Ο ΟΠΕΡΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ !

Στέφανος Μπεληγιάννης

Ο ψεύτης και ο κλέφτης τα ... τρία πρώτα χρόνια χαίρεται!

«Ή μνημόνιο ή άτακτη χρεωκοπία!». Αυτό ακούμε από το πρωί ώς το βράδυ εδώ στην Ελλάδα από τον Μάϊο του 2010!

Το έλεγε αυτός ο ανεκδιήγητος ΓΑΠ, το αντηχούσε η ηχώ του ο Παπακωνσταντίνου και Καρατζαφέρης! Το συνέχισε σε «ρε ελάσσωνα» ο Βενιζέλος, σε «μι μινόρε» ο Παπαδήμος για να το ακούσουμε τέλος σε «ντο ματζόρε» από ποιόν ; Mα από ποιόν άλλον; Από την συμφωνική ορχήστρα του «Βερολίνου» αποτελούμενη από τον Σαμαρά - τενόρο άλτο, τον Βενιζέλο βαρύτονο και τον Κουβέλη σοπράνο!!!

Η όπερα αυτή, τρία χρόνια κράτησε!!! 

Το θέαμα, ήταν υποχρεωτικό! Για όλους τους Έλληνες... και όποιανού δεν του άρεσε να πηγαίνει στην όπερα, την έβλεπε υποχρεωτικά από τα κανάλια!!!

Βέβαια δεν μπορώ να πώ είχε και τα διαλείματά της... προκειμένου οι θεατές να ξεκουράσουν λίγο τα αυτιά τους από τις κορώνες της παράστασης. 

Όμως δυστυχώς... και τότε ακόμη κάποια παιδιά με τσιριχτή φωνή περιδιάβαιναν τους διαδρόμους της όπερας, διαλαλώντας τον πασατέμπο τους και τον λιόσπορο!!! 

Ακόμη πονάνε τ’αυτιά μου, ειδικότερα από την τσιρίδα ενός συγκεκριμένου... να δείς πώς τον έλεγαν μωρέ; Α! Ναί ... Άδωνη τον έλεγαν. Αυτός δεν υποφερόταν πιά!!!

Η παράσταση τελικά, παρά τα φάλτσα των τραγουδιστών, είχε μεγάλο «σουξέ».

Όχι τόσο για την ποιότητά της, όσο για το θέμα της που καταναγκαστικά επιβαλλόταν πάνω στο κοινό με απειλές. 

Οι θεατές ήταν πολύ δυσαρεστημένοι, όμως το τι συγχαρητήρια ερχόντουσαν από την Ευρώπη, δεν λέγεται, και εισπράξεις καλές γίνανε που όλες πήγανε στην περίφημη γερμανίδα σκηνοθέτη του έργου «φράου Μέρκελ» γιατί δεν σας το είπα αυτό... το εισιτήριο κόστιζε πανάκριβα... πόσο; Αναλόγως ... άλλος έδινε το χωράφι του, άλλος έδινε το σπίτι του, αλλος έδινε τα παιδιά του ... και μερικοί και την ζωή τους ακόμα να μην χάσουν τέτοια παράσταση!

Ώσπου κάποια στιγμή ο θίασος αποφάσισε να δώσει παράσταση και στην Κύπρο!!!

Το αποφασίσανε έτσι ξαφνικά και έχοντας σίγουρη την επιτυχία άρχισαν να το σιγοτραγουδούν και στην Κύπρο...

Όμως τι συμφορά!!! Στην πρεμιέρα δεν πήγε κανείς ! Άδεια η αίθουσα...
Τα θλιβερά μαντάτα φτάσανε στην Αθήνα και την Γερμανία ταυτόχρονα!
Όλοι πάγωσαν! Οι διαφημίσεις στα κανάλια κατέβηκαν, ούτε καν το παιδί με τον πασατέμπο δεν βγήκε να πουλήσει...

Όμως ο κόσμος πολύ το χάρηκε αυτό το φιάσκο που έπαθε ο θλιβερός αυτός θίασος! Γιατί, μεταξύ μας... κατάλαβε έστω και τρία χρόνια μετά ότι :

- ότι «στο κάτω κάτω της γραφής» μιά όπερα είναι βρε αδελφέ και μάλιστα παράφωνη δεν είναι η πραγματικότητα ... Αυτή είναι πολύ διαφορετική από την όπερα και το έργο της...

- ότι «ο βρεμένος την βροχή δέν την φοβάται» έτσι όταν έχεις χάσει όλο σου το βιός δεν φοβάσαι μή σου το πάρουν οι κλέφτες και...

- ότι τέλος η όπερα και οι τραγουδιστές είναι για να διασκεδάζουν τόν κόσμο και όταν δεν κάνουν την δουλιά τους σωστά ... είναι για «αυγά και ντομάτες»!!!

Ετσι τώρα περιμένουμε να δούμε πότε ο κόσμος θα ζητήσει τα εισιτήρια του πίσω όπως δικαιούται...