Οι δολοφόνοι ζητάνε και τα ρέστα

Όταν πριν από εικοσιπέντε χρόνια κάποιοι αθεράπευτα ρομαντικοί παράτησαν σπουδές και καριέρες στο εξωτερικό και γύρισαν πίσω, ήταν αδύνατο να φανταστούν αυτά που ζούμε σήμερα σε αυτή την χώρα που λέγεται Ελλάδα. Από την εποχή του ονείρου, από την εποχή των
ιδανικών και των πιστεύω, περάσαμε στην εποχή της σύγχρονης ελληνικής τραγωδίας.

του Νίκου Χειλαδάκη

Η τραγωδία της Λάρισας ήταν γροθιά στο στομάχι! Μια γροθιά διαχρονική που πονά πολύ. Τα παχύδερμα όμως δεν αισθάνονται κανένα πόνο. Το μόνο που ξέρουν είναι πρόσθεση και αφαίρεση. 


Γι' αυτούς οι άνθρωποι δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα νούμερο και αυτή η χώρα ένα τεράστιο πρωτότυπο πείραμα.

Είναι καταπληκτικό αυτό που είδα να σχολιάζουν διάφοροι πολιτικοί χαμαιλέοντες και ξεπουλημένοι δημοσιογράφοι, πως ο θάνατος των φοιτητών δεν είναι αποτέλεσμα της κυβερνητικής πολιτικής, υπονοώντας ξεκάθαρα, πως είναι αποτέλεσμα της... προσωπικής τους βλακείας. 

«Εντάξει και τι έγινε και παλιότερα την δεκαετία του πενήντα πολλοί σκοτώνονταν από το μαγκάλι». 

Εμπρός λοιπόν να γυρίσουμε εξήντα χρόνια πίσω! Μάλιστα, χαρακτήρισαν όλους αυτούς που ξεσηκωθήκαν από την τραγωδία του μαγκαλιού σαν ...λαϊκιστές.

«Έλληνες του 2013, μην λαϊκίζετε! Εμείς θα σας δολοφονούμε, αλλά εσείς δεν έχετε το δικαίωμα να διαμαρτύρεστε γιατί γίνεστε λαϊκιστές». Αυτό το κόλπο του λαϊκισμού είναι η πιο πονηρή εφεύρεση του συστήματος. 

Ότι δεν το βολεύει, ότι αντίκειται στην καταστροφική του μανία, ότι αποκαλύπτει τα εγκλήματα του, είναι λαϊκισμός.

Μεθαύριο θα σας πάρουν τα σπίτια και τα χωράφια σας. Κάποτε υπήρχε ο «μπαμπούλας» του κομουνισμού ότι θα μας πάρει τις περιουσίες. Αυτός όμως που μας τα παίρνει όλα είναι ο σύγχρονος χρηματιστικός μπαμπούλας. 

Δεν είναι ο κομουνισμός, αλλά ο καπιταλισμός, στην πιο άθλια μετεξέλιξη του.
Μεθαύριο θα μετράμε ακόμα ένα θύμα αυτού του δολοφονικού πειράματος. 

Η χώρα-πειραματόζωο βλέπει τα παιδιά της να σκοτώνονται ένεκα άνωθεν εντολών. Εξ' αιτίας του πειράματος που μας επέβαλαν. 

Αλήθεια, έχετε συνειδητοποιήσει ότι είμαστε πειραματόζωα σαν εκείνα τα ποντίκια σε κάποιο τρελό εργαστήρι κάποιου διεστραμμένου επιστήμονα της Δύσης, που προσπαθεί να βρει το «αθάνατο νερό» αδιαφορώντας για τις ανθρώπινες ζωές που κάθε μέρα χάνονται στην καταστροφική του μανία ;

Τα πειραματόζωα δεν έχουν κανένα δικαίωμα, είναι απλώς ένα υλικό επεξεργασίας από αυτούς που τα χρησιμοποιούν. Και ποιοι είναι αυτοί ; Είναι οι ξένοι δυνάστες και τα πολιτικά ανδρείκελα αυτή της χώρας. Αυτοί που την «έσωσαν» από την καταστροφή. 

Μάλιστα, αυτοί που σήμερα μέσα στην συμφορά μας, μας ζητούν και τα ρέστα γιατί μας... έσωσαν.

Το φονικό μαγκάλι πρέπει να γίνει το σύμβολο του πειράματος. Να γίνει το έμβλημα της «σωτηρίας» της νέας Ελλάδας. Της τροϊκανικής. Η Τρόικα, ο χάρος που θα βγαίνει κάθε μέρα παγανιά μέχρι να ολοκληρωθεί το πείραμα και να αποτελειώσει ένα λαό που δεν επιτρέπετε να λαϊκίζει. Άραγε επιτρέπεται να ζει ; Ως πότε ;

Ως πότε ραγιάδες ραγιάδες!