη -Α/ΓΕΝ τότε- έδιναν μια λύση στο κρίσιμο θέμα των υποβρυχίων,είχε δοθεί από την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ πράσινο φως για να προχωρήσει τάχιστα ο εκσυγχρονισμός των F 16. Σπάνιο πολιτική ηγεσία να δίνει την δυνατότητα στη στρατιωτική ηγεσία να προχωρήσει σε τέτοιο πρόγραμμα και μάλιστα εν μέσω κρίσης.Είχε γίνει κατανοητό όμως ότι η κατάσταση ειχε φθάσει στο απροχώρητο.

Δυστυχώς η τότε ηγεσία του ΓΕΑ δεν κινήθηκε με την ταχύητα που θα μπορούσε.Ούτε το ΓΕΕΘΑ υπό την ηγεσία Κωσταράκου φαίνεται πως κατάλαβε την ευκαιρία που του δινόταν να κάνει κάτι σημαντικό και ουσιαστικό για την απαραίτητη αναβάθμιση της ΠΑ.Πολύτιμος χρόνος χάθηκε και …το πουλάκι πεταξε και μαζί του άρχισαν να πετάνε και οι Τούρκοι πάνω από τα νησιά μας.

Έτσι έχουμε φθάσει στο σήμερα.Λεφτά προφανώς δεν υπάρχουν.Αλλά υπάρχουν τεράστιες επιχειρησιακές ανάγκες στις ΕΔ που θα πρέπει άμεσα να καλυφθούν.Δεν είναι καθόλου ευχάριστο σε μια χώρα που οι συνταξιούχοι βλέπουν τις συντάξεις τους να κόβονται κάθε μήνα,να μιλάς για την ανάγκη να δοθούν χρήματα στην Εθνική Άμυνα,όχι για αγορές,αλλά για εκσυγχρονισμούς,αναβαθμίσεις και τεχνική υποστήριξη οπλικών συστημάτων.Αλλά  φοβόμαστε ότι δεν υπάρχει πλέον η πολυτέλεια του χρόνου.Αποφάσεις πρέπει να ληφθούν σύντομα και να εκτελεσθούν άμεσα. 

Τα σχέδια και οι θεωρίες του κάθε πικραμένου που κυκλοφορεί στο ΥΠΕΘΑ και παριστάνει τον ειδικό και τον σύμβουλο θα πρέπει να σταματήσουν και να πουν οι Αρχηγοί και τα επιτελεία τους τι πρέπει να γίνει αύριο κιόλας.Θα πρέπει οι Αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων να καταλάβουν ότι δεν κρίνοντναι μόνο από την κοινωνική ευαισθησία που πρέπει να δείχνουν για τα όσα υφίστανται πολλές κοινωνικές ομάδες από τη κρίση. Αυτή την έχουν δείξει και αποδείξει και μέσω του τιτάνιου έργου που παράγουν οι ΕΔ για να βοηθήσουν στην λύση προβλημάτων όπως το προσφυγικό.Είναι όμως Αρχηγοί πρωτίστως για να εξασφαλίσουν την μαχητική ικανότητα των ΕΔ.

Και γι΄ αυτά τα θέματα θα πρέπει και να ανησυχούν και να εκφράζουν τις ανησυχίες τους στους Καμμένο-Βίτσα. Η κοινωνία μπορεί να υποφέρει,αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών θελει οι ΕΔ να ειναι πράγματι ισχυρές.Θεωρεί επιπλέον δεδομένη την  προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας η οποία δεν μπορεί να γίνει μόνο με το φιλότιμο και τις πατέντες του ανθρώπινου δυναμικού.

Ας μιλήσουν ανοιχτά λοιπόν,ας απαιτησουν λύσεις εδώ και τώρα ,γιατί διαφορετικά κινδυνεύουν να βρεθούν σε πολύ δύσκολη θέση. Η “πτώχευση” στην Άμυνα δεν μπορεί παρά να έχει δυσάρεστα αποτελέσματα …
militaire.gr