“Ή με στηρίζετε ή πέφτω” ήταν ουσιαστικά το μήνυμα του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στη γερμανίδα καγκελάριο.
Του Στρατή Μαζίδη
και κλααααααααάμα η κυρία όπως θα έλεγε ο Χάρι Κλυνν.
Κι αναρωτιέμαι… Ο πρωθυπουργός αντιμετωπίζει προβλήματα αντίληψης; Τόσο καιρό είδε να τον στηρίζει κανείς απέξω; Γιατί περιμένει πως θα το κάνουν τώρα; Άλλωστε το έχουμε ξαναπεί. Προαλείφεται καιρό τώρα ο Αλέξης με τα διάφορα ταξίδια και την αλλαγή της φρασεολογίας του.
Βρε καημένε πάρε το χαμπάρι πως σε έχουν χεσ, ε γραμμένο. Κι αν ήμασταν στην κατοχή εσένα θα πυροβολούσαν πρώτο από όλους φεύγοντας από την Αθήνα.
Αλλά πολύ χαίρομαι με αυτές τις ώρες αγωνίας που περνάς Αντώνη Σαμαρά. Που κάθεσαι στην καρέκλα σου ιδρωμένος από το φόβο σου αλλά το αισθάνεσαι, το βλέπεις, το ξέρεις πως σε λίγο θα γίνει κομμάτια. Τώρα καταλαβαίνεις κι εσύ πως είναι να πέφτεις. Να πέφτεις καθημερινά, να πέφτεις βασανιστικά. Να είσαι μόνος στο μαρτύριο.
Έτσι είναι Αντώνη. “Μάχαιραν έδωκες και μάχαιραν θα λάβεις” λέει το Ευαγγέλιο. Πάρε λοιπόν ανάσα κι ετοιμάσου. ΄Η κρέμασου σε ένα δένδρο όπως έκανε κάποιος άλλος όταν αναφώνησε “ήμαρτον παραδούς αίμα αθώον!”
Και σου αξίζει η χειρότερη πτώση που έζησε ποτέ κανείς. Όχι μόνο γιατί έριξες το Μητσοτάκη που σε ανέδειξε από το μηδέν και έφερες στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ, αλλά γιατί ήσουν η αιτία που ήρθε στα πράγματα “ο θέλω να ευχαριστήσω τους αμερικανούς” Κώστας Σημίτης, ο ηγέτης των εθνικών ταπεινώσεων, της κομπινοεισόδου στο ευρωνόμισμα και του υπερδανεισμού. Θυμάσαι έτσι; Τότε που έκανες πρόεδρο της Δημοκρατίας έναν αποτυχημένο αρχηγό ενός κομματίδιου.
Όπως επίσης πρόδωσες όσους πίστεψαν τα παραμύθια που αποδείχθηκε ότι έλεγες στη ΔΕΘ το 2011.
Αλλά ξέρεις τι; Δε θέλω να φύγεις έτσι! Όχι!
Θέλω να σε αναγκάσουν να πάρεις κι άλλα μέτρα. Κι άλλα! Κι άλλα! Να σου πουν να μας πάρεις και τα εσώρουχα ώστε πια να κατέβουν στο Σύνταγμα οι αποφασισμένοι και όχι οι αγανακτισμένοι.
Και να έρθουμε Αντώνη όχι για την καμπούρα μας. Όχι εμείς δεν είμαστε σαν εσένα. Κι ας είμαστε η πλέον αδικημένη γενιά που όλοι βρίζετε αλλά εμείς τα χάσαμε όλα δίχως να φταίμε. Εμείς το χάσαμε το τρένο και διαγράψαμε οριστικά τα όνειρα που κάναμε.
Αλλά για τους παππούδες μας που πολέμησαν στην Αλβανία και πέταξαν στη θάλασσα τους ιταλούς. Για τις γιαγιάδες μας που συνωστίσθηκαν στη Σμύρνη. Για τα παιδιά μας που θέλουμε να ζήσουν ελεύθερα και να πραγματώσουν τα όνειρά τους. Για αυτό Αντώνη της “άλλης” Ελλάδας, της υποτέλειας, της ξεφτίλας, της ρεζίλας και της υποταγής.
Όχι μόνο δε σε λυπάμαι, αλλά ο Θεός να με αξιώσει να τραβήξω μια κλωτσιά στη σάπια από τα σαράκια τόσων ετών πρωθυπουργική καρέκλα που κάθεσαι και να σε δω να γκρεμοτσακίζεσαι.
Εσύ όπως ο πλούσιος της παραβολής έλαβες τα αγαθά σου σε αυτή τη ζωή. Τώρα έρχεται η ώρα των φτωχών Λαζάρων. Το τρένο για την κόλαση σε περιμένει! Και ήταν δική σου επιλογή.
Πέσε λοιπόν όπως κάθε τι σάπιο σε αυτή τη ζωή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου