Η Αγκυρα παίρνει θέσεις
Επικίνδυνα επιθετικές θέσεις στον διπλωματικό, γεωπολιτικό, γεωστρατηγικό και γεωοικονομικό χάρτη αναπτύσσει το τελευταίο χρονικό διάστημα η Τουρκία απέναντι στην Ελλάδα, γεγονός που προβληματίζει έντονα την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της χώρας.
Η τουρκική πλευρά...
.....με δεδομένη τη μειονεκτική -δεινή οικονομική θέση της Ελλάδας- έχει αυξήσει, και μάλιστα τελείως απροκάλυπτα, τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά τις γεωπολιτικές κινήσεις της, επιβεβαιώνοντας αρχικώς ότι η οπτική της γωνία στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι αποκλειστικά προς την κατεύθυνση δημιουργίας εκείνων των συνθηκών που θα επιφέρουν τα μέγιστα δυνατά θετικά αποτελέσματα για την Αγκυρα.
Ακόμη και αν αυτό περάσει μέσα από ένα «θερμό» επεισόδιο.
Η κλιμάκωση των τουρκικών κινήσεων-προκλήσεων δεν είναι μόνο σε στρατιωτικό επίπεδο (μέσω του οποίου γίνεται μια προσπάθεια μέτρησης αντιδράσεων και διαθέσεων της κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά), αλλά η τουρκική προκλητικότητα παίρνει χαρακτηριστικά επίθεσης και επεκτείνεται με δηλώσεις Τούρκων πολιτικών (π.χ. Μπαγίς, Νταβούτογλου κ.λπ.) παραβιάζοντας το Διεθνές Δίκαιο και δημιουργώντας έτσι «υποδομές» για μελλοντική (μεσοπρόθεσμα ή βραχυπρόθεσμα) διπλωματική εκμετάλλευση.
Ουσιαστικά, η Τουρκία μέσω ενός διαφαινόμενου καλοσχεδιασμένου στρατηγικού σχεδίου, τοποθετείται γεωπολιτικά και γεωοικονομικά τόσο διπλωματικά όσο και πολιτικά στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου (παρενοχλώντας την Κύπρο και αμφισβητώντας ευθέως την κυπριακή ΑΟΖ), αλλά και μέσα σε ένα πνεύμα απόλυτου παραλογισμού τορπιλίζει ταυτόχρονα τις ελληνοτουρκικές σχέσεις αμφισβητώντας την υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο και οικειοποιούμενη την ελληνική ΑΟΖ νότια του Καστελόριζου και ανατολικά της Κρήτης.
Η Τουρκία καταλαμβάνει θέσεις στον χάρτη και αναμένει την επόμενη ημέρα μιας ιδιαίτερα θερμής περιόδου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, η οποία και θα οδηγήσει σε εξελίξεις τέτοιες που θα «εξαναγκάσουν» την Αθήνα να ζητήσει την παρέμβαση του Διεθνούς Δικαστηρίου.
Και ακριβώς σε αυτήν την εξέλιξη στοχεύει η Αγκυρα, προκειμένου να κατορθώσει το ακατόρθωτο, δηλαδή να μοιράσει το Αιγαίο με την πολιτική της «χαντζάρας» και να καταπατήσει μεγάλο ή μικρό μέρος από την Ελληνική ΑΟΖ λόγω μη ανάλογης παράλογης απαίτησης από την Ελληνική πλευρά, αφού η Αθήνα δεν δείχνει να έχει αντιληφθεί τόσο τον τρόπο λειτουργίας των Διεθνών Δικαστηρίων (αποδίδουν σολομώντειες λύσεις, εμπλουτισμένες με ισχυρή πολιτική-διπλωματική χροιά που καλύπτουν τα συμφέροντα των ισχυρών του πλανήτη) και έχει μεταβληθεί σε μια γραφική καρικατούρα διαμαρτυρόμενου κατά της τουρκικής προκλητικότητας, η οποία και παραμένει κατ’ ουσίαν αναπάντητη από την πλευρά της Ελλάδας.
Εν κατακλείδι, η Αγκυρα σήμερα λαμβάνει θέσεις για την επόμενη ημέρα μιας ελεγχόμενης στρατιωτικής σύγκρουσης με την Ελλάδα.
Μιας σύγκρουσης, η οποία θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στο Διεθνές Δικαστήριο, όπου η Ελλάδα θα βρεθεί συρόμενη (και πιθανότατα με δική της βούληση) λόγω των τεράστιων λαθών της ελληνικής πλευράς.
Δυστυχώς, αυτή η φοβικότητα των Αθηνών αντανακλάται (και εν μέρει επιβάλλεται) σε όλους τους θεσμικούς παράγοντες που είναι επιφορτισμένοι με την Αμυνα και την Ασφάλεια της χώρας και οδηγεί σε μια βέβαιη εθνική ήττα και ταπείνωση, αφού, ελλείψει ίσου βάρους (και παραλογισμού) επιχειρημάτων-απαιτήσεων, θα εξαναγκαστεί να μοιραστεί την Ελληνική ΑΟΖ και να ικανοποιήσει τα πιο τρελά όνειρα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
Ομως ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα συμπαρασύρει και την Κύπρο, η οποία θα βρεθεί αποκλειστικά μόνη (έχει ήδη αρχίσει να εισέρχεται στο στάδιο αυτό), αφού οι πολιτικές ηγεσίες της ποτέ δεν φρόντισαν να ενισχύσουν τους φόβους της Αγκυρας, αλλά, αντίθετα, λειτούργησαν αποδομητικά -σε όλα τα επίπεδα- ως προς την εξασφάλιση και τη θωράκιση της Αμυνας αλλά και των διεθνών κεκτημένων της Μεγαλονήσου.
Ο παραλογισμός των «σοφών» στις συνομιλίες
Η λανθάνουσα αντίληψη της Αθήνας ως προς την τουρκική πολιτική και διπλωματική γεωπολιτική επέλαση που καταγράφεται το τελευταίο διάστημα αποτυπώνεται στην πρόσφατη δήλωση του υφυπουργού Εξωτερικών Κώστα Τσιάρα, ο οποίος απάντησε σε ερώτηση δημοσιογράφου: «Οι όποιες τουρκικές ενέργειες διεκδίκησης υφαλοκρηπίδας είναι ατελέσφορες»!
Βέβαια, ο κ. Τσιάρας ξεχνά τις τοποθετήσεις του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου σχετικά με το Καστελόριζο που «επιπλέει» πάνω σε τουρκικά νερά (εννοώντας ότι η περιοχή νότια του Καστελόριζου ανήκει στην τουρκική ΑΟΖ).
Είναι ακριβώς το ίδιο πνεύμα απόλυτου παραλογισμού που καλύπτει τις συνομιλίες των «επιτροπών σοφών» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, τη στιγμή που δεν έχει αρθεί το casus belli της Αγκυρας απέναντι στην Ελλάδα!
Δημοκρατία
.
Η τουρκική πλευρά...
.....με δεδομένη τη μειονεκτική -δεινή οικονομική θέση της Ελλάδας- έχει αυξήσει, και μάλιστα τελείως απροκάλυπτα, τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά τις γεωπολιτικές κινήσεις της, επιβεβαιώνοντας αρχικώς ότι η οπτική της γωνία στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι αποκλειστικά προς την κατεύθυνση δημιουργίας εκείνων των συνθηκών που θα επιφέρουν τα μέγιστα δυνατά θετικά αποτελέσματα για την Αγκυρα.
Ακόμη και αν αυτό περάσει μέσα από ένα «θερμό» επεισόδιο.
Η κλιμάκωση των τουρκικών κινήσεων-προκλήσεων δεν είναι μόνο σε στρατιωτικό επίπεδο (μέσω του οποίου γίνεται μια προσπάθεια μέτρησης αντιδράσεων και διαθέσεων της κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά), αλλά η τουρκική προκλητικότητα παίρνει χαρακτηριστικά επίθεσης και επεκτείνεται με δηλώσεις Τούρκων πολιτικών (π.χ. Μπαγίς, Νταβούτογλου κ.λπ.) παραβιάζοντας το Διεθνές Δίκαιο και δημιουργώντας έτσι «υποδομές» για μελλοντική (μεσοπρόθεσμα ή βραχυπρόθεσμα) διπλωματική εκμετάλλευση.
Ουσιαστικά, η Τουρκία μέσω ενός διαφαινόμενου καλοσχεδιασμένου στρατηγικού σχεδίου, τοποθετείται γεωπολιτικά και γεωοικονομικά τόσο διπλωματικά όσο και πολιτικά στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου (παρενοχλώντας την Κύπρο και αμφισβητώντας ευθέως την κυπριακή ΑΟΖ), αλλά και μέσα σε ένα πνεύμα απόλυτου παραλογισμού τορπιλίζει ταυτόχρονα τις ελληνοτουρκικές σχέσεις αμφισβητώντας την υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο και οικειοποιούμενη την ελληνική ΑΟΖ νότια του Καστελόριζου και ανατολικά της Κρήτης.
Η Τουρκία καταλαμβάνει θέσεις στον χάρτη και αναμένει την επόμενη ημέρα μιας ιδιαίτερα θερμής περιόδου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, η οποία και θα οδηγήσει σε εξελίξεις τέτοιες που θα «εξαναγκάσουν» την Αθήνα να ζητήσει την παρέμβαση του Διεθνούς Δικαστηρίου.
Και ακριβώς σε αυτήν την εξέλιξη στοχεύει η Αγκυρα, προκειμένου να κατορθώσει το ακατόρθωτο, δηλαδή να μοιράσει το Αιγαίο με την πολιτική της «χαντζάρας» και να καταπατήσει μεγάλο ή μικρό μέρος από την Ελληνική ΑΟΖ λόγω μη ανάλογης παράλογης απαίτησης από την Ελληνική πλευρά, αφού η Αθήνα δεν δείχνει να έχει αντιληφθεί τόσο τον τρόπο λειτουργίας των Διεθνών Δικαστηρίων (αποδίδουν σολομώντειες λύσεις, εμπλουτισμένες με ισχυρή πολιτική-διπλωματική χροιά που καλύπτουν τα συμφέροντα των ισχυρών του πλανήτη) και έχει μεταβληθεί σε μια γραφική καρικατούρα διαμαρτυρόμενου κατά της τουρκικής προκλητικότητας, η οποία και παραμένει κατ’ ουσίαν αναπάντητη από την πλευρά της Ελλάδας.
Εν κατακλείδι, η Αγκυρα σήμερα λαμβάνει θέσεις για την επόμενη ημέρα μιας ελεγχόμενης στρατιωτικής σύγκρουσης με την Ελλάδα.
Μιας σύγκρουσης, η οποία θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στο Διεθνές Δικαστήριο, όπου η Ελλάδα θα βρεθεί συρόμενη (και πιθανότατα με δική της βούληση) λόγω των τεράστιων λαθών της ελληνικής πλευράς.
Δυστυχώς, αυτή η φοβικότητα των Αθηνών αντανακλάται (και εν μέρει επιβάλλεται) σε όλους τους θεσμικούς παράγοντες που είναι επιφορτισμένοι με την Αμυνα και την Ασφάλεια της χώρας και οδηγεί σε μια βέβαιη εθνική ήττα και ταπείνωση, αφού, ελλείψει ίσου βάρους (και παραλογισμού) επιχειρημάτων-απαιτήσεων, θα εξαναγκαστεί να μοιραστεί την Ελληνική ΑΟΖ και να ικανοποιήσει τα πιο τρελά όνειρα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
Ομως ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα συμπαρασύρει και την Κύπρο, η οποία θα βρεθεί αποκλειστικά μόνη (έχει ήδη αρχίσει να εισέρχεται στο στάδιο αυτό), αφού οι πολιτικές ηγεσίες της ποτέ δεν φρόντισαν να ενισχύσουν τους φόβους της Αγκυρας, αλλά, αντίθετα, λειτούργησαν αποδομητικά -σε όλα τα επίπεδα- ως προς την εξασφάλιση και τη θωράκιση της Αμυνας αλλά και των διεθνών κεκτημένων της Μεγαλονήσου.
Ο παραλογισμός των «σοφών» στις συνομιλίες
Η λανθάνουσα αντίληψη της Αθήνας ως προς την τουρκική πολιτική και διπλωματική γεωπολιτική επέλαση που καταγράφεται το τελευταίο διάστημα αποτυπώνεται στην πρόσφατη δήλωση του υφυπουργού Εξωτερικών Κώστα Τσιάρα, ο οποίος απάντησε σε ερώτηση δημοσιογράφου: «Οι όποιες τουρκικές ενέργειες διεκδίκησης υφαλοκρηπίδας είναι ατελέσφορες»!
Βέβαια, ο κ. Τσιάρας ξεχνά τις τοποθετήσεις του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου σχετικά με το Καστελόριζο που «επιπλέει» πάνω σε τουρκικά νερά (εννοώντας ότι η περιοχή νότια του Καστελόριζου ανήκει στην τουρκική ΑΟΖ).
Είναι ακριβώς το ίδιο πνεύμα απόλυτου παραλογισμού που καλύπτει τις συνομιλίες των «επιτροπών σοφών» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, τη στιγμή που δεν έχει αρθεί το casus belli της Αγκυρας απέναντι στην Ελλάδα!
Δημοκρατία
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου