Όπως τονίζει, «αν μου δινόταν η ευκαιρία θα δήλωνα απλώς: ναι, η Κύπρος θα πρέπει να φεύγει από το ευρώ. Τώρα».
Ο λόγος είναι κατά τον ίδιο απλός. Το να μένει στο ευρώ σημαίνει μια ιδιαίτερα σοβαρήοικονομική ύφεση η οποία θα διαρκέσει για πολλά χρόνια ενώ η Κύπρος θα προσπαθεί να χτίσει έναν νέο εξαγωγικό κλάδο.
«Εάν έφευγε από το ευρώ και άφηνε το νέο της νόμισμα να υποτιμηθεί κατακόρυφα, θα επιτάχυνε σημαντικά αυτό το χτίσιμο του νέου εξαγωγικού κλάδου», τονίζει.
Προσθέτει ακόμη ότι εάν κοιτάξει κανείς το εμπορικό προφίλ της Κύπρου, μπορεί να διαπιστώσει πόση ζημιά αναμένεται να βιώσει η χώρα. Το οποίο είναι μια αρκετά ανοιχτή οικονομία με μόλις δύο μεγάλες εξαγωγικές δραστηριότητες: τον τουρισμό και τις τραπεζικές υπηρεσίες, και η μία από αυτές μόλις εξαφανίστηκε.
Αυτό θα οδηγήσει από μόνο του σε μεγάλη επιβράδυνση. Και επιπλέον, η τρόικα απαιτεί σημαντική νέα λιτότητα, παρά το ότι η χώρα έχει έναν ισορροπημένο πρωτογενή προϋπολογισμό. «Δεν θα αποτελούσε έκπληξη εάν σημειωνόταν 20% πτώση στο πραγματικό ΑΕΠ», σημείωσε.
Τι μέλλει γενέσθαι; Η Κύπρος χρειάζεται μια «έκρηξη» του τουριστικού κλάδου καθώς και μια ραγδαία ανάπτυξη των άλλων εξαγωγών, με τον Paul Krugman να εκτιμά ότι εδώ θα μπορούσε να ηγηθεί ο αγροτικός κλάδος, αν και σημείωσε πως δεν γνωρίζει και πολλά για αυτό.
Το να φθάσει στο ίδιο σημείο μέσω της μείωσης των ονομαστικών μισθών, θα έπαιρνε πολύ περισσότερο και θα προκαλούσε περισσότερη ανθρωπιστική και οικονομική ζημιά.
«Αλλά είναι καν εφικτό να εγκαταλείψει το ευρώα;», διερωτάται ο Kurgman, υποστηρίζοντας ότι το σημείο όπου ακόμη και μια υπόνοια εξόδου από το ευρώ θα δημιουργούσε φυγή κεφαλαίων εν μέσω πανικού και bank run, πλέον δεν έχει έρεισμα.
«Οι τράπεζες είναι κλειστές, και η κίνηση κεφαλαίων ελέγχεται. Επομένως, εάν ήμουν δικτάτορας θα παρέτεινα την τραπεζική αργία αρκετά ώστε να προετοιμαστώ για το νέο νόμισμα», δηλώνει ο Krugman.
Παραδέχεται ότι όλα αυτά μοιάζουν κινήσεις απελπισίας και αυτοσχεδιασμών. «Αλλά η απελπισία είναι κατάλληλη. Διαφορετικά μιλάμε για μια λιτότητα ελληνικού τύπου ή χειρότερη, σε μια οικονομία της οποίας τα θεμελιώδη, εξαιτίας της έκρηξης του offshore banking, είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση από ό,τι ήταν ποτέ η ελληνική».
Η εκτίμησή του είναι ότι τίποτα από αυτά δεν θα συμβεί, τουλάχιστον όχι άμεσα, καθώς η κυβέρνηση θα φοβηθεί το άγνωστο που θα προκύψει μετά από την έξοδο από το ευρώ παρά τον προφανή τρόμο που δημιουργεί η προσπάθεια να παραμείνει στο νόμισμα. «Αλλά όπως έλεγα, νομίζω ότι η έξοδος από το ευρώ τώρα είναι το καλύτερο πράγμα».
Πηγή:www.capital.gr
When I talk about Cyprus and the possibility of leaving the euro, one immediate question people raise is what about the government’s debt, which is of course in euros. Wouldn’t an exit make that debt unsupportable, and force default?
There are, I’d say, two answers, one more fundamental than the other.
The less fundamental answer is, what makes you think that Cyprus can avoid default even if it stays on the euro? According to the most recent numbers I’ve seen, the bailout deal will immediately jump Cypriot debt up to 140% of GDP, about the same as Greece in 2010 — and as I’ve argued, we’re looking at the likelihood of an even more severe slump plus deflation than Greece has experienced. How is this supposed to work?
The more fundamental answer is, holding the nominal exchange rate fixed and relying on “internal devaluation” rather than devaluation devaluation does not, in fact, help make debt more manageable. Either way, the real value of the debt gets blown up over time — more quickly via devaluation, to be sure, but that’s the flip side of making the necessary cost adjustment faster too.
So the debt is not a good reason to stay on the euro. I guess that if I were arguing for keeping the euro, I would instead be making mainly a political case — basically, that you’ll get better treatment from Brussels and Berlin if you remain a good soldier. But boy, will the cost be high.
http://krugman.blogs.nytimes.com/2013/03/27/debt-and-devaluation-mediterranean-edition/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου