Τι συμβαίνει με την τρόικα; Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από αυτά για τα οποία η Ελλάδα, διά της κυβέρνησής της, έχει βάλει την υπογραφή της. Το κλιμάκιο της τρόικας όταν βρίσκεται στην Αθήνα δεν βρίσκεται για να διαπραγματευτεί, όπως θέλουν να μας πείσουν τα «παπαγαλάκια» του Μαξίμου. Είναι εδώ για να ελέγχουν και να αξιολογούν την πορεία των ήδη συμφωνημένων. Άρα σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να μιλάμε για διαπραγμάτευση.Η μετάθεση του ραντεβού με τον πρωθυπουργό κατά 24 ώρες, οι διαρροές για διαφορές απόψεων και η χθεσινοβραδινή δήλωση Στουρνάρα πως «δεν τα βρήκαμε σε όλα αλλά η δόση είναι διασφαλισμένη» είναι απλά το σκηνικό μέσα στο οποίο ο καθένας παίζει το ρόλο του με βάση ένα συγκεκριμένο σενάριο που έχει γραφεί και έχει υπογραφεί ως μνημόνιο 3. Αυτή είναι η πραγματικότητα και όλα τα υπόλοιπα είναι «σάλτσες» για τα δελτία ειδήσεων.
Αν ο πρωθυπουργός ήθελε πραγματικά να διαπραγματευτεί δεν θα το έκανε με τους εμπειρογνώμονες της τρόικας. Θα πήγαινε στη Σύνοδο Κορυφής και θα έλεγε στους ομολόγους του αυτό που πραγματικά συμβαίνει: Η Ελλάδα αργοπεθαίνει. Και αυτό συμβαίνει γιατί η συνταγή ήταν λάθος, το φάρμακο ήταν λάθος, η δοσολογία ήταν λάθος και η συσσώρευση όλων των λαθών μαζί , έχει καταστήσει την Ελλάδα de facto μία μη Ευρωπαϊκή χώρα.
Διότι σε μία ευρωπαϊκή χώρα δεν πηδάνε οι πολίτες από τα μπαλκόνια, δεν λιποθυμούν μαθητές στα σχολεία από ασιτία, δεν θερμαίνονται οι ασθενείς στα νοσοκομεία με ηλεκτρικές σόμπες που φέρνουν οι συγγενείς τους, δεν κλείνουν μαγαζιά και επιχειρήσεις κάθε μέρα, δεν φτάνει η ανεργία στο 30%.
Οι αυταπάτες του πολιτικού συστήματος περί «ευρωπαϊκής αλληλεγγύης» έχει φέρει τη χώρα σε μια εξαιρετικά δεινή θέση. Ενώ υφίσταται μια ολομέτωπη επίθεση που απαξιώνει τον πλούτο της και τους ανθρώπους της, έχει παραδοθεί άνευ όρων, δεν προβάλει αντίσταση και δεν εξετάζει όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή της προκειμένου να προστατέψει τα εθνικά συμφέροντά της και τον πληθυσμό της.
Συνεπώς θα έθετε ο κ. Σαμαράς στη Σύνοδο Κορυφής μπροστά στην ανάγκη ενός Plan B για την Ελλάδα, το οποίο επί της ουσίας θα αφορά και όλο τον ευρωπαϊκό νότο, και θα ξεκινούσε τη διαπραγμάτευση για το περιεχόμενό του. Αυτό κάνει ο ηγέτης που έχει αναλάβει στους ώμους του την ευθύνη να εκπροσωπεί τα συμφέροντα του έθνους του και ιεραρχεί πρώτες τις ανάγκες της πατρίδας του και όχι τις ανάγκες ενός άλλου έθνους, των Γερμανών, για αδιατάρακτη πορεία μέχρι τις εκλογές που θα κάνουν το φθινόπωρο. Τότε θα να είναι πολύ αργά για δάκρυα.
ΥΓ1: Ο Μπέπε Γκρίλο σε συνέντευξή του στη Handelsblatt, δήλωσε με απόλυτη ευθύτητα πως «Η Ιταλία είναι ήδη de facto εκτός Ευρωζώνης». Το ίδιο θα έπρεπε να είχαμε συνειδητοποιήσει και υποστηρίξει για την Ελλάδα από το 2010. Διότι το υποτιθέμενο «ελληνικό» πρόβλημα στην ουσία είναι το ευρωπαϊκό πρόβλημα. Που πάει, με ποιους πάει και τι νόμισμα έχει; Αλλά εδώ δεν έχουμε κωμικούς τύπου Γκρίλο, έχουμε μόνο κωμικούς τύπου… Γραικύλο.
ΥΓ2: Την ώρα που γράφονταν οι γραμμές αυτές, είχαμε και την επίσημη θέση της τριμερούς των δανειστών μας που κάνουν λόγο για πρόοδο και για εκκρεμότητες που χαρακτηρίζουν «τεχνικές» και για αυτό θα επανέλθουν. Τεχνικές εκκρεμότητες, για να μην κοροϊδευόμαστε, δεν σημαίνει διαπραγμάτευση. Σημαίνει πως δεν δώσαμε ακριβώς αυτό που ήθελαν οι δανειστές μας.
ksipnistere.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου