Στη σύνοδο της Ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο, τον Απρίλιο, θα τεθεί προς ψήφιση το πόρισμα-πρόταση ψηφίσματος που κατέθεσε χθες επισήμως η επιτροπή των ευρωβουλευτών που διερεύνησε τα πεπραγμένα της τρόικας σε Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία και Κύπρο.
Σε δηλώσεις τους, χθες το μεσημέρι, τα μέλη της Επιτροπής εστίασαν το «κατηγορώ» τους προς την τρόικα κυρίως στην αποτυχία της να διορθώσει τη μνημονιακή πολιτική της όταν αυτή αποδείχθηκε ανεπαρκής και επιζήμια και λιγότερο για τα λάθη που διέπραξε.
Αναγνωρίζοντας ότι η επιλογή της τρόικας για τη χορήγηση οικονομικής βοήθειας στις τέσσερις υπερχρεωμένες χώρες του Νότου «ήταν η μοναδική λύση εκείνη την εποχή», ο Οτμάρ Κάρας κατηγόρησε την Ε.Ε. «ότι στηρίχθηκε σε λάθος πόδι» όταν ξέσπασε η κρίση αφού δεν είχε ούτε τα οικονομικά μέσα αλλά ούτε ....
...και την εμπειρία για να χειρισθεί το θέμα.
Χωρίς λογοδοσία
Τότε, συμπλήρωσε ο Κάρας, δεν υπήρχε εναλλακτική λύση, αλλά σήμερα έχουμε και τα κεφάλαια και τους μηχανισμούς για τον έλεγχο των εθνικών προϋπολογισμών. Στο πόρισμα διαπιστώνεται ότι η εντολή δράσης που έλαβε η τρόικα από το Γιούρογκρουπ, στις 25 Μαρτίου 2010, ήταν ασθενής και χωρίς διαφάνεια, ότι λόγω της at hoc φύσης της δεν υπήρξε η κατάλληλη νομική βάση για τη σύστασή της, με βάση το πρωτογενές δίκαιο της Ε.Ε., ενώ η ίδια η τρόικα δεν είχε καμία υποχρέωση λογοδοσίας, για πράξεις ή παραλείψεις στην εφαρμογή των προγραμμάτων της.
Επικρίνοντας την τρόικα για το γεγονός ότι έδωσε πολύ λίγη προσοχή στις αρνητικές συνέπειες που θα είχαν οι «στρατηγικές προσαρμογής» στις χώρες του προγράμματος, το πόρισμα της «troika report» διαπιστώνει ότι η μείωση των διαρθρωτικών ελλειμμάτων σ' όλες τις χώρες δεν έχει ακόμη οδηγήσει σε μείωση της αναλογίας του δημόσιου χρέους προς το ΑΕΠ, αλλά, αντίθετα, όπως υπογραμμίζεται, έχει οδηγήσει σε απότομη αύξηση του δημόσιου χρέους σε Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία και Κύπρο.
14 σελίδες για Ελλάδα
Ειδικά για την Ελλάδα, στην οποία το πόρισμα «αφιερώνει» τις περισσότερες από τις 14 σελίδες του, επισημαίνεται ότι:
* Πριν από την έναρξη του προγράμματος βοήθειας, που ξεκίνησε την άνοιξη του 2010, υπήρχε ο διπλός φόβος που συνδεόταν με την «αφερεγγυότητα» και «μη-βιωσιμότητα» των δημόσιων οικονομικών στην Ελλάδα, ως αποτέλεσμα της συνεχούς μείωσης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και της επί δεκαετίες απερίσκεπτης δημοσιονομικής πολιτικής.
* Η αρχική συμφωνία μεταξύ των ελληνικών αρχών και της τρόικας εκδόθηκε στις 2 Μαΐου 2010, μαζί με τα σχετικά Μνημόνια που περιείχαν τις προϋποθέσεις για τη χορήγηση της οικονομικής βοήθειας.
* Επειτα από την ομολογία της ανεπαρκούς επιτυχίας του πρώτου προγράμματος, εγκρίθηκε ένα δεύτερο πρόγραμμα βοήθειας τον Μάρτιο του 2012, που αναθεωρήθηκε τρεις φορές από τότε.
* Υπήρξε μία μεγάλης κλίμακας απάτη στα στατιστικά στοιχεία που έδιναν οι ελληνικές αρχές, κατά τα έτη που προηγήθηκαν της ένταξης της Ελλάδος στον μηχανισμό στήριξης της τρόικας.
Τα προγράμματα για την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία, που προέβλεπαν μεταρρυθμίσεις στα συστήματα υγείας και περικοπές δαπανών, ήταν αντίθετα προς τον Χάρτη Θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ε.Ε. και τη Σύμβαση Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Επιπλέον, καταλήγει το πόρισμα, από το 2008 και μέχρι σήμερα, η ανισότητα κατανομής του εισοδήματος έχει αυξηθεί πάνω από τον μέσο όρο και για τις τέσσερις αυτές χώρες, ενώ οι περικοπές σε μισθούς και κοινωνικές παροχές προκάλεσαν τεράστια αύξηση στα επίπεδα της ανεργίας και της φτωχοποίησης μεγάλων ομάδων του πληθυσμού, ιδιαίτερα σε Ελλάδα και Κύπρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου